Πριν ακόμα συμπληρωθούν οι πρώτες (εργάσιμες ή ημερολογιακές) 100 ημέρες της κυβέρνησης υπάρχει μια ξεκάθαρη εικόνα για το ποιοι μπορούν επαρκώς να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους και ποιοι όχι. Και η εικόνα δεν προκύπτει από την κακεντρέχεια των όποιων αντιπολιτευόμενων, ή από την εμπάθεια των μέσων ενημέρωσης ή ακόμα από την αντίδραση συγκεκριμένων ομάδων μέσα από τις σελίδες (λεγόμενης) κοινωνικής δικτύωσης.
Στο σύντομο διάστημα που πέρασε από την 1η Μαρτίου μέχρι και σήμερα είναι εμφανές ποιος μπορεί να επιτελέσει ή όχι τα καθήκοντά του και ποιος όχι. Έχουν δοθεί αρκετά δείγματα γραφής προκειμένου για να δουν όλοι (κυβερνώντες, συμπολιτευόμενοι ή αντιπολιτευόμενοι) για το εάν κάποιος/α μπορεί να παραμείνει στη θέση του/της σ’ ένα υπουργείο ή εάν θα ήταν καλύτερα να επιστρέψει στην προηγούμενη του ενασχόληση. Στο διάστημα που παρήλθε από την ανάληψη του καθηκόντων τους όλοι οι υπουργοί είχαν τις ευκαιρίες να ανατρέψουν την όποια αρνητική εικόνα μπορεί να σχηματίστηκε με την ανάληψη των καθηκόντων τους.
Κάποιοι κατάφεραν από νωρίς να πετάξουν τα βαρίδια που είχαν πάνω του ευθύς μετά τον διορισμό τους. Κάποιοι άλλοι όχι μόνο δεν πέταξαν τα όποια δικά τους βαρίδια αλλά φρόντισαν στο μεταξύ με τη στάση και τη συμπεριφορά τους να βάζουν βαρίδια και σε συναδέλφους τους υπουργούς, που δείχνουν να κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά και να πλήττουν το σύνολο της κυβέρνησης με αποτέλεσμα μια σειρά από σημαντικές αποφάσεις να περάσουν στο ντούκου, και αυτό δεν είχε να κάνει με την εχθρότητα των όποιων μέσων ενημέρωσης. Και αυτό είναι κάτι που ενοχλεί και προβληματίζει αρκετούς εντός του κυβερνητικού σχήματος που βλέπουν τους κόπους τους να διαλύονται από τη μια στιγμή στην άλλη.
Ο υφυπουργός Πολιτισμού από την ημέρα που ανακοινώθηκε ο διορισμός του προκάλεσε σειρά αντιδράσεων, οι πλείστες των οποίων μπορεί να χαρακτηριστούν και κακοπροαίρετες. Πέρασαν έκτοτε τρεις μήνες. Χρόνος αρκετός προκειμένου να φροντίσει να ανατρέψει την αρνητική εικόνα και να διαψεύσει όλους εκείνους που τάχθηκαν αρνητικά στον διορισμό του. Και για άλλα μέλη της κυβέρνησης υπήρξαν επιφυλάξεις, πλην όμως στο χρονικό διάστημα που έχει μεσολαβήσει, φρόντισαν να ανατρέψουν την όποια αρνητική εικόνα υπήρχε.
Είναι πολύ ξεκάθαρο (είτε το κοιτάξει κανείς από έξω είτε μέσα από την κυβέρνηση) πως ο υφυπουργός Πολιτισμού είτε περάσουν 100 είτε περάσουν 1000 ημέρες δεν πρόκειται να διαφοροποιηθεί η κατάσταση. Έδειξε πως δεν το κατέχει το συγκεκριμένο «άθλημα». Το γεγονός ότι ως καλλιτέχνης ο κ. Χατζηγιάννης είναι απόλυτα επιτυχημένος αυτό δεν προεξοφλεί και μια επιτυχημένη υπουργική καριέρα. Τα όσα έχουν συμβεί μέχρι στιγμής δεν είναι απλώς κάποιες άσχημες στιγμές, αλλά είναι δείγμα αδυναμίας άσκησης καθηκόντων.
Και σε μα τέτοια περίπτωση δεν μπορεί να υπάρξει από την ενδεδειγμένη επιλογή. Ο κ. Χατζηγιάννης δεν έχει παρά να φροντίσει ο ίδιος, σεβόμενος τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, να προχωρήσει το συντομότερο δυνατό σε υποβολή παραίτησης από τη θέση του υφυπουργού Πολιτισμού. Σε διαφορετική περίπτωση θα πρέπει ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης να προχωρήσει ο ίδιος σε απομάκρυνση του υπουργού του, όσο επώδυνο κι αν είναι. Όπως ανάλογες σκέψεις θα πρέπει να γίνουν και σ’ ό,τι αφορά συνεργάτες οι οποίοι από τη μια «υπηρετούν» μια κυβέρνηση και από την άλλη τοποθετούνται κατά τρόπο που μπορεί να προκαλεί προβλήματα στις σχέσεις της Κύπρου με ευρωπαϊκούς θεσμούς.
Και οι προβληματισμοί δεν πρέπει να περιοριστούν μόνο για την περίπτωση του υφυπουργού Πολιτισμού αλλά θα πρέπει να επεκταθούν και προς την κατεύθυνση του υφυπουργείου Τουρισμού, όπου και εκεί τα πράγματα δεν είναι πολύ καλύτερα. Ας μην παρασύρεται κανένας από την φετινή εικόνα του τουρισμού, αυτή δεν φτιάχτηκε τους τελευταίους τρεις μήνες.
