«Όταν έχασα τον γιο μου ξεκίνησα να καταλαβαίνω την επίδραση που έχει το πένθος στη ζωή κάποιου».
 
– Είστε μια καταξιωμένη συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων. Πιστεύετε πως θα γράφατε αντίστοιχα καλά και ένα καλό ρομάντζο; Είναι θέμα ταλέντου; Μια καλή ιστορία είναι μια καλή ιστορία ανεξάρτητα απ’ το λογοτεχνικό είδος ενώ πολλά κλασικά βιβλία μπορούν εύκολα να ενταχθούν σε διάφορες κατηγορίες. Είναι ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα μια ρομαντική ιστορία ή ένα τρελό θρίλερ για παράδειγμα; Όταν ξεκινώ να γράφω δεν το κάνω σκεφτόμενη το είδος αλλά τους χαρακτήρες και τις καταστάσεις στις οποίες θα βρεθούν. Στο «Σε άφησα» οι σχέσεις της Jenna –τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν- είναι σημαντικά στοιχεία της πλοκής επομένως, υποθέτω πως και οι συγγραφείς αστυνομικών μπορούν να γράψουν ρομάντζο. 
 
– Ποιο είναι το κίνητρο κάθε φορά για να γράψετε; Όπως οι περισσότεροι συγγραφείς που ξέρω, διάβαζα πολλά βιβλία από μικρή. Μου άρεσε πολύ το γράψιμο και όταν απέκτησα παιδιά, διαπίστωσα ότι έγραφα περισσότερα από ό,τι πριν, κατανοώντας πώς αισθανόμουν όταν έγινα μητέρα. Τώρα με παρακινούν οι ιστορίες που υπάρχουν στο μυαλό μου, απαιτώντας να τις πω και από το γεγονός ότι είναι δουλειά μου τώρα.
– Το πρώτο σας βιβλίο, «Σε Άφησα», ήταν στην κορυφή των ευπώλητων για το 2015. Γιατί πιστεύετε οι αναγνώστες αγκάλιασαν το βιβλίο; Τα ψυχολογικά θρίλερ είναι πολύ δημοφιλή και πολλοί αναγνώστες μιλάνε για το εύρημα της ιστορίας το οποίο είναι πρόκληση να βρεθεί. Ελπίζω μόνο ότι το «Σε Άφησα» ήταν κάτι περισσότερο απ’ αυτό: έδωσε στους αναγνώστες μια ματιά σε έναν άλλο κόσμο. 
– Τι σας ενέπνευσε να γράψετε αυτό το βιβλίο; Το 2000, όταν ξεκίνησα την καριέρα μου στην αστυνομία έγινε ένα τραγικό ατύχημα στην Οξφόρδη όπου κάποιος άνθρωπος σκότωσε με το αυτοκίνητο ένα 9χρονο αγόρι και εγκατέλειψε τη σκηνή. Δεν δούλευα σε εκείνη την υπόθεση αλλά επηρεάστηκα, όπως ολόκληρη η πόλη. Δεν μπορούσα να καταλάβω πώς κάποιος απομακρύνεται από ένα τόσο απαίσιο ατύχημα ούτε μπορούσα να αντιληφθώ το πώς ζούσε η μητέρα εκείνου του αγοριού. Χρόνια αργότερα έχασα κι εγώ τον γιο μου –σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες- και ξεκίνησα να καταλαβαίνω την επίδραση που έχει το πένθος στη ζωή κάποιου. Όσο το σκεφτόμουν, τόσο η ιστορία αποκτούσε σχήμα και υπόσταση. 
– Ετοιμάζετε κάτι καινούριο; Και τα τρία μου βιβλία κυκλοφορούν στην Αγγλία, ενώ γίνονται μεταφράσεις τους σε όλο τον κόσμο. Επομένως ξοδεύω αρκετό χρόνο ταξιδεύοντας για να τα προωθήσω και να συνομιλήσω με τους αναγνώστες. Μόλις έχω τελειώσει το τέταρτο βιβλίο, θα ξεκινήσει η επιμέλεια το φθινόπωρο για να κυκλοφορήσει το επόμενο καλοκαίρι.
 
 
Φιλgood, τεύχος 233.