Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών ανακοίνωσε νέα δέσμη κυρώσεων σε βάρος του Ιράν, στοχεύοντας περισσότερα από 50 φυσικά και νομικά πρόσωπα καθώς και άνω των 50 πλοίων του εμπορικού στόλου που φέρονται να συνδέονται με τον Μοχαμάντ Χουσεΐν Σαμχανί, γιο του συμβούλου του Ανώτατου Ηγέτη του Ιράν, Αλί Σαμχανί.
Σύμφωνα με το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών, πρόκειται για τις μεγαλύτερες κυρώσεις από το 2018, οι οποίες επικεντρώνονται στον στόλο δεξαμενόπλοιων και μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων που, κατά την Ουάσιγκτον, ελέγχεται από μέλη της οικογένειας Σαμχανί. Ο αρμόδιος υπουργός Σκοτ Μπέσεντ έκανε λόγο για «ναυτική αυτοκρατορία» που επιτρέπει στις ιρανικές ελίτ να συσσωρεύουν πλούτο και να χρηματοδοτούν επικίνδυνες δραστηριότητες του καθεστώτος.
Ο Σαμχανί δραστηριοποιείται επιχειρηματικά εντός του Ιράν αλλά και στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, όπου εδρεύει σημαντικό μέρος των προσώπων που πλήττονται από τις κυρώσεις. Το δίκτυο φέρεται να διαχειρίζεται μεγάλο μέρος των εξαγωγών πετρελαίου του Ιράν, εξασφαλίζοντας δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, κυρίως από πωλήσεις σε Κινέζους αγοραστές. Οι ΗΠΑ υποστηρίζουν ότι μέσω του ίδιου δικτύου διακινείται και ρωσικό πετρέλαιο.
Ανώτερος αξιωματούχος του υπουργείου Οικονομικών υποβάθμισε τον κίνδυνο αναταράξεων στις διεθνείς αγορές ενέργειας, χαρακτηρίζοντας τις κυρώσεις «στοχευμένες». Παράλληλα, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ανακοίνωσε επιπρόσθετες κυρώσεις σε 20 εταιρείες και 10 πλοία που φέρονται να συμμετέχουν στη μεταφορά ιρανικού πετρελαίου και πετροχημικών.
Το αμερικανικό ΥΠΕΞ έκανε λόγο για «αποφασιστική ενέργεια» με στόχο να περιοριστεί η ικανότητα της Τεχεράνης να χρηματοδοτεί το πυρηνικό της πρόγραμμα, τρομοκρατικές οργανώσεις και την εσωτερική καταστολή.
Υπενθυμίζεται ότι ο Αλί Σαμχανί είχε στοχοποιηθεί από αμερικανικές κυρώσεις ήδη από το 2020. Τον Ιούνιο του 2025 τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου με το Ισραήλ και εμφανίστηκε δημόσια στις κηδείες υψηλόβαθμων στελεχών του στρατού και επιστημόνων του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος.
Οι σημερινές κυρώσεις ανακοινώνονται λίγο μετά τους συντονισμένους βομβαρδισμούς των ΗΠΑ και του Ισραήλ, με τους Αμερικανούς να πλήττουν εγκαταστάσεις όπως το υπόγειο εργοστάσιο στη Φορντό, καθώς και κρίσιμες μονάδες στην Ισφαχάν και τη Νατάνζ.
