Δεν θα ήμουν καλά με τη συνείδησή μου, αν δεν δημοσίευα μια δική μου εμπειρία, που μετά από ένα συμβάν, αρκετά σοβαρό με την υγεία μου, ενώ έκανα διακοπές στην Πάφο, χρειάσθηκε να μεταφερθώ επειγόντως από το σύζυγό μου, στις Πρώτες Βοήθειες του νοσοκομείου Πάφου.
Από την πρώτη στιγμή και ενώ ήταν Σάββατο, αισθάνθηκα ότι ήμουν ασφαλής και σε καλά χέρια.
Πολύ σύντομα, μετά τη διάγνωση του προβλήματός μου, με εισήγαγαν στο Παθολογικό.
Εκεί διαπίστωσα τη μεγάλη φροντίδα και τον επαγγελματισμό του προσωπικού όλων των βαθμίδων και ένιωσα ότι είναι άδικο να επικεντρωνόμαστε όπως γίνεται συνήθως, σε κάποια μεμονωμένα ατυχή συμβάντα στα δημόσια νοσοκομεία μας και να δίνουμε έμφαση μόνο σε αυτά, περνώντας μόνο μια αρνητική εικόνα.
Προσωπικά νιώθω ευγνωμοσύνη, γιατί ανακάλυψαν το πρόβλημα που είχα πάντα και τη λύση του που κανείς ιδιώτης γιατρός δεν εντόπισε.
Εκτός από όλο το προσωπικό του Παθολογικού θαλάμου, θα ήθελα να εκφράσω τις θερμές μου ευχαριστίες ιδιαίτερα στη γιατρό Ανθούλα Γεωργίου και στο γιατρό Ανδρέα Παπασταύρου που ίσως μου έσωσαν τη ζωή.
Ήβη Π.
Μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού είναι οι ευχαριστήριες επιστολές αναγνωστών προς τα δημόσια νοσηλευτήρια του τόπου, που φιλοξένησε μέχρι σήμερα η στήλη, στην πολύχρονη καθημερινή παρουσία της.
Όσες φορές φιλοξενήσαμε τέτοιες επιστολές, το κάναμε με χαρά και με τα ίδια συναισθήματα φιλοξενούμε και τη σημερινή επιστολή.
Πιστεύουμε ότι είναι τεράστιος ο αριθμός των συμπολιτών μας που αισθάνονται την ανάγκη να ευχαριστήσουν ιατρικό και παραϊατρικό προσωπικό που τους βοήθησε σε μια δύσκολη στιγμή στη ζωή τους, όμως για διάφορους λόγους δεν το πράττουν.
