Υπάρχουν περίοδοι αιθρίας και περίοδοι με έντονες βροχοπτώσεις, στο πολιτικό δελτίο. Η εβδομάδα που πέρασε ήταν εξ εκείνων των περιόδων με πολύ έντονες βροχοπτώσεις στα πολιτικά δρώμενα του τόπου. Και επειδή η βροχόπτωση έχει τα συν και τα πλην της, έτσι και από τα πολιτικά γεγονότα μπορεί να προκύψουν θετικά ή αρνητικά. Αναλόγως της οπτικής γωνίας που θέλει κάποιος να τα δει. Και είναι καλά να σημειώσουμε κάποια εξ αυτών και να τα δούμε και από την άλλη τους πλευρά, όχι μόνο αυτή που εμφανίστηκε.
>> Η συνάντηση του ΠτΔ με τον Λαβρόφ που δεν έγινε: Νίκος Αναστασιάδης και Σεργκέι Λαβρόφ είχαν συμφωνήσει να πραγματοποιήσουν και φέτος την καθιερωμένη τους συνάντηση στη Νέα Υόρκη στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, όπως έπρατταν κάθε χρόνο. Μετά το διάγγελμα Πούτιν τα δεδομένα άλλαξαν και η Ευρωπαϊκή Ένωση διαμήνυσε προς όλους που ήταν στη Νέα Υόρκη να αποφύγουν συναντήσεις με τον Λαβρόφ. Υπάκουσε ο Ν. Αναστασιάδης και άρχισαν να τον κατηγορούν γι’ αυτό.
Η συνάντηση θα μπορούσε να γίνει και κανείς να μην το καταλάβει. Αν δεν ήταν και για σκοπούς φωτογράφισης και δεν ανακοινωνόταν εκ των προτέρων, κάλλιστα θα μπορούσε να συνομιλήσουν οι δύο και κανείς να μην πάρει χαμπάρι. Κάποιοι, όπως επισημαίνουν ορισμένοι, που ανήκουν στον χώρο της ΕΕ, συνάντησαν τον Λαβρόφ. Ναι, αλλά μεταξύ εκείνων που συναντήθηκαν ήταν και ο ΥΠΕΞ της Ουγγαρίας. Δεν ξέρουμε αν η κυπριακή αριστερά θα ήθελε να δει τον Αναστασιάδη να συμπεριφέρεται όπως τους Ούγγρους.
>> Οι προσωπικές συνομιλίες Χριστοδουλίδη: Στήθηκε ένα πάρτι αποκαλύψεων για τις προσωπικές συνομιλίες του Νίκου Χριστοδουλίδη, με κάποιους να πανηγυρίζουν γιατί επιτέλους βρήκαν κάτι να ποδοπατήσουν το ατσαλάκωτο προφίλ του υποψηφίου. Εντάξει, βολεύει γιατί πρόκειται για έναν υποψήφιο που κάποιοι δεν χωνεύουν από τότε που ήταν κυβερνητικός εκπρόσωπος. Αλλά δεν παύουν να είναι προσωπικές συνομιλίες με κάποιον άλλο. Απ’ αυτές που όλοι οι πολιτικοί κάνουν έμμεσα ή άμεσα είτε με δημοσιογράφους είτε με συνεργάτες τους.
Κάποιοι εμφανίζονται ωσάν πρώτη φορά να συμβαίνουν αυτά τα πράγματα στην Κύπρο. Το κακό είναι πως ο Ν. Χριστοδουλίδης ήταν τόσο απρόσεκτος. Κάποιοι εμφανίζονται έκπληκτοι ενώ οι ίδιοι κάνουν χειρότερες αναφορές έχοντας την άνεση ότι οι συνομιλητές τους δεν θα τους καρφώσουν. Όμως ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να προκύψει στο μέλλον. Από την άλλη, έχει σημασία και η χρονική στιγμή που προέκυψαν οι συγκεκριμένες αποκαλύψεις, οι οποίες δεν μπορεί να είναι άσχετες με πρόσφατες ανακοινώσεις που αφορούν ανάληψη επιτελικών καθηκόντων από συγκεκριμένα άτομα, αλλά και το γεγονός ότι έπονται σημαντικές μετρήσεις από τις οποίες εξαρτώνται πολλά. Γι’ αυτό να είστε σίγουροι ότι μέχρι και το τελευταίο 10ήμερο του Οκτώβρη όλα αυτά θα συνεχίζονται.
>> Η απόφαση για Τιτίνα: Μετά την έντονη σε ύφος ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών με την οποία μας ενημέρωνε για το κλείσιμο της υπόθεσης και τον εκνευρισμό που ήταν εμφανής για τη συμπεριφορά της Γραμματείας της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης, κάποιοι τοποθετήθηκαν και κάποιοι όχι. Επί της ουσίας όμως, οι προσπάθειες της Τουρκίας ξεκίνησαν από το 2018 με 2019 και καρποφόρησαν το 2022. Το πώς και γιατί είναι πολύ καλά γνωστά, να μην τα επαναλάβουμε, τέτοια που είναι και η εποχή που ζούμε.
>> Άρση του εμπάργκο όπλων: Σημαντικότατη ανακοίνωση που έρχεται να άρει μια αδικία σε βάρος της ΚΔ. Κάποιοι φωνάζουν ότι αυτό είναι ανταμοιβή γιατί η Κύπρος έκοψε τα ρωσικά πλοία από τα λιμάνια της. Ε, και τι μ’ αυτό; Το ακούμε αυτό για μερικά χρόνια. Αλλά ας μην προτρέχουν κάποιοι να συνδέουν την άρση του εμπάργκο με συγκεκριμένες ενέργειες της Ρωσίας ή της Τουρκίας. Αυτό προβάλλει η τουρκική πλευρά για να δείξει ότι τιμωρείται η Κύπρος για άρση του εμπάργκο. Ξεχνούν ότι τα κατεχόμενα είναι φορτωμένα με αμερικανικά όπλα, ενώ στις ελεύθερες περιοχές είναι ανύπαρκτα. Αλλά είναι επικίνδυνη η άρση του εμπάργκο και όχι η κατοχή αμερικανικών όπλων…
