Από τα 500 εκατ. ευρώ του αρχικού κόστους για το τερματικό LNG, τα 210 εκατ. αφορούν τη διαχείριση και συντήρηση (Operation & Maintenance) για περίοδο 20 χρόνων (10+10).
Η καταλληλότητα ή όχι της κινεζικής China Petroleum Pipeline Engeenering (CPP) να κατασκευάσει το έργο ως το κυρίως μέρος της κοινοπραξίας συζητήθηκε αρκετές φορές. Πολύ λιγότερο έως καθόλου συζητήθηκε ο βαθμός καταλληλότητας της εταιρείας που, ως τμήμα της κοινοπραξίας, θα αναλάβει τη διαχείριση του τερματικού FSRU, εφόσον ολοκληρωθεί κάποτε.
Η εταιρεία που δηλώθηκε από την κινεζική CPP ως ο μελλοντικός διαχειριστής είναι η Wilhelmsen Ship Management, μέλος γνωστού νορβηγικού ομίλου.
Είχαν, όμως, εκφραστεί, στο πλαίσιο αλληλογραφίας, ενστάσεις από την Ελεγκτική Υπηρεσία και για αυτή την εταιρεία. Η τότε διοίκηση της ΔΕΦΑ διαβεβαίωσε μερικές φορές την Ελεγκτική πως η εταιρεία έχει την πείρα και τεχνογνωσία που απαιτούσαν οι όροι του διαγωνισμού. Δεν έπεισε, όμως, τον Γενικό Ελεγκτή.
Από την έκθεση του Οδυσσέα Μιχαηλίδη προκύπτει πως η Wilhelmsen είχε επικαλεστεί την πείρα και τεχνογνωσία από τη διαχείριση μονάδων FSRU στη Βραζιλία και το Κουβέιτ, ικανοποιώντας τις απαιτήσεις της ΔΕΦΑ. Στην έκθεση, όμως, αναφέρεται ότι υποβλήθηκαν στην Ελεγκτική Υπηρεσία καταγγελίες ότι «o Experience Provider O&M των υποδομών των τερματικών FSRU στη Βραζιλία και στο Κουβέιτ δεν ήταν ο οικονομικός φορέας Ε (Wilhelmsen), ως είχε δηλωθεί στην προσφορά της κοινοπραξίας της CPP, αλλά άλλες εταιρείες».
Ο Γενικός Ελεγκτής προέβη σε παραστάσεις προς τη ΔΕΦΑ, ανταλλάγησαν επιστολές, αλλά η ΔΕΦΑ επέμεινε πως δεν υπήρχε πρόβλημα και εν τέλει υπογράφηκαν τα συμβόλαια.
Γράφει στην έκθεσή του ο Γ. Ελεγκτής: «Η Υπηρεσία μας διεξήγαγε ενδελεχή έλεγχο των εγγράφων της προσφοράς, η οποία υποβλήθηκε από την Κοινοπραξία A και στην οποία συμμετέχει ο οικονομικός φορέας Ε (Wilhelmsen). Συγκεκριμένα, ελέγξαμε τη δήλωση επάρκειας (qualification form), τη συμφωνία μεταξύ του οικονομικού φορέα Ε (Wilhelmsen) και της Κοινοπραξίας Α, καθώς και τα στοιχεία ιδιοκτησίας, διαχείρισης και λειτουργίας των υποδομών των τερματικών FSRU στη Βραζιλία και στο Κουβέιτ, παρατηρώντας ότι σε αυτά δεν αναφερόταν οπουδήποτε, είτε ο οικονομικός φορέας Ε (Wilhelmsen), είτε η κοινοπραξία στην οποία αυτός συμμετείχε» σε εκείνα τα έργα!
Σε άλλο σημείο, ο Ελεγκτής γράφει: «Παρατηρήσαμε ότι, όχι μόνο η Κοινοπραξία Στ δεν αποτελούσε τον Experience Provider O&M των υποδομών του τερματικού FSRU στη Βραζιλία και στο Κουβέιτ, βάσει των προαναφερόμενων στοιχείων ιδιοκτησίας, διαχείρισης και λειτουργίας, αλλά ούτε ο οικονομικός φορέας Ε (Wilhelmsen) κατείχε στην κοινοπραξία αυτή το κατ’ ελάχιστο 50% του κεφαλαίου, ως η απαίτηση από τα έγγραφα του διαγωνισμού»!
Εν ολίγοις, ο Ελεγκτής αμφισβητεί την καταλληλότητα και αυτής της εταιρείας.
Δεν τελειώσαμε όμως ακόμα. Σε άλλο σημείο της έκθεσης, ο Οδ. Μιχαηλίδης γράφει ότι η CPP υπέβαλε τον Δεκέμβριο του 2022 αίτημα στην ΕΤΥΦΑ για αλλαγή στη σύνθεση της Αναδόχου Κοινοπραξίας, με αποχώρηση όλων των οικονομικών φορέων από την κοινοπραξία, πλην της ίδιας, αναφέροντας ότι ο οικονομικός φορέας Ε (Wilhelmsen) βρισκόταν στη διαδικασία αλλαγής του επιχειρηματικού του αντικειμένου και δεν ήταν πλέον σε θέση να εκπληρώσει τον αρχικό του ρόλο στο έργο (Experience Provider Operation & Maintenance)!
Στη συνεδρία της Επιτροπής Ελέγχου στη Βουλή πριν μία εβδομάδα, η ΔΕΦΑ/ΕΤΥΦΑ φέρεται να ενημέρωσε (η συνεδρία ήταν κλειστή για τα ΜΜΕ) ότι το εν λόγω αίτημα της CPP (σ.σ. να αλλάξει εκ των υστέρων όλους τους συνεργάτες-μέλη της κοινοπραξίας) απορρίφθηκε. Αν αυτό έγινε γραπτώς ή όχι, θα διαπιστωθεί σε επόμενη συνεδρία.
Όταν ρωτήσαμε χθες έναν εμπλεκόμενο κατά πόσο «η Wilhelmsen και η ελληνική Metron εξακολουθούν να είναι μέρη της κοινοπραξίας που κέρδισε τον διαγωνισμό», απάντησε πως «εξ όσων ενημερωθήκαμε, συμβατικά είναι και οι δύο εταιρείες μέλη της κοινοπραξίας». Και όταν ξαναρωτήσαμε «στην πράξη, όμως, είναι εξαφανισμένες;», πήραμε την απάντηση «στην πράξη είναι όλες εξαφανισμένες»…
