Η άγνωστη ιστορία των Σοβιετικών πιλότων που θάφτηκαν στην Αλάσκα – Ο χώρος που για δεκαετίες δεν αναφερόταν στα Σοβιετικά αρχεία – Γονάτισε ο Πούτιν (βίντεο)

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν επισκέφθηκε τον χώρο ταφής των Σοβιετικών πιλότων στην Αλάσκα, τιμώντας όσους έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε μετά τη συνάντησή του με τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ στην Αλάσκα και είχε συμβολικό χαρακτήρα, αναδεικνύοντας ένα λιγότερο γνωστό κεφάλαιο της ιστορίας της σύγκρουσης.

Ο τόπος ταφής βρίσκεται στο Εθνικό Νεκροταφείο Fort Richardson, κοντά στο Άνκορατζ, και τιμά τους Σοβιετικούς πιλότους που σκοτώθηκαν στην Αλάσκα είτε κατά την εκπαίδευσή τους είτε κατά τη μεταφορά αμερικανικών αεροσκαφών προς το Ανατολικό Μέτωπο, στο πλαίσιο του προγράμματος Lend-Lease. Μέσω αυτού του προγράμματος, οι ΗΠΑ προμήθευαν τη Σοβιετική Ένωση με στρατιωτικό υλικό για τον αγώνα κατά του Άξονα.

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, ο Πούτιν κατέθεσε λουλούδια στους τάφους των πιλότων και συναντήθηκε με τον Αρχιεπίσκοπο Αλεξέι της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αμερικής, Επισκοπής Αλάσκας. Ο Αρχιεπίσκοπος τόνισε ότι «η Ρωσία μας έχει χαρίσει το πολυτιμότερο δώρο, την ορθόδοξη πίστη».

Στο πλαίσιο του προγράμματος Lend-Lease, οι ΗΠΑ προμήθευσαν τους Σοβιετικούς με περίπου 8.000 αεροσκάφη, 13.000 τεθωρακισμένα οχήματα και πληθώρα άλλου πολεμικού υλικού. Από το 1942 έως το 1945, οι Σοβιετικοί πιλότοι εκπαιδεύονταν μαζί με Αμερικανούς στο Φέρμπανκς της Αλάσκας και στη συνέχεια πετούσαν πάνω από τον Καναδά και τον Βερίγγειο Πορθμό προς τη Σιβηρία. Ο λεγόμενος «αεροπορικός δρόμος Αλάσκας–Σιβηρίας» ήταν ζωτικής σημασίας για τη μεταφορά αεροσκαφών στο σοβιετικό μέτωπο, αλλά και ιδιαίτερα επικίνδυνος.

Κάποιοι πιλότοι σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια εκπαίδευσης ή μεταφοράς λόγω δυστυχημάτων ή δυσμενών καιρικών συνθηκών. Αρχικά θάφτηκαν στο Φέρμπανκς και στο Νόμε, αλλά το 1946 τα λείψανά τους μεταφέρθηκαν στο Fort Richardson, κατόπιν εντολής της αμερικανικής διοίκησης.

Ο συγκεκριμένος τόπος ταφής δεν αναφερόταν στα σοβιετικά αρχεία για δεκαετίες. Το 1990, αντιπροσωπεία της Σοβιετικής Επιτροπής Βετεράνων Πολέμου επιβεβαίωσε την ύπαρξή του. Το 2011, ο Ρώσος πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ απένειμε τιμητική διάκριση στη Βιρτζίνια Γουόκερ, διευθύντρια του νεκροταφείου, για τη φροντίδα και τη συντήρηση των τάφων.

Σήμερα, ο χώρος παραμένει σε άριστη κατάσταση, με επιγραφές σε αγγλικά και ρωσικά, αποτελώντας ένα από τα ελάχιστα μνημεία που συνδέουν ΗΠΑ και Σοβιετική Ένωση μέσω της συμμετοχής τους στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.