Με το που διέρρευσε η είδηση πως οι τέσσερις ανεξάρτητοι υποψήφιοι άρχισαν διεργασίες για να γίνουν ένας, πολλοί ρομαντικοί εξέφρασαν τη χαρά τους αποδίδοντας τα εύσημα στους 4. Οι υπόλοιποι, πραγματιστές και κυνικοί, απλά ανέμεναν τη διάλυση της προσπάθειας, γεγονός το οποίο έσπευδε να διαψεύσει ο εκ των τεσσάρων Μάριος Ηλιάδης, συντηρώντας για ακόμα λίγες μέρες την ελπίδα. Πλέον, μοιάζει να έχει δεχτεί κι αυτός το μοιραίο.
Για να επιτευχθεί ένα τέτοιο εγχείρημα θα έπρεπε να αποσυρθούν οι τρεις και να στηρίξουν τον τέταρτο. Ποιοι όμως θα αποσύρονταν. Ο Αχιλλέας Δημητριάδης, εν μέσω της προσπάθειας δήλωνε πως θα είναι υποψήφιος μέχρι τέλους. Άρα; Ο δε Πρωτοπαπάς, πιστεύει πως θα μπορούσε να αποτελέσει έναν «νέο Βασιλείου» που θα άλλαζε πολλά πράγματα. «Η δική μου εμπειρία –εξήγησε– με το να έχω επισκεφθεί περισσότερες από 40 χώρες του κόσμου και συνεργαστεί με αντίστοιχες τόσες κυβερνήσεις και βλέποντας τι συμβαίνει στην Ευρώπη, στη Μέση Ανατολή, στην Αφρική, τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και την Ασία, μου επιτρέπει να δώσω μια διαφορετική πρόταση προς τους πολίτες». Φυσικά κι ο Μάριος Ηλιάδης, έχοντας ζήσει 78 χρόνια, θα έχει επισκεφθεί αντίστοιχο αριθμό χωρών στις πέντε ηπείρους. Ο δε Κωνσταντίνος Χριστοφίδης, πολιτικό ον από τα γεννοφάσκια του, παρά την ακαδημαϊκή του πορεία, δύσκολα –μάλλον– θα έκανε πίσω για κάτι με το οποίο από χρόνια φλερτάρει.
Όλοι συμφωνούν πως ο κατακερματισμός δεν ευνοεί τους τέσσερις, ενώ αν ενώσουν τις δυνάμεις τους μπορεί να αποτελέσουν μια πρόταση με αξιώσεις. «Οι διαφωνίες που υπάρχουν αφορούν στον τρόπο επιλογής του ατόμου που θα ηγηθεί αυτής της προσπάθειας», γράφει ο συνάδελφος Φρίξος Δαλίτης. Για αυτό, παρ’ όλο που δεν ανατινάχθηκαν ακόμα οι γέφυρες, δεν διαφαίνεται προοπτική θετικής κατάληξης. Και οι τέσσερις έχουν διανύσει ήδη έναν δρόμο, έχουν επενδύσει χρόνο, ελπίδες και χρήμα και δεν είναι εύκολο να τα παρατήσουν για χάρη κάποιου άλλου, όσο συμπαθής κι αν τους είναι, όσα κοινά κι αν μοιράζονται. Πάντα θα μπαίνει το «γιατί εγώ, γιατί όχι εσύ;» Και φυσικά ο καθένας πιστεύει, παρά την απόπειρα υπέρβασης, πως υπερτερεί σε προσόντα, ικανότητες και δημοφιλία άρα και εκλεξιμότητα.
Με τούτα και με κείνα, το παιχνίδι ορίζουν για άλλη μια φορά τα κόμματα. Μεγάλα και μικρά. Τα μικρά δε συνωστίζονται γύρω από το θεωρούμενο φαβορί, ελπίζοντας στην εξουσία και μιλώντας για αλλαγή. Αν είναι δυνατόν να επέλθει η αλλαγή από όλους αυτούς που όριζαν τα πράγματα όλα τούτα τα χρόνια. Κι οι τέσσερις, χάρηκαν που γνωρίστηκαν κι από κοντά.
