Πόλεμος φαίνεται ότι ξεσπάει μετά τη στήριξη του ΕΛΑΜ στην πρόταση για ερευνητική αποστολή στην Ελλάδα, η οποία θα εξετάσει τι συνέβη στη σιδηροδρομική τραγωδία των Τεμπών. «Όταν η πολιτική εκφυλίζεται, το μόνο που μένει είναι αίσχος και ντροπή!», αναφέρει μέσω του εκπροσώπου Τύπου του, ο Δημοκρατικός Συναγερμός (ΔΗΣΥ) εξαπολύοντας πυρά. «Τι προσπαθούν να συγκαλύψουν;», ανταπαντά το ΕΛΑΜ, χαρακτηρίζοντας ασόβαρο τον ΔΗΣΥ.

Ολόκληρη η ανακοίνωση:

Για ακόμη μια φορά στις Βρυξέλλες, το ΕΛΑΜ στον βωμό των εντυπώσεων, επιλέγει τον δρόμο της ελαφρότητας και του λαϊκισμού, προσβάλλοντας ευθέως ακόμη και την Ελλάδα.

Με τρόπο χυδαίο καπηλεύεται τη μνήμη των θυμάτων των Τεμπών και τα αισθήματα των οικογενειών τους. Η πλήρης διαλεύκανση του εγκλήματος των Τεμπών και η απονομή Δικαιοσύνης απαιτεί σοβαρότητα και όχι μικροπολιτικές σκοπιμότητες.

Σε πλήρη ταύτιση με τις πιο τοξικές φωνές της αντιπολίτευσης στην Ελλάδα, ακόμη και τον ΣΥΡΙΖΑ, επιχειρεί να εργαλειοποιήσει τον ανθρώπινο πόνο για μικροπολιτικά οφέλη και να υπονομεύσει την πολιτική σταθερότητα της χώρας.

Το πιο εξωφρενικό είναι και πάλι η συνεργασία με τις δυνάμεις της αντιδραστικής αριστεράς και της ακροδεξιάς στο Ευρωκοινοβούλιο, έστω και αν αυτό συνεπάγεται ζημιά για την Ελλάδα και την Κύπρο.

Κι αντί το ΕΛΑΜ να ντρέπεται για τη θλιβερή του στάση, επιτίθεται στον Δημοκρατικό Συναγερμό, που στάθηκε απέναντι με υπευθυνότητα και σοβαρότητα.

Όταν η πολιτική εκφυλίζεται, το μόνο που μένει είναι αίσχος και ντροπή!

Ντροπή!

Η απάντηση του ΕΛΑΜ:

Ενημερώνουμε το ασόβαρο ΔΗΣΥ ότι το αίτημα κατατέθηκε από τους ίδιους τους συγγενείς των θυμάτων.

Οτιδήποτε πέραν τούτου είναι περιττό να λεχθεί.

Γιατί τόσο μένος; Γιατί τους ενοχλεί να γίνει έρευνα για μια τραγωδία, στην οποία έχασαν την ζωή τους Ελλαδίτες και Κύπριοι αδελφοί, από τα ευρωπαϊκά αρμόδια όργανα; Τι προσπαθούν να συγκαλύψουν;

Σε σχέση με τη μητέρα πατρίδα, καλό είναι να θυμούνται την Ελλάδα – η οποία δεν ανήκει στην ΝΔ που προσπαθούν με κάθε μέσο να στηρίξουν – και όταν δεν είμαστε σε προεκλογική περίοδο. Κυρίως την ώρα που ψηφίζουμε νόμους τύπου του κατάπτυστου νόμου Ακιντζί.