Την άνοιξη του 2014, όταν ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης διορίστηκε από τον Νίκο Αναστασιάδη Γενικός Ελεγκτής της Δημοκρατίας, στην Κεντρική Σκηνή του ΘΟΚ έπαιζε το κλασικό έργο του Ίψεν «Ένας εχθρός του λαού», σε σκηνοθεσία του Σέρβου σκηνοθέτη Νικίτα Μιλιβόγιεβιτς.

Το έργο εξετάζει τη διαφθορά και την ανικανότητα της πολιτικής εξουσίας να υπηρετεί το γενικό καλό και ο κεντρικός χαρακτήρας του έργου, ο γιατρός Τόμας Στόκμαν τρώει το κεφάλι του (spoiler alert) όταν τα βάζει με τα κατεστημένα και αγωνίζεται να φέρει την αλήθεια στο φως, συγκρουόμενος με οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα που θέλουν να τη θάψουν.

Στην πορεία, βέβαια, η εξουσία (spoiler alert) καταφέρνει να πείσει τα μμε και την κοινή γνώμη ότι τα συμφέροντά τους συμπίπτουν. Ο γιατρός καταλήγει σε πλήρη απομόνωση, να έχει χάσει τη δουλειά του (spoiler alert) και με την οικογένειά του να απειλείται. Αποφασίζει να μείνει στην πόλη και να αγωνιστεί και το έργο τελειώνει με τον ίδιο να εκστομίζει τη διάσημη ατάκα «ο δυνατότερος άνθρωπος στον κόσμο, είναι αυτός που στέκεται μόνος».

Θα πρότεινα στον ΘΟΚ να κάνει μια «επετειακή» αναπροσαρμογή στο ρεπερτόριο, αλλά με τόσα σπόιλερ δεν έχει νόημα… 

Γ. Σαβ.