Θερμός ο Μάης  και  όχι μόνο λόγω καύσωνα. Στιγμή δεν πλήξαμε. Δηλώσεις δημοσιογράφου κυπριακής εφημερίδας  για «κακομαθημένους εκπαιδευτικούς» προλείαναν το έδαφος για τον μεγαλοπρεπή τίτλο του κυριακάτικου φύλλου: «Oι εκπαιδευτικοί είναι οι αδύναμοι κρίκοι». Πήραν φωτιά τα ΜΚΔ. Αναρίθμητα τα σχόλια πάμπολλων συναδέλφων  για τον ατυχή και προκλητικό  τίτλο.  Κάποια από αυτά, εύστοχα και τεκμηριωμένα με επιχειρήματα . Κάποια άλλα, φορτισμένα συναισθηματικά, επικαλούνταν το ήθος του δημοσιογράφου, ο οποίος προέβη σε ειρωνικά σχόλια για τα “προνόμια” του επαγγέλματός μας αναφορικά με τις διακοπές και το ωράριο εργασίας. Χλεύη και σαρκασμός  για  εργασιακά κεκτημένα  που αποκτήθηκαν μετά από αμέτρητους κοινωνικούς αγώνες σε όλον τον κόσμο. Η ατμόσφαιρα εκρηκτική και ψυχοφθόρα συνάμα.
Δεν είναι στην πρόθεσή μου να απαξιώσω το επάγγελμα του δημοσιογράφου. Εξάλλου, πολλοί είμαστε εμείς που το τιμούμε. Ωστόσο, κάποιες φορές, είναι εμφανής η μεροληψία, η εμπάθεια και η σκοπιμότητα συγκεκριμένων ατόμων στον χώρο. Ο Τσόμσκι ,έλεγε χαρακτηριστικά, πως στον στίβο της αντικειμενικής πληροφόρησης  τα γεγονότα είναι ιερά και οι κρίσεις υποκειμενικές. Μεγάλη αλήθεια! Στην προκειμένη περίπτωση ισχύει απόλυτα για τους πιο κάτω λόγους:
 
1.Αποτελεί αναμφισβήτητο γεγονός η συνειδητή και επιτυχημένη προσπάθεια μεγάλης μερίδας  εκπαιδευτικών για  εξ΄ αποστάσεως ασύγχρονη και σύγχρονη διδασκαλία με δική μας  πρωτοβουλία. Και τονίζω το με «δική μας πρωτοβουλία», γιατί, ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ, ξεκινήσαμε την επιμόρφωση για τη χρήση της εφαρμογής ΖΟΟΜ και MS TEAMS.
«Aποκρυπτογραφήσαμε» τις εγκυκλίους και  βρήκαμε λύσεις στο πρόβλημα, καθώς αντιληφθήκαμε ότι θα χανόταν πολύτιμος χρόνος μέχρι τη στιγμή που το Υπουργείο θα έδινε  το «πράσινο φως»  για την επίσημη έναρξή  της μέσω της πλατφόρμας MS ΤΕΑΜS.
 
Το γεγονός αυτό επικρότησε και ο Υπουργός Παιδείας με δήλωσή του στις 18/5/2020. Άλλωστε δεν είχε κι άλλη επιλογή, λόγω πληθώρας αδιάσειστων στοιχείων που το αποδεικνύουν:
Το υλικό που αναρτήθηκε στις ιστοσελίδες των Σχολείων πριν ξεκινήσει η σύγχρονη εξ’ αποστάσεως διδασκαλία. Γραπτά ντοκουμέντα συνομιλιών εκπαιδευτικών με μαθητές και κηδεμόνες σε ομάδες VIBER και MESSENGER. Oι    τηλεδιασκέψεις     και τα μαθήματα on-line με κλειστές κάμερες μέσω της πλατφόρμας ΖΟΟΜ,   με γραπτή συγκατάθεση των γονέων. Τα ημερολόγια και οι αναθέσεις εργασιών στην πλατφόρμα  MS TEAMS,  που επέβαλε το Υπουργείο και ξεκίνησε πριν το Πάσχα.
 
2. Αποτελεί δυσάρεστο γεγονός ότι τα σχολεία μας δεν είναι επαρκώς εξοπλισμένα με τα απαραίτητα τεχνολογικά μέσα. Όφειλαν ο νυν και ο τέως Υπουργός να το γνωρίζουν. Ενημέρωσαν οι Υπεύθυνοι Τμημάτων  για τις ελλείψεις που είχε κάθε οικογένεια συμπληρώνοντας ερωτηματολόγια  και αποστέλλοντάς τα στο ΥΠΠΑΝ σε ηλεκτρονική μορφή. Εντούτοις ,άργησε δραματικά το Υπουργείο να προμηθεύσει τους άπορους μαθητές με τα αναγκαία μέσα.
 
3. Ο Υπουργός υπέπεσε σε αντίφαση. Ενώ στις 18.3 επευφημούσε τους εκπαιδευτικούς για την επιτυχή έκβαση της εξ’ αποστάσεως διδασκαλίας στις 22.5 ανακαλεί και τους επιρρίπτει  ευθύνες για τις ελλείψεις που υπάρχουν. Πώς να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα;
Συνεπώς, τόσο ο βαρύγδουπος τίτλος όσο και η  προκλητική δήλωση του Υπουργού Παιδείας    αποτελούν στην πραγματικότητα  απλώς υποκειμενικές κρίσεις, οι οποίες μάλιστα παραποιούν αληθή γεγονότα.
 
Πέρα από αυτά, όμως,  διάχυτη ήταν  η  ανασφάλεια και ανησυχία του εκπαιδευτικού κόσμου, γονέων και μαθητών για την προχειρότητα  επαναλειτουργίας των σχολείων στις 21.5.20.  Η Βουλή παρέμενε κλειστή,  γιατί δεν μπορούσε να εφαρμοστεί η διάταξη που επιβάλλει απόσταση δύο μέτρων μεταξύ των βουλευτικών εδράνων. Βρέθηκε (!)τελικά  άλλος χώρος για τις συνεδριάσεις. Τα σχολεία ,όμως, άνοιξαν  και στις αίθουσες η απόσταση μεταξύ των θρανίων των μαθητών είναι μόλις ένα μέτρο. Ανακοινώθηκαν  τέσσερα κρούσματα στα Λύκεια.  Άρχισε να επικρατεί  στα ΜΚΔ πανικός. Γι’  αυτό και έπρεπε να αποπροσανατολιστεί η κοινή  γνώμη από το επίμαχο θέμα. Στα αγωνιώδη ερωτήματα γιατί  έπρεπε  άμεσα  να ανοίξουν τα σχολεία , η απάντηση επικεντρώθηκε κυρίως στο ότι οι εκπαιδευτικοί αρνούνται ή  δεν τα «καταφέρνουν» με τη σύγχρονη  εξ ‘αποστάσεως διδασκαλία. Όχι γιατί πιέζει η ΟΕΒ(!)για την επανεκκίνηση της οικονομίας. Μετατόπιση ευθυνών στους εκπαιδευτικούς. Για άλλη μία φορά!
 
Το έχουμε ξαναδεί το έργο, το καλοκαίρι του 2018.
Από τότε άρχισε να βάλλεται  βάναυσα το δημόσιο σχολείο. Να κατακρεουργείται η αξιοπρέπεια, το κύρος των εκπαιδευτικών και να εξιδανικεύονται τα  ιδιωτικά εκπαιδευτήρια. Από τότε προσπαθούν να περάσει στην κοινή γνώμη η εικόνα του τεμπέλη εκπαιδευτικού που δεν δουλεύει, που γκρινιάζει και αντιδρά. Και επιτυγχάνεται με αθέμιτα μέσα ,τα οποία αντίκεινται στις αρχές της ηθικής δεοντολογίας. Αρκετές  φορές  δεν κάνουμε απλώς το καθήκον μας, αλλά αρκετά  περισσότερα, για να υπηρετήσουμε το λειτούργημά μας. Πρωτοβουλίες ,δράσεις,  καλλιτεχνικά έργα , έρευνες , πολιτιστικές εκδηλώσεις, θεατρικές παραστάσεις, συμμετοχές ή και επιτυχίες μαθητών και εκπαιδευτικών σε Παγκύπριους, Πανευρωπαϊκούς και Παγκόσμιους  διαγωνισμούς αποσιωπούνται ή περνούν στα ψιλά γράμματα. Και αυτό, γιατί όλα τα προαναφερθέντα, αποτελούν αποδεικτικά στοιχεία  ευσυνειδησίας και εργατικότητας . Υπερωρίες μαθητών και καθηγητών  τα απογεύματα ή και τα σαββατοκύριακα που εργάζονται πυρετωδώς, για να φέρουν εις πέρας τα πιο πάνω  μαρτυρούν  πως  «ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα».  Πως δεν είμαστε μόνο λόγια … πως δεν  είναι μια ελάχιστη μειοψηφία  που ασχολείται…
 
Στην παραπλάνηση της κοινής γνώμης  πρωτοστατεί και η επιλεκτική προβολή από τα ΜΜΕ μόνο των αρνητικών γεγονότων που σπανιότατα λαμβάνουν χώρα στα σχολεία. Μεμονωμένα ατυχή γεγονότα όπως   χαστούκια, βρισιές, βανδαλισμοί από εξωσχολικούς σε μη εργάσιμο  χρόνο, προβάλλονται εβδομάδες από τα ΜΜΕ ως σειρά εποχής,  για να ανέβουν τα νούμερα της τηλεθέασης …
 
Σε ένα σημείο θα συμφωνούσα με τους επικριτές του Δημόσιου Σχολείου:  είμαστε ίσως οι μόνοι εργαζόμενοι που «γκρινιάζουμε»-(αναδεικνύουμε, θα έλεγα εγώ)  τα προβλήματά μας τόσο πολύ. Ίσως, γιατί  η εργασιακή μας πραγματικότητα είναι απαιτητική, πολυδιάστατη και τα καθήκοντά μας πoλυσύνθετα . Ίσως και γιατί είμαστε και από τους λίγους  που έχουμε δεχτεί τόνους λάσπης. Ας μην υποτιμούμε  το γεγονός ότι  στην τρέχουσα χρονική περίοδο,  επαγγελματικές κατηγορίες, που στο παρελθόν λοιδορήθηκαν από τα ΜΜΕ , όπως το  ιατρικό και νοσηλευτικό  προσωπικό, έλαμψε διά της προσφοράς του στο κοινωνικό σύνολο. Πρώτα όμως   «άστραψε και βρόντηξε» για όλα τα κακώς κείμενα του συστήματος Υγείας . Το ζήσαμε πρόσφατα.  Υγεία και Παιδεία ,τα δύο  βασικά κοινωνικά αγαθά ,ανέδειξαν στην εποχή της καραντίνας ανεπάρκειες και αδυναμίες της Πολιτείας να διαχειριστεί  την κρισιμότητα της κατάστασης στους  δύο αυτούς συγκεκριμένους χώρους. «Αν διευθύνουν οι ανίκανοι τότε φταίνε οι ικανοί » είπε πρόσφατα η Αρβελέρ επισημαίνοντας  πως όλα τα δεινά πηγάζουν από την ανυπαρξία καλής πρόθεσης και εποικοδομητικού διαλόγου μεταξύ θεσμών και  πολιτών.
 
Ωστόσο, η ουσία, είναι αλλού. Πρέπει όλοι μας , τόσο η βάση του εκπαιδευτικού κόσμου όσο και οι συντεχνίες να κάνουμε αυτοκριτική και να επικεντρωθούμε (εκτός από τα εργασιακά μας  δικαιώματα)  στην προβολή του έργου του Δημόσιου Σχολείου,  στον πολυδιάστατο ρόλο του εκπαιδευτικού, αλλά και στην ανεύρεση λύσεων για τα προβλήματα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Εκπαίδευση. Εκτός των άλλων, έχουμε να παλέψουμε  με την  ΠΑΝΔΗΜΙΑ  ΤΗΣ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ  που απαξιώνει την προσφορά  και την  προοπτική του Δημόσιου Σχολείου . Και το  μέλλον του προβλέπεται δυσοίωνο, όχι γιατί οι εκπαιδευτικοί είναι ανεπαρκείς και αντιδραστικοί, όπως πάει να περάσει  στον  κόσμο, αλλά επειδή  για όλα τα φλέγοντα ζητήματα,   αποφασίζουν  τεχνοκράτες οικονομολόγοι. Και καθώς  «δε βγαίνουν  οι αριθμοί» ,πρέπει να μειωθούν οι δαπάνες στην  Παιδεία,  για να επενδυθεί μεγαλύτερο μέρος του ΑΕΠ  στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και τις επιχειρήσεις.
(Ίσως να χρειαστεί  να περάσουν πολλά χρόνια ακόμα,  για να αντιληφθούμε  πως  η αξία των πάντων στον ανθρώπινο βίο, ιδιωτικό και δημόσιο,  βρίσκεται  στο μοίρασμα)
Ξορκίζοντας  σπασμωδικές κινήσεις, κούφιες συνθηματολογίες και  μαχόμενοι με όπλα την αγάπη για τους μαθητές μας καθώς και  τη σκληρή δουλειά , δε θα  δοθεί κανένα  έρεισμα να υποτιμηθεί  η δυναμική του Δημόσιου Σχολείου. Οι   πανδημίες πάντα  αντιμετωπίζονται με μαχητικότητα  και αλληλεγγύη. Μαζί και Ενωμένοι, όπως και άλλοτε, ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ!
 
 Φιλόλογος σε Δημόσιο Γυμνάσιο