Πριν από λίγες μέρες πήγα γύρω στις 9.00 το πρωί στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας, όπου είχα ραντεβού για φυσιοθεραπεία. Γυρνούσα για αρκετή ώρα στους υπαίθριους χώρους του νοσοκομείου αλλά δεν τα κατάφερα να βρω τόπο για να σταθμεύσω το αυτοκίνητό μου. Κινδύνευα να χάσω το ραντεβού μου, γι’ αυτό υποχρεώθηκα να σταθμεύσω μπροστά από άλλο αυτοκίνητο και έτσι το «έκλεισα». Πήγα και άρχισα να κάνω τη φυσιοθεραπεία μου, όταν κτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν κάποιος από το Νοσοκομείο, ο οποίος μου είπε ότι πρέπει να μετακινήσω το αυτοκίνητό μου, διότι εμποδίζει. Διέκοψα τη φυσιοθεραπεία και πήγα να μετακινήσω το αυτοκίνητο. Εκεί ήταν η οδηγός του αυτοκινήτου που «έκλεισα» και της ζήτησα συγνώμη. Λίγες μέρες αργότερα, πήγα και πάλι στο νοσοκομείο για να συνεχίσω τη θεραπεία μου, όμως και πάλι δεν υπήρχε χώρος ελεύθερος για να σταθμεύσω. Γυρνούσα για αρκετή ώρα, μέχρι που τελικά βρήκα ένα μικρό χώρο και στάθμευσα, όμως ήταν αρκετά μακριά και έτσι, αν και είμαι μεγάλος σε ηλικία, υποχρεώθηκα να περπατήσω για αρκετή ώρα.
Επικοινωνώ με τη στήλη, για να εκφράσω την αγανάκτησή μου ως πολίτης αυτού του κράτους. Μα είναι δυνατόν, να μην προνοήσουν να φτιάξουν και υπόγειους χώρους στάθμευσης, ώστε να μην ταλαιπωρούνται οι ασθενείς που επισκέπτονται το νοσοκομείο; Έχω ζήσει για χρόνια στο εξωτερικό και ξέρω πολύ καλά ότι εκεί, δημιουργούν πολλούς υπόγειους χώρους στάθμευσης.
Σαββάκης Π.
Τα αυτοκίνητα συνεχώς αυξάνονται, όμως οι οργανωμένοι χώροι στάθμευσης παραμένουν σταθεροί ή αυξάνονται με πολύ αργούς ρυθμούς. Στο Νέο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας, στο οποίο αναφέρεται ο αναγνώστης μας, οι χώροι στάθμευσης οχημάτων είναι πολλοί, όμως σε ώρες που λειτουργούν όλα τα τμήματα του νοσοκομείου (πρωινές ώρες) όλοι σχεδόν οι χώροι είναι κατειλημμένοι. Πιστεύουμε ότι εάν υπήρχε και υπόγειος χώρος στάθμευσης κάτω από τους υφιστάμενους, το πρόβλημα που παρατηρείται με την έλλειψη χώρων στάθμευσης ίσως να μην ήταν τόσο οξύ. Μια τέτοια λύση όμως, θα μπορούσε να δοθεί όταν άρχισαν οι σχεδιασμοί του νοσοκομείου και όχι τώρα.
