Αυτό πάλι, που μόλις προσγειωθεί το αεροπλάνο να υπάρχει πάντα ένας ή μία που θα σηκωθεί, θα ανοίξει την ντουλάπα από πάνω, για να… ετοιμάζεται να βγει έξω, πώς το ψυχαναλύεις;

«Καθίστε παρακαλώ», ακούγεται από τα μεγάφωνα, η ευγενική έκκληση προς απολίτιστους! Το πράγμα χειροτερεύει όμως μόλις σταθμεύσει το αεροπλάνο. Τότε, σηκώνονται σχεδόν όλοι οι επιβάτες, παρόλο που τους έχει πει η κοπέλα με πολύ απλά και καθαρά λόγια ότι η αποβίβαση θα γίνει αρχίζοντας από τις  μπροστινές σειρές, ανά τέσσερις, προς αποφυγή συνωστισμού. 

Τίποτα ο Ελληνάρας κι ο Κυπραίος – όντως, το DNA μας έχει πολλές ομοιότητες! Βιάζεται. Μα, να πάει πού; Κι άντε να βγει πρώτος, που δεν θα βγει, δεν καταλαβαίνει ότι με όλους τους ενδιάμεσους σταθμούς (να δείξεις plf, Cyprus Pass, πιστοποιητικό εμβολίου και άλλα δικαιολογητικά και να περάσεις από έλεγχο διαβατηρίων), πάλι όλοι θα ξανασυναντηθούμε στον ιμάντα με τις βαλίτσες;

«Νάμαστε ξανά!», είπα, βράδυ Παρασκευής, στην κυρία που ήρθε από τη 16η θέση, εγώ ήμουν στη 12η, κι όταν της επισήμανα ευγενικά «δεν πρέπει εμείς να βγούμε πρώτοι;», απάντησε «βιάζομαι, με περιμένουν!».

Είχε δίκιο και της ζητώ συγνώμη. Εμένα δεν με περίμενε κανείς. Απλώς βγήκαμε ταυτόχρονα από το Ελ. Βενιζέλος. Εκείνη καταϊδρωμένη, αλαφιασμένη, έχοντας αναστατώσει ένα σωρό άλλους, αφόρητα αδιάφορη και απίστευτα αγχωτικιά! Εγώ ευτυχώς νορμάλ!

ΥΓ: Εκεί στον ιμάντα, παίρνοντας πρώτος τη βαλίτσα μου, τη χαιρέτησα λέγοντας «ελπίζω να σας περιμένουν για καλό». «Ναι, είναι σε μια ταβέρνα τζιαι τρώσιν», μου απάντησε…

Δείγμα Γραφής. «Τα σπίτια, όπως κι οι καρδιές, είναι φτιαγμένα από αίμα. Ξύνεις σοβά και βρίσκεις φλέβες. Μέσα κυλούν οι ζωές μας, χαρές και λύπες, γέλια και δάκρυα, φωτογραφίες κι αναμνήσεις. Τα σπίτια θα τα ξαναφτιάξουμε. Και οι καρδιές θα επουλωθούν…»  Η Κρήτη, σημείωσε αυτές τις λίγες λέξεις για τον φοβερό σεισμό που έπληξε και ακόμα ταρακουνά το νησί της, μα ιδιαίτερα το χωριό της, το Αστρίτσι.

> Τις συνοδεύει και με αυτό το συνταρακτικό βίντεο, με πλάνα που τραβήχτηκαν 26 με 28 Σεπτεμβρίου, μια μέρα πριν τον σεισμό αλλά και κατά τη διάρκειά του και με μουσική που παίζει ο Ross Daly.

https://youtu.be/SbYGDuvDE8M

> Ένθερμα συστήνω και το πρώτο της μυθιστόρημα Το Ραντεβού, όπου δύο νέοι άνθρωποι, άγνωστοι μεταξύ τους, η Στεφανία κι ο Νικόλας, στέκονται μπροστά σε έναν πίνακα του Αυστριακού εικαστικού Έγκον Σίλε, μια σπουδή ενός ζευγαριού που τα γυμνά κορμιά τους είναι μπλεγμένα υπέροχα και σφιχτά (φωτό). Όλη η μυθοπλασία του βιβλίου της Αφροδίτης, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αγγελάκη, είναι εμπνευσμένη από αυτόν τον πίνακα. Και λέει: 

«Χρειάστηκε να περάσει ένας αιώνας και μερικοί μήνες για να συναντηθούν ξανά. Να διασχίσουν χώρες, αγκαλιές, αγωνίες. Να νικήσουν τον χρόνο και τον εαυτό τους. Από τον πίνακα ενός φημισμένου Αυστριακού ζωγράφου μιας άλλης εποχής, έως την αναστατωμένη Αθήνα της κρίσης, ένας έρωτας από το παρελθόν κατορθώνει να ανακαλύψει τους τελικούς αποδέκτες του στο σήμερα.

Η Στεφανία κι ο Νικόλας ταυτίζονται μαγικά με τους εραστές του διάσημου καμβά και αφήνοντας πίσω τους ό,τι δεν ήτανε ποτέ γι΄αυτούς, δίνουν, χωρίς να το γνωρίζουν, το πιο σημαντικό ραντεβού της ζωής τους.»