Το έχουμε ζήσει ξανά στο παρελθόν. «Να μην ανοίξω το στόμα μου», «Έχω πολλά στο συρτάρι»… Κι όντως μία σημαντική μερίδα πολιτικών φρόντιζε να έχει ένα συρτάρι με φακέλους για τον καθένα. Και άμα χρειαζόταν, άμα ένιωθε απειλή, άνοιγε λίγο το συρτάρι ως προειδοποίηση. Όπως κάνουν κι οι άνθρωποι ενός παράλληλου κόσμου, με άλλους τρόπους. Μια ελεγχόμενη έκρηξη ή μια πυρκαγιά για αρχή.
Το ζούμε και τώρα. Έτος 2022 προς 2023. Ο υποψήφιος για την προεδρία της Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, έχει πολλά να πει αλλά δεν θέλει να μιλήσει. Κι αν μιλήσει θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου. Γιατί να μην ανοίξει όμως; Να ανοίξει και να μας πάρει και να μας σηκώσει. Ίσως μας μεταφέρει σε ένα άλλο τοπίο όπου δεν θα κρύβουμε τα σκουπίδια κάτω από το χαλί και τα σκάνδαλα στα συρτάρια ως ασπίδα για ώρα ανάγκης. Ούτε ο ασκός του Αιόλου να είναι ξέχειλος ώστε να μας τρομάζει το άνοιγμά του.
Ο κ. Χριστοδουλίδης λέει πως δεν θέλει να εμπλακεί σε μια συζήτηση που υποβαθμίζει τον πολιτικό λόγο. Ο πολιτικός λόγος όμως είναι ήδη υποβαθμισμένος και το λιθαράκι του έβαλε κι ο ίδιος. Η χρησιμοποίηση ψεύτικων λογαριασμών για να πλήττεις αντιπάλους ή για να ευλογείς τα γένια σου, ή και τα δύο μαζί, κι οι χαρακτηρισμοί για πριγκιποπούλα και τεράτσια, καθώς και ο στιγματισμός δημοσιογράφων και πολιτικών, δεν μπορεί να αναφέρεται ως πολιτικός λόγος υψηλού επιπέδου. Τι να υποβαθμιστεί και πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει;
Ασφαλώς και η δημιουργία ψεύτικων λογαριασμών, οι οδηγίες ποιοι να πληγούν και τα διάφορα κουτσομπολιά, δεν έχουν την ίδια βαρύτητα με τις χρηματοδοτήσεις των κομμάτων, τις παρακολουθήσεις, την πώληση διαβατήριων με συνοπτικές διαδικασίες, τη δημιουργία μιας ελίτ της οποίας τα συμφέροντα κινδυνεύουν σε περίπτωση τυχόν λύσης, τα χίλια μύρια που με μια λέξη λέγονται διαφθορά… Φανερώνουν, ωστόσο, ένα ήθος, μία προσωπικότητα, επιλογές…
Κι η σιωπή φανερώνει ακόμα περισσότερα. Μια σιωπή που είναι βασισμένη στη μνήμη του ψαριού που χαρακτηρίζει τους πολίτες. Ξέροντας πως όλα μπορούν να σβήσουν και να ξεχαστούν, η σιωπή βολεύει. Τόσα και τόσα χώνεψε αυτός ο κόσμος, στα fake accounts θα κολλήσει;
Ο «δράστης» λοιπόν μπορεί να αντιστρέφει τους ρόλους και να το παίζει υπεράνω. «Κάποιοι θεωρούν ότι σκοράρουν πολιτικά με αυτό το θέμα και δεν αντιλαμβάνονται τις συνέπειες που υπάρχουν γενικότερα για την κυπριακή κοινωνία. Εγώ δεν θα ακολουθήσω αυτό τον δρόμο». Ας ακολουθήσουμε λοιπόν την πεπατημένη. Κρύψετε και θα περάσουμε.
