Ο Μιχαλάκης Τσαππαρίλας γράφει για το βιβλίο «Δεν υπάρχει άσχημος καιρός στη χώρα των Λεόντων» του Κώστα Κωσταντίνου Καλαθά.
Με τον Κώστα είμαστε διαδικτυακοί φίλοι. Όταν είδα στο Facebook ότι κυκλοφόρησε το βιβλίο του με τον παράξενο αυτό τίτλο, πήγα στη Δερύνεια, στο φαρμακείο του Νίκου Λίλλη και το αγόρασα.
Από τη πρώτη σελίδα, τον πρόλογο του συγγραφέα, αντιλαμβάνεσαι πως «θα ταξιδεύσεις σε χρόνους και χώρους άλλους. Θα γνωρίσεις προσωπικότητες με ξεχωριστή ιδιοσυγκρασία και ιδιαίτερο τρόπο σκέψης. Θα ζήσεις μια διαδρομή μέσα σε πόλεις, σε ύπαιθρο, αίθουσες πανεπιστημίων, οικοτροφεία, χειρουργεία, αεροδρόμια, πεζοδρόμια, τρένα, χώρους διασκέδασης».
Πολλοί Κύπριοι έχουμε σπουδάσει σε διάφορες χώρες. Κάποιοι με τη βοήθεια των γονιών τους. Κάποιοι με υποτροφία ή σκληρά εργαζόμενοι συγχρόνως. Όμως όλοι είχαμε να αντιμετωπίσουμε ένα τέρας. Τις εξετάσεις. Αυτές που τάραζαν την ησυχία και τη γαλήνη μας. Αυτές, που μας βασάνιζαν μέρες και νύκτες. Είχαμε όμως και τη καθημερινότητα μας. Με τα μαθήματα, τη διατροφή μας, τις ασχολίες μας, τις διασκεδάσεις, τους έρωτες μας. Είχαμε τα καλά και τα άσχημα μας. Η φοιτητική ζωή είναι τα καλύτερα χρόνια μας.
Αρκετοί από εμάς θα θέλαμε να γράψουμε ένα βιβλίο με όλα αυτά. Πολύ λίγοι το κατάφεραν. Ελάχιστα βιβλία κυκλοφόρησαν. Διότι θέλει θάρρος και ελεύθερο χρόνο. Ώρες πολλές και ξενύχτια. Μα κυρίως, θέλει ταλέντο και συγγραφική ικανότητα. Κάτι που ελάχιστοι διαθέτουν.
Τίτλος που σε προσελκύει, σε αινιγματίζει. Γλώσσα στρωτή. Όμορφη αφήγηση. Παράγραφοι. Διαστήματα. Μονόλογοι και διάλογοι. Κάποτε με χιούμορ. Κτίζουν ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο. Παρακολουθούμε τις αγωνίες και τις επιτυχίες του. Τη συνεχή προσπάθεια του να σπουδάσει, να μάθει και να προσφέρει.
Προσωπικά το διάβασα με πολύ ενδιαφέρον και συγκίνηση. Πολλές φορές θυμόμουν τα δικά μου φοιτητικά βιώματα. Βρέθηκα μαζί του σε αεροπλάνα. Θυμήθηκα τους πιο παλιούς μου συμφοιτητές, που με συνάντησαν στο αεροδρόμιο. Βρέθηκα μαζί του στα διάφορα μαθήματα, διαλέξεις και εξετάσεις. Με άλλα λόγια έζησα τη κάθε σελίδα του. Αγωνιούσα μαζί του αν θα περνούσε την εξέταση του πιο αυστηρού και δύσκολου καθηγητή. Αν θα μπορούσε να γιατρέψει το νεαρό φίλο του, που πήρε για εγχείρηση από τη Κύπρο. Βρέθηκα δίπλα του στο πάρτι της επιτυχίας. Ήπια μαζί του τη βότκα μου και χόρεψα καζατσιόκ!
