Οι σκύλοι δεν μπορούν να εκφράσουν λεκτικά όσα νιώθουν, όμως η γλώσσα του σώματός τους προσφέρει πολύτιμες ενδείξεις για το πώς αισθάνονται σε κάθε στιγμή. Από τη στάση του σώματος μέχρι την κίνηση της ουράς και τη θέση των αυτιών, οι συμπεριφορές αυτές βοηθούν τους κηδεμόνες να κατανοήσουν τον τετράποδο φίλο τους και να ενισχύσουν τη μεταξύ τους σχέση.
Ένας σκύλος που νιώθει χαλαρός και ευτυχισμένος έχει γενικά ήπια και χαλαρή στάση. Τα αυτιά του βρίσκονται στη φυσική τους θέση, τα μάτια του είναι ήρεμα, το στόμα του μπορεί να είναι μισάνοιχτο με τη γλώσσα χαλαρή, ενώ η ουρά του κινείται με φαρδιές κινήσεις στην ευθεία της σπονδυλικής στήλης ή και πιο ψηλά όταν παίζει.
Σε αντίθεση, όταν ένας σκύλος είναι σε εγρήγορση, η στάση του σώματός του γίνεται πιο σταθερή και προσανατολισμένη προς το ερέθισμα. Τα αυτιά του είναι στραμμένα μπροστά, τα μάτια του ορθάνοιχτα και εστιασμένα, ενώ η ουρά του παραμένει σταθερή, συχνά ελαφρώς κινητική. Αυτή η συμπεριφορά φανερώνει την προσπάθεια του ζώου να αναλύσει το περιβάλλον του για πιθανούς κινδύνους ή νέες πληροφορίες.
Το άγχος και η αμηχανία εκδηλώνονται συχνά μέσα από μια σειρά λεπτών αλλά χαρακτηριστικών συμπεριφορών. Ένας αγχωμένος σκύλος μπορεί να αποφύγει το βλέμμα, να κινηθεί με καμπύλη πορεία, να χασμουριέται, να γλείφει τα χείλη του ή να «παγώνει» στιγμιαία στη θέση του. Συχνά, σηκώνει το ένα πόδι, ξύνεται χωρίς προφανή λόγο ή τινάζεται σαν να είναι βρεγμένος.
Ο φόβος, από την άλλη, κάνει τον σκύλο να μαζεύεται και να γίνεται «μικρότερος». Το σώμα του σκύβει, το κεφάλι του είναι κοντά στο έδαφος, τα αυτιά του τραβηγμένα πίσω, ενώ η ουρά του είναι χαμηλωμένη και κολλημένη ανάμεσα στα πόδια. Το βλέμμα του είναι συχνά στραμμένο μακριά από την απειλή, αλλά παρακολουθεί την πηγή του φόβου του.
Η υποτακτική συμπεριφορά εμφανίζεται όταν ο σκύλος νιώθει ότι απειλείται και προσπαθεί να αποφύγει τη σύγκρουση. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το ζώο μπορεί να αποφεύγει την οπτική επαφή, να σφίγγει το στόμα του, να κατεβάζει την ουρά ή και να ξαπλώνει ανάσκελα, αποκαλύπτοντας την κοιλιά του – ένα από τα πιο ξεκάθαρα σημάδια υποταγής.
Τέλος, η επιθετική γλώσσα σώματος ποικίλλει ανάλογα με την αιτία. Ένας φοβισμένος σκύλος μπορεί να τραβήξει πίσω τα αυτιά και να κρατά την ουρά του χαμηλά, ενώ ένας σίγουρος και διεκδικητικός σκύλος θα έχει αυτιά στραμμένα εμπρός, δυνατό βλέμμα και ίσως σηκωμένο τρίχωμα. Το σώμα του θα είναι σφιγμένο, ενώ μπορεί να δείχνει τα δόντια του, ως προειδοποίηση.
Η παρατήρηση αυτών των σημάτων είναι κρίσιμη για κάθε κηδεμόνα. Η κατανόηση της γλώσσας του σώματος του σκύλου δεν είναι απλώς ένα εργαλείο επικοινωνίας, αλλά και το θεμέλιο για τη δημιουργία ενός δεσμού ασφάλειας, εμπιστοσύνης και σεβασμού.