Η επίθεση των αμερικανικών βομβαρδιστικών Β-2 εναντίον των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν, φανέρωσε -για μία ακόμη φορά- αυτό που γνωρίζουμε αλλά φοβόμαστε να το φωνάζουμε. Διότι, βλέπετε, είναι και το κομμουνιστικό κόμμα της Κύπρου (ΑΚΕΛ) που φωνασκεί βλέποντας πάντα στο εσωτερικό μέτωπο: Πως αλλιώς θα κερδίσει τις ψήφους των πολιτών με τον άκρατο αντιαμερικανισμό του;
Η Κύπρος και η Ελλάδα, λοιπόν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, βοήθησαν την αμερικανική επιχείρηση. Οι βάσεις στην Πάφο και στην Κρήτη απέδειξαν για μία ακόμη φορά τον στρατηγικό ρόλο των δύο χωρών. Οι Αμερικανοί, ορθά πράττοντας, δεν έκαναν χρήση των συμφωνιών τους με την Τουρκία, διότι απλά δεν την εμπιστεύονται.
Ο αντίλογος των «τουρκολάγνων» είναι ο γνωστός: Μα ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τράμπ, χαρακτηρίζει φίλο του τον ισλαμιστή Ταγίπ Ερντογάν. Μπορεί να έχουν έτσι τα πράγματα, αλλά όταν η Αμερική έχει ανάγκη στη Μέση Ανατολή, δεν χρησιμοποιεί το έδαφος της κατοχικής χώρας. Για να μην διαρρεύσουν τα απόρρητα μυστικά, αλλά και ένα σωρό άλλους λόγους.
Το τελευταίο διάστημα αποδείχθηκε στην πράξη ότι το Ισραήλ παραμένει ο ακρογωνιαίος λίθος της αμερικανικής εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής. Είτε συμφωνεί κανείς είτε όχι πρόκειται για ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός. Άλλωστε ο ίδιος ο κ. Τραμπ παραδέχθηκε ότι ήταν (σχεδόν) καθημερινά σε επικοινωνία και συνεννόηση με τον Μπενιαμίν Νετανιάχου. Την Πέμπτη έκανε και ανάρμοστη παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις του Εβραϊκού Κράτους ζητώντας να σταματήσει η Δικαιοσύνη να ασχολείται με τα σκάνδαλα του Πρωθυπουργού του Ισραήλ.
Θα σταθεί στο πλευρό του μέχρι το τέλος καθώς ο Νετανιάχου είναι ο πιστός παρτενέρ του στη Μέση Ανατολή και στην Ανατολική Μεσόγειο. Και υπό αυτή την έννοια, η Λευκωσία και η Αθήνα δια μέσω του Ισραήλ, παραμένουν στο στρατόπεδο του κ. Τραμπ. Όμως, απαιτείται, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Πρόεδρος Νίκος Χριστοδουλίδης να βρουν τον τρόπο να το εμπεδώσει ο Αμερικανός Πλανητάρχης. Θα πάρει χρόνο, αλλά σίγουρα θα γίνει. Ο κ. Τραμπ όλο και περισσότερο διαχωρίζει τους φίλους από τους αντιπάλους. Θα τον καταλάβει τον Ερντογάν…
Το μεγάλο πρόβλημα βρίσκεται στον εσωτερικό χώρο της νήσου. Εκεί όπου υπερισχύει από τη μεγάλη εικόνα το κομματικό, όχι το εθνικό, συμφέρον. Ναι, το Ισραήλ είναι και αυτή μία κατοχική δύναμη, η οποία στο παρελθόν, όταν ήταν σύμμαχος της Τουρκίας, βοήθησε στην εδραίωση της εισβολής και της κατοχής. Και για το θέμα αυτό το Εβραϊκό Κράτος πρέπει να εξέλθει «καθαρό», να παραδεχθεί και να διορθώσει τα λάθη του. Έκανε αρκετά αλλά πρέπει να φτάσει στο τέλος. Και να βάλει πλάτη στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Οι Παλαιστίνιοι, δέχονται με χαρά τη βοήθεια του Ελληνισμού, αλλά δεν έχουν δώσει ούτε ένα τοις εκατό απ’ όσα έχουν πάρει από την Αθήνα και τη Λευκωσία. Και όπως έχουμε τονίσει κατ’ επανάληψη εάν κληθούν να επιλέξουν μεταξύ ημών και των Τούρκων, θα υποστηρίξουν τους εισβολείς και καταχτητές, Ένα συν ένα κάνουν δύο και όχι έντεκα.
Σε αυτή τη νέα εποχή επικρατεί πάντα η λογική των συμφερόντων των λαών. Θέλει κάποιος να μας υπενθυμίσει μία διαδήλωση των Παλαιστινίων υπέρ της Κύπρου και εναντίον της κατοχής; Ας μην ψάχνει, δεν θα βρει καμία. Ούτε τις εποχές του Βάσου Λυσσαρίδη, που αφιέρωσε τη ζωή του στον κυπριακό και τον παλαιστινιακό αγώνα.
Ναι, να νοιαζόμαστε για τους άμοιρους του κόσμου όπως οι Παλαιστίνιοι. Αλλά να κοιτάμε και τα συμφέροντα μας. Ακόμα και οι «σύντροφοι» του ΑΚΕΛ τα ξέρουν όλα τα παραπάνω. Ας προσπαθήσουν στις φετινές εκδηλώσεις τους για την τουρκική εισβολή, να προσκαλέσουν τους φίλους μας τους Παλαιστίνιους. Αλλά θα απογοητευθούν…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Ήταν σίγουρα ιστορική η στιγμή της κατάθεσης της Χαρίτας Μάντολες, αυτής της ηρωίδας γυναίκας, στην Επιτροπή LIBE του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Μίλησε για το δράμα των αγνοουμένων και φυσικά για το προσωπικό της, καθώς έχει χάσει πολλούς συγγενείς ως αποτέλεσμα της άνανδρης τουρκικής εισβολής. Οι ευρωβουλευτές της Κύπρου, εκτός φυσικά του «ρωσολάγνου» Φειδία Παναγιώτου, έδωσαν όλες τους τις δυνάμεις για να έχει επιτυχία αυτή η μοναδική εκδήλωση και τους αξίζουν συγχαρητήρια. Έπραξαν στο έπακρον το εθνικό τους καθήκον. Ο ανόητος Φειδίας ήταν ξανά η μύγα μέσα στο …γάλα. Ενώ βρισκόταν στους διαδρόμους του Ευρωκοινοβουλίου έλειπε επιδεικτικά από την εκδήλωση. Ενώ αν ήταν κάποια εκδήλωση των Ρώσων ή (ακόμα και) των Τούρκων, προφανώς θα έσπευδε ο ευρωβουλευτής υιός του ιερέα.
Οι πολίτες που τον ψήφισαν σίγουρα δεν είναι ικανοποιημένοι με την απαράδεκτη συμπεριφορά του. Αλλά, δεν μπορούν να διορθώσουν το λάθος, το οποίο έγινε μόνο και μόνο για να τιμωρηθεί το διεφθαρμένο πολιτικό προσωπικό της Κύπρου. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να μην τιμωρηθεί ξανά το πολιτικό σύστημα. Πρέπει, αλλά επιλέγοντας αυτή τη φορά σοβαρούς και πατριώτες. Έχει το νησί αρκετούς και πρέπει να ενθαρρυνθούν να κατέβουν στον πολιτικό στίβο. Για να μην ξαναγίνει το λάθος.
Το έχω τονίσει πολλές φορές: Ο ανόητος ευρωβουλευτής είναι επικίνδυνος για τα εθνικά συμφέροντα της Κύπρου. Όχι επειδή δεν καταλαβαίνει. Το αντίθετο. Καταλαβαίνει και όσα κάνει γίνονται επίτηδες. Την προηγούμενη πενταετία έγινε το ατόπημα με ευθύνη του ΑΚΕΛ που επέβαλε τον γνωστό ευρωβουλευτή του, ο οποίος σιτίζεται από τη νόμιμη Κυπριακή Δημοκρατία για να την πολεμά. Μετά τον Νιαζί Κιζιλγιουρέκ, η Κύπρος είχε την ατυχία να σταλεί από τους ψηφοφόρους, που δεν αντέχουν πλέον τους διεφθαρμένους πολιτικούς, ο Φειδίας, που αποδεικνύεται διπλά επικίνδυνος. Τα πράγματα πρέπει να λέγονται με το όνομα τους…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Η Αννίτα Δημητρίου στα …καλύτερα της! Άστραψε και βρόντηξε εναντίον της Ευρώπης που δεν μπορεί, όπως τόνισε, να μείνει αμήχανος θεατής στα όσα επικίνδυνα τεκταίνονται στη Μέση Ανατολή. Οι Ευρωπαίοι φυσικά τα έκαναν πάνω τους από το φόβο της. Διότι ποιος είδε θυμωμένη την Πρόεδρο της Βουλής και του ΔΗΣΥ, και δεν τη φοβήθηκε;
Μην νομίζετε ότι δεν μίλησε και για την Κύπρο μας. Για προεκλογικούς λόγους, μιας και έχει μπροστά της βουλευτικές, αλλά και τις προεδρικές εκλογές χαιρέτησε την αναφορά του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) για το Κυπριακό. Η επανένωση της Μεγαλονήσου, σημείωσε, στη βάση των Ψηφισμάτων του ΟΗΕ και των αρχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί προτεραιότητα για το ΕΛΚ και καταλύτη για τις σχέσεις των Βρυξελλών και της κατοχικής δύναμης. Μάλιστα…
Κατά τα άλλα, στελέχη του κόμματος της συμμετείχαν στο γνωστό Ελληνοτουρκικό Φόρουμ, τα μέλη του οποίου πήγαν στο σαράι και προσκύνησαν τον κατοχικό ηγέτη.
