Τα ποσά που ξοδεύονται τελευταία –και εν μέσω μάλιστα οικονομικής κρίσης, και με 60.000 ανέργους– για το ποδόσφαιρο αποτελούν πρόκληση για τον Κύπριο φορολογούμενο. Ομάδες πρώτης κατηγορίας εξασφάλισαν ξένους ποδοσφαιριστές που τους στοιχίζουν πέραν του μισού εκατομμυρίου ευρώ τον χρόνο ο καθένας.
Με τα χρήματα που φεύγουν για το εξωτερικό, θα μπορούσε να λειτουργήσει ολόκληρη ακαδημία ποδοσφαίρου. Όπως φαίνεται, όμως, έχουμε περισσότερο ανάγκη την ψευδαίσθηση ότι διαθέτουμε καλές κυπριακές ομάδες, από τις ακαδημίες που κρατούν τους νέους μακριά από τα ναρκωτικά, το ποτό και γενικά την άσωτη ζωή…!
Κυριάκος Π.
Ο αναγνώστης μας εκφράζει άποψη για τα όσα συμβαίνουν στις κυπριακές ομάδες ποδοσφαίρου πρώτης κατηγορίας και τα οποία τον ενοχλούν, όπως βεβαίως ενοχλούν και πολλούς άλλους συμπατριώτες μας. Ως στήλη δεν διαφωνούμε μαζί του και ούτε βεβαίως μπορούμε να παρέμβουμε ουσιαστικά για αλλαγή των καταστάσεων που, όντως, κάποιες από αυτές είναι προκλητικές.
O συνάδελφος αθλητικογράφος Ιάκωβος Κακουρής, με τον οποίο συζητήσαμε χθες τα όσα καταγράφει ο αναγνώστης μας στην επιστολή του, μας ανέφερε ότι στις ομάδες πρώτης κατηγορίας που δεν χρησιμοποιούν Κύπριο ποδοσφαιριστή στην ενδεκάδα τούς επιβάλλεται πρόστιμο €3.000 και στην ομάδα που χρησιμοποιεί μόνο έναν Κύπριο το πρόστιμο μειώνεται στα €1.500. Εν ολίγοις, τους επιβάλλεται να χρησιμοποιούν δύο τουλάχιστον Κύπριους ποδοσφαιριστές σε κάθε αγωνιστική προκειμένου να αποφύγουν το πρόστιμο.
Το κράτος, βέβαια, δεν επιχορηγεί άμεσα τις ομάδες ποδοσφαίρου στις οποίες αναφέρεται ο αναγνώστης μας, όμως έμμεσα ξοδεύει γι’ αυτές γύρω στα 8 εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο, ενώ τους προσφέρει και προκλητικές μερικές φορές διευκολύνσεις για να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις που έχουν προς τον Φόρο Εισοδήματος, στις Κοινωνικές Ασφαλίσεις και άλλες κρατικές υπηρεσίες.
Παλαιότερα, εάν θυμάται ο αναγνώστης μας, επιτρεπόταν στις κυπριακές ομάδες να έχουν στην ενδεκάδα τους δύο ξένους ποδοσφαιριστές, ενώ τώρα το κράτος προσπαθεί να τις εξαναγκάσει να έχουν δύο συμπατριώτες μας. Μιλάμε βέβαια για ομάδες που επιβιώνουν, όχι με χρήματα του εξωτερικού αλλά με ντόπιο χρήμα που προσφέρουν έμμεσα το κράτος και άμεσα οι οπαδοί που τις ακολουθούν στα γήπεδα.