Δύο μήνες απομένουν μέχρι την ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων για τα Όσκαρ 2026, με την τελετή απονομής να έχει προγραμματιστεί για τις 16 Μαρτίου στο Λος Άντζελες.
Σε μια χρονιά με έντονο κινηματογραφικό ενδιαφέρον, αρκετές παραγωγές και δημιουργοί θεωρούνται ήδη ισχυροί διεκδικητές ενός χρυσού αγαλματιδίου, με το BBC να παρουσιάζει τη λίστα των επικρατέστερων φαβορί.
Ο Τιμοτέ Σαλαμέ, η ταινία «Φρανκενστάιν» του Γκιγιέρμο ντελ Τόρο, αλλά και το φιλμ του Πολ Τόμας Άντερσον «One Battler After Another» είναι μερικά μόνο από αυτά.
Τζέσι Μπάκλεϊ
Οι κριτικοί εκτιμούν ότι η Τζέσι Μπάκλεϊ είναι πολύ πιθανό να σαρώσει, κερδίζοντας όλα τα βραβεία Α’ Γυναικείου Ρόλου – από τις ενώσεις κριτικών που ψηφίζουν νωρίς μέχρι τη μακρά διαδρομή προς το, όπως όλα δείχνουν, αναπόφευκτο Όσκαρ. Η ερμηνεία της στο «Hamnet» ως Άγκνες, της συζύγου του Σαίξπηρ, είναι ζωντανή και σπαρακτική, ιδίως στη σκηνή όπου προσπαθεί απεγνωσμένα –και μάταια– να σώσει τον ετοιμοθάνατο γιο της. Είναι γνωστό πόσο αγαπούν οι ψηφοφόροι των βραβείων τις μεγάλες, φορτισμένες συναισθηματικά σκηνές.
Η Μπάκλεϊ είχε προταθεί για Όσκαρ Β’ Γυναικείου Ρόλου για το The Lost Daughter (2021). Αυτή τη φορά όμως η πίεση είναι μεγαλύτερη, καθώς το Όσκαρ –δικαίως– μοιάζει δικό της. Και δεν θα είναι μόνη στην κούρσα. Το «Hamnet» θεωρείται από τους βασικούς διεκδικητές για Καλύτερη Ταινία, σκηνοθεσίας για τη Κλόε Ζάο, Β’ Ανδρικού Ρόλου για τον Πολ Μεσκάλ ως Σαίξπηρ, καθώς και για Διασκευασμένο Σενάριο.
Αριάνα Γκράντε
Θα μπορούσε η Αριάνα Γκράντε να κερδίσει Όσκαρ Β’ Γυναικείου Ρόλου για το «Wicked: For Good»; Δεν προκαλεί έκπληξη ότι οι κριτικοί θέτουν αυτό το ερώτημα. Η ερμηνεία της ως της «χαζοχαρούμενης αλλά ευαίσθητης» Γκλίντα είναι μια λαμπερή κωμική απόλαυση και η ταινία αναμένεται να είναι από τα μεγαλύτερα box-office hits του 2025. Μια πιθανή νίκη της Γκράντε θα ήταν επίτευγμα χωρίς προηγούμενο.
Όπως το «Wicked» έγινε το πρώτο μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ που «σπάει» σε δύο κινηματογραφικά μέρη, έτσι και αυτή θα μπορούσε να είναι η πρώτη φορά που η ίδια ηθοποιός προτείνεται για Όσκαρ παίζοντας τον ίδιο χαρακτήρα δύο συνεχόμενες χρονιές. (Ο Αλ Πατσίνο έφτασε κοντά: είχε προταθεί για τον Μάικλ Κορλεόνε στον Νονό (1972) και στον Νονό ΙΙ (1974)). Και κανείς δεν ξέρει: η συμπρωταγωνίστριά της Σίνθια Ερίβο θα μπορούσε επίσης να βρεθεί με δύο συνεχόμενες υποψηφιότητες.
Ράιαν Κούγκλερ
Ο Ράιαν Κούγκλερ έγραψε και σκηνοθέτησε τα «Creed» και «Black Panther», άρα είναι από τους λίγους δημιουργούς των οποίων τα blockbusters σπάνε τα ταμεία και παράλληλα αποθεώνονται από τους κριτικούς. Κι όμως, πού είναι οι υποψηφιότητες Όσκαρ για τον ίδιο; Το «Black Panther» είχε προταθεί για Καλύτερη Ταινία, καθώς και για έξι ακόμη βραβεία Όσκαρ, αλλά ο σεναριογράφος-σκηνοθέτης του αγνοήθηκε. Τώρα όμως επιστρέφει με το «Sinners», μια σφοδρά πρωτότυπη και βαθιά προσωπική εκδοχή του μύθου των βρικολάκων, που ταυτόχρονα ήταν η μεγαλύτερη αμερικανική ταινία της χρονιάς, η οποία δεν βασίστηκε σε βιντεοπαιχνίδι, καρτούν, προϋπάρχον franchise ή –όπως στην περίπτωση του F1– σε εμπορικά κατοχυρωμένο αθλητικό γεγονός.
Τιμοτέ Σαλαμέ
Μετά τον περσινό, υποψήφια για Όσκαρ ερμηνεία του ως Μπομπ Ντίλαν, ο Τιμοτέ Σαλαμά επιστρέφει με το «Marty Supreme». Ο ήρωάς του βασίζεται σε πραγματικό πρόσωπο, έναν πρωταθλητή πινγκ πονγκ της δεκαετίας του 1950, που εδώ μυθοπλαστικά γίνεται ο Μάρτι Μάουζερ. Όπως πέρυσι που μιλούσε ασταμάτητα για το πώς έμαθε να τραγουδά και να παίζει κιθάρα για τον ρόλο στην ταινία «A Complete Unknown», τώρα αποκάλυψε ότι έκανε προπόνηση στο πινγκ πονγκ εδώ και οκτώ χρόνια φτάνοντας στο σημείο να παίρνει μαζί του τραπέζι μέχρι και στο Φεστιβάλ των Καννών. Το θέμα είναι ότι αυτή τη φορά μπορεί και να κερδίσει. Παρά το πόσο ύπουλος και συχνά αντιπαθητικός είναι ο Μάρτι, ο Σαλαμέ τον κάνει στην οθόνη καθηλωτικό.
One Battle After Another
Πώς να μην αγαπήσεις μια ταινία όπου ο Λεονάρντο ΝτιΚάπριο τρέχει πάνω-κάτω με ρόμπα, προσπαθώντας ξεκαρδιστικά να θυμηθεί τον κωδικό που θα επιτρέψει σε μια επαναστατική ομάδα να σώσει την απαχθείσα κόρη του; Η νέα ταινία του Πολ Τόμας Άντερσον «One Battle After Another» είναι περιπέτεια με έντονο πολιτικό σχόλιο, από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς, και κυριαρχεί στη συζήτηση για τα Όσκαρ. Ο Άντερσον δεν έχει κερδίσει ποτέ Όσκαρ, παρότι έχει πολλές υποψηφιότητες Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας για τα «Phantom Thread», «There Will Be Blood» και «Licorice Pizza». Σε αυτό το σημείο, η ιδέα ότι «το χρωστάμε» έχει πλέον παγιωθεί. Θεωρείται σίγουρο ότι το νέο του φιλμ υα αποσπάσει υποψηφιότητα Καλύτερης Ταινίας, και πολύ πιθανό ο Άντερσον να κερδίσει το Όσκαρ για Διασκευασμένο Σενάριο, ο ΝτιΚάπριο να πάρει ακόμη μία υποψηφιότητα Α’ Ανδρικού Ρόλου, ενώ ο Σον Πεν, ο Μπενίσιο ντελ Τόρο και η Τεγιάνα Τέιλορ να βρεθούν υποψήφιοι στις κατηγορίες Β’ Ρόλων. Τα εισιτήρια μπορεί να ήταν πιο χαμηλά από τις προσδοκίες, αλλά η ταινία παραμένει μακράν ο πιο «καυτός» διεκδικητής της σεζόν.
Φρανκενστάιν
Ο Γκιγέρμο ντελ Τόρο ειδικεύεται στα μεγαλοπρεπή θεάματα – και το Frankenstein είναι το πιο εντυπωσιακό από όλα. Ήταν εξαρχής φαβορί για τα Όσκαρ καλλιτεχνικής διεύθυνσης, κοστουμιών και μακιγιάζ/μαλλιών. Τώρα όμως «επιστρέφει από τους νεκρούς» και σε άλλες κατηγορίες, καθώς οι θεατές το ξαναβλέπουν στο Netflix και συζητούν φανατικά τα προτερήματά του. Όχι μόνο είναι πολύ πιθανό να υπάρξει υποψήφιο για Καλύτερη Ταινία, αλλά ακούγεται πλέον και το όνομα του Τζέικομπ Ελορντί που υποδύεται το τέρας. Το ερώτημα είναι: σε μια ταινία που αφηγείται την ιστορία πρώτα από την πλευρά του Βίκτορ και έπειτα από την πλευρά του τέρατος, θεωρείται ο Ελορντί πρωταγωνιστής ή Β’ ρόλος;
Τζαφάρ Παναχί
Ο σπουδαίος Ιρανός σκηνοθέτης Τζαφάρ Παναχί αφηγείτα φέτος την πιο δραματική ιστορία που λαμβάνει χώρα εκτός των κινηματογραφικό στούντιο. Φυλακίστηκε δύο φορές για ταινίες που εξόργισαν την κυβέρνηση και γύρισε το «It Was Just an Accident» κρυφά, στέλνοντάς το εκτός Ιράν σε ένα USB στικάκι. Η ταινία κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών και πλέον είναι η επίσημη πρόταση της Γαλλίας για το Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας. Έχει ισχυρές πιθανότητες να κερδίσει, επειδή είναι από μόνη της ένας θρίαμβος: ένα δράμα για έναν πρώην κρατούμενο που απαγάγει έναν άντρα τον οποίο πιστεύει ότι ήταν ο βασανιστής του, και παρ’ όλα αυτά είναι διανθισμένο με απροσδόκητο, σχεδόν φαρσικό χιούμορ.
Ο Παναχί μπορεί να βρεθεί και στις κατηγορίες Σκηνοθεσίας και Πρωτότυπου Σεναρίου. Ωστόσο, οι υπόλοιπες διεθνείς συμμετοχές είναι επίσης ισχυρές: το ισχυρό βραζιλιάνικο πολιτικό δράμα «The Secret Agent» κέρδισε το βραβείο σκηνοθεσίας στις Κάννες για τον Κλέμπερ Μεντόνσα Φίλιο και το βραβείο ανδρικής ερμηνείας για τον Βάγκνερ Μόουρα. Ή τα μέλη της Ακαδημίας θα αποφύγουν την πολιτική και να επιλέξουν τη νορβηγική ταινία «Sentimental Value». Όπως και να έχει, ο Παναχί έχει πίσω του χρόνια σπουδαίων ταινιών και δεν έχει ξανά βρεθεί σε τόσο ευνοϊκή θέση για να κερδίσει σε όλη τη διαδρομή της σεζόν.
Έιμι Μάντιγκαν
Οι ταινίες τρόμου συνήθως αγνοούνται στα Όσκαρ, αλλά έχουν σημειώσει τόσο μεγάλη επιτυχία τα τελευταία χρόνια, ώστε πολλοί πιστεύουν ότι φέτος μπορεί να είναι η χρονιά τους. Τα «Sinners» και «Frankenstein» αναμένεται να πάνε πολύ καλά – και παράλληλα «χτίζεται» καμπάνια για να κερδίσει η Έιμι Μάντιγκαν υποψηφιότητα Β’ Γυναικείου Ρόλου για το «Weapons» του Ζακ Κρέγκερ, ένα ανατριχιαστικό θρίλερ. Υποδύεται τη Γκλάντις, μια γκροτέσκα φιγούρα, που έχει ήδη γίνει meme στα social media και έμπνευση για στολές του Χάλοηουιν. Το πιο «κομψό» στοιχείο αυτής της πιθανής υποψηφιότητας είναι ότι η Μάντιγκαν είχε βρεθεί ξανά υποψήφια για Β’ Γυναικείο Ρόλο ακριβώς πριν από 40 χρόνια, για το δράμα «Twice in a Lifetime».
Στέλαν Σκάρσγκαρντ
Παράξενο κι όμως αληθινό: στα 74 του, ο Στέλαν Σκάρσγκαρντ μπορεί να κερδίσει την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ. Είναι τόσο σταθερή αξία εδώ και δεκαετίες, ώστε συχνά θεωρείται δεδομένος, αλλά δεν έχει υπάρξει ποτέ καλύτερος από ό,τι στο οικογενειακό δράμα «Sentimental Value», όπου υποδύεται τον Γκούσταβ Μποργκ, έναν διάσημο, εγωκεντρικό –αλλά ποτέ τερατώδη– σκηνοθέτη που έρχεται αντιμέτωπος με τις πληγές που έχει προκαλέσει στις δύο κόρες του. Ο Σκάρσγκαρντ είναι πραγματικά η «καρδιά» της ταινίας και θα έπρεπε ιδανικά να λογίζεται ως Α’ Ανδρικός Ρόλος, αλλά φαίνεται πως θα βρεθεί στην κατηγορία Β’ Ανδρικού.
Αυτό τον φέρνει σε σκληρό ανταγωνισμό με τον Πολ Μεσκάλ στο «Hamnet» και τους Σον Πεν και Μπενίσιο ντελ Τόρο στο «One Battle After Another», που θεωρούνται σχεδόν σίγουρες υποψηφιότητες. Όλοι μαζί κάνουν την κατηγορία Β’ Ανδρικού μία από τις πιο ανοιχτές και συναρπαστικές κούρσες της χρονιάς. Ο Σκάρσγκαρντ, πατέρας των ηθοποιών Αλεξάντερ και Μπιλ Σκάρσγκαρντ, έχει ήδη γίνει αγαπημένη φιγούρα στη σεζόν των βραβείων, αυτοσαρκαζόμενος σε συνέντευξη ως «nepo Daddy».
KPop Demon Hunters
Από τότε που απονεμήθηκε για πρώτη φορά το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων το 2002, τα περισσότερα αγαλματίδια κατέληξαν στα γραφεία της Pixar, ενώ τα υπόλοιπα μοιράστηκαν ανάμεσα στη Disney, τη DreamWorks και λίγα ακόμη στούντιο. Ωστόσο, οι καιροί δείχνουν να αλλάζουν: τα τρία τελευταία Όσκαρ animation πήγαν στο Netflix (Guillermo del Toro’s Pinocchio), στο Studio Ghibli (The Boy and the Heron) και σε μια συμπαραγωγή Λετονίας–Γαλλίας–Βελγίου (Flow).
Η τάση αυτή μπορεί να συνεχιστεί και το 2026. Το KPop Demon Hunters άρχισε να προβάλλεται στο Netflix τον Ιούνιο, αλλά ήταν τόσο δημοφιλές ώστε εξασφάλισε δύο σύντομες εξόδους στις αίθουσες – ανάμεσά τους και μία ειδική προβολή «sing-along». Σε μια χρονιά όπου οι μεγάλες στούντιο-παραγωγές animation παραπατούν (Elio, Smurfs, The Bad Guys 2 δύσκολα θα διεκδικήσουν σοβαρά βραβεία), θα μπορούσε το Όσκαρ να καταλήξει σε ένα μιούζικαλ του Netflix για ένα κορεατικό ποπ γκρουπ που κυνηγά δαίμονες;
