Μια αναστάτωση άνευ προηγουμένου προκάλεσε η προ ημερών πρόταση του υπουργού Εργασίας για το θέμα της ΑΤΑ.
Η θέση «ΑΤΑ για όλους» εξόργισε την εργοδοτική πλευρά, ενόχλησε τους συνδικαλιστές – παρόλο που συμφωνούν ως θέση αρχής με τη συγκεκριμένη πτυχή – και ανάγκασε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να παρέμβει, σε μια προσπάθεια να ξεκαθαρίσει το σκηνικό, ενώ τοποθετήθηκαν αρκετά κόμματα επ’ αυτής, άλλα υπέρ και άλλα εναντίον.
Ας κάνουμε μια προσπάθεια να ξεκαθαρίσουμε το σκηνικό.
Όσον αφορά στους εργοδότες, είναι κατανοητό γιατί διαφωνούν με τη συγκεκριμένη θέση, με το ΚΕΒΕ και την ΟΕΒ μάλιστα να τονίζουν ότι δεν συζητούν καν το συγκεκριμένο θέμα. Εξ αρχής, οι εργοδότες θεωρούσαν την ΑΤΑ ως αναχρονιστικό θεσμό και ζητούσαν αλλαγή του πλαισίου, βάση του οποίου θα λειτουργεί η μέθοδος της αναπλήρωσης της αγοραστικής αξίας των μισθών.
Περαιτέρω, επ’ ουδενί δεν ήταν διατεθειμένοι να αυξηθεί το κόστος τους στο συγκεκριμένο κομμάτι, πέραν του 66,7%, το οποίο ισχύει σήμερα, ενώ ταυτόχρονα, υποστήριζαν ότι η ΑΤΑ, η οποία καταβάλλεται στα πλαίσια των συλλογικών συμβάσεων, θα δίνεται μόνο στους εργαζόμενους που είναι μέλη των συντεχνιών και όχι σε όλους τους υπαλλήλους. Πόσο μάλλον να δεχτούν την πρόταση ΑΤΑ σε όλους.
Αυτό που ξάφνιασε τους περισσότερους, είναι η στάση των συντεχνιών. Αρκετός κόσμος διερωτήθηκε γιατί οι συντεχνίες προχώρησαν σε απεργία, τη στιγμή που έπεσε στο τραπέζι η πρόταση ΑΤΑ για όλους, η οποία αποτελούσε πάγιο αίτημά τους και γιατί δεν κάθισαν στο τραπέζι να την διαπραγματευτούν;
Ο λόγος δεν είναι μόνο ένας. Κατ’ αρχήν, οι συντεχνίες είδαν την πρόταση με καχυποψία. Θεωρούν ότι κατατέθηκε στο τραπέζι μερικές ώρες πριν από την παναπεργία και σκοπό είχε να αποτρέψει μεγάλη μερίδα των εργαζομένων να συμμετάσχουν σε αυτή.
Περαιτέρω, όπως είπε και ο ΓΓ της ΣΕΚ, η πρόταση είναι πυροτέχνημα και δεν έχει βάση ή περιεχόμενο. Επί της ουσίας όμως, παρόλο που οι συντεχνίες ως θέση αρχής συμφωνούν με το «ΑΤΑ για όλους», εντούτοις διαφωνούν κάθετα με τις υπόλοιπες προτάσεις, οι οποίες περιλαμβάνονται στο πλαίσιο που υπέβαλε ο υπουργός Εργασίας και κυρίως με την πρόταση για κλιμακωτή απόδοση.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος στηρίζει το πλαίσιο που κατέθεσε ο υπουργός Εργασίας, τόνισε ότι δεν αναμένει απόλυτη συμφωνία απ’ όλες τις πλευρές, ωστόσο είναι ένα πλαίσιο πάνω στο οποίο μπορεί να υπάρξει συζήτηση και μάλιστα διερωτήθηκε γιατί δεν έχει ξεκινήσει ήδη ο διάλογος. Για να απαντήσει ο Αντρέας Μάτσας ότι ο διάλογος διεξάγεται εδώ και πάρα πολύ καιρό και έχει περιέλθει σε τέλμα.
Ένα άλλο ζήτημα, το οποίο βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα, ήταν το ενδεχόμενο να οριοθετηθεί το νέο πλαίσιο με νομοθεσία. Και αυτό, ώστε να διασφαλιστεί ότι θα είναι υποχρεωτικό και ότι θα υπάρχουν κυρώσεις σε όσους δεν ανταποκρίνονται. Ωστόσο και σε αυτό το κομμάτι δεν φαίνεται να υπάρχει πρόσφορο έδαφος για θετική κατάληξη.
Η εργοδοτική πλευρά σημειώνει ότι εφόσον θεσπιστεί νομοθεσία, τότε θα πρόκειται για το τέλος των εργασιακών σχέσεων και του κοινωνικού διαλόγου όπως τα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Όμως και οι συντεχνίες, αν και θα ήθελαν να εφαρμοστεί το ΑΤΑ για όλους, εντούτοις δεν ευνοούν τη νομοθετική ρύθμιση της πρότασης.
Πολλά τα ανοιχτά μέτωπα, πολλές οι διαφορετικές απόψεις και στη μέση η κυβέρνηση, η οποία προσπαθεί να συμμαζέψει όλες αυτές τις ΑΤΑξίες.
