Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην τελευταία της έκθεση για την Τουρκία κάθε άλλο παρά θετική μπορεί να χαρακτηριστεί. Ξεκινώντας από τη διαπίστωση ότι οι σχέσεις ΕΕ και Τουρκίας έχουν επιδεινωθεί. Σύμφωνα με την Κομισιόν ενώ το 2021 υπήρξαν θετικές εξελίξεις σ’ ό,τι αφορά την Τουρκία, στη συνέχεια, δηλαδή φέτος, τα πράγματα χειροτέρεψαν.
Στην έκθεση της Κομισιόν αναφέρεται ότι: «Αν και δεν υπήρξαν μη εξουσιοδοτημένες δραστηριότητες γεώτρησης από την Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο κατά την περίοδο αναφοράς, οι εντάσεις έχουν αυξηθεί. Τουρκικά πολεμικά πλοία παρεμπόδισαν παράνομα την ερευνητική δραστηριότητα στην Κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Οι στρατιωτικές ασκήσεις της Τουρκίας στις θαλάσσιες ζώνες της Κύπρου συνεχίστηκαν. Παρά το γεγονός ότι η διεθνής κοινότητα, και ειδικότερα η ΕΕ, καταδίκασε τα μονομερή βήματα της Τουρκίας, η Τουρκία συνέχισε τις ενέργειές της για να ανοίξει περαιτέρω την περιφραγμένη πόλη των Βαρωσίων στην Κύπρο. Η Τουρκία πρέπει να δεσμευτεί απερίφραστα στις σχέσεις καλής γειτονίας, στις διεθνείς συμφωνίες και στην ειρηνική επίλυση διαφορών σύμφωνα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, προσφεύγοντας, εάν χρειαστεί, στο Διεθνές Δικαστήριο».
Σημαντικά τα όσα καταγράφονται στην έκθεση της Κομισιόν. Πολλά από αυτά είχαν καταγραφεί σε αρκετές άλλες εκθέσεις στο παρελθόν. Όλα αυτά τα οποία η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εντοπίζει ως αρνητικά στη συμπεριφορά της Τουρκίας τουλάχιστον δε δύο κράτη μέλη της ΕΕ είναι πολύ καλά γνωστά. Κύπρος και Ελλάδα βιώνουν καθημερινά όλα όσα η Τουρκία πράττει στην περιοχή. Δεν τους είναι άγνωστα συμβάντα ούτε οι ενέργειες στο Βαρώσι, στην ΑΟΖ ή στο Αιγαίο. Τα γνωρίζουν πολύ καλά και από πρώτο χέρι.
Μια διαπίστωση, όπως αυτή τη στιγμή γίνεται από πλευράς ΕΕ, έχει αξία όχι μόνο όταν καταγράφει γεγονότα τα οποία είναι ήδη γνωστά στους ενδιαφερόμενους. Η αξία της βρίσκεται στο πώς αντιμετωπίζονται ενέργειες, όπως αυτές της Τουρκίας στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο. Γιατί, ως γνωστό, τόσο η Κύπρος όσο και η Ελλάδα κατ’ επανάληψη είχαν ενημερώσει για τις τουρκικές δραστηριότητες τόσο κατά τη φετινή χρονιά, όσο και πέρσι και πρόπερσι.
Η ΕΕ με την έκθεση της Κομισιόν ουσιαστικά μας είπε όσα γνωρίζαμε. Όμως δεν είναι αυτό το ζητούμενο από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό που έχει αξία είναι το ποια μέτρα λαμβάνει προκειμένου η Τουρκία να αλλάξει πορεία. Και όπως εκ των γεγονότων φαίνεται στον χώρο της ΕΕ δεν υπάρχει ούτε διάθεση, ούτε και πρόθεση προκειμένου να τιμωρηθεί η Τουρκία για τις πράξεις που η ίδια η Κομισιόν καταγράφει σε έκθεσή της.
Πέραν από τις διαπιστώσεις δεν υπάρχει καμιά συνέχεια. Η ΕΕ αποφεύγει επιμελώς να κάνει το επόμενο βήμα όσον αφορά την Τουρκία. Γιατί μπαίνουν από τη μια τα συμφέροντα, ξεχωριστά των κρατών μελών της Ένωσης που έμμεσα ή άμεσα μπλοκάρουν τη λήψη αποφάσεων που θα τιμωρούν την τουρκική κυβέρνηση. Από τη άλλη είναι εμφανές ότι ούτε και η Κύπρος ή βλέπουν με πάθος τη λήψη τιμωρητικών μέτρων εναντίον της Τουρκίας. Είτε γιατί δεν πιστεύουν σε τιμωρητικά μέτρα, είτε γιατί φοβούνται τις αντιδράσεις των ισχυρών της ΕΕ, αφήνουν τα πράγματα μέχρι τις διαπιστώσεις και δεν πάνε πάρα πέρα.
Η Τουρκία επί της ουσίας δεν διαφοροποιήθηκε το 2022 σε σχέση με το 2021 ή το 2020. Πέρσι ενδεχομένως λόγω των ευρωπαϊκών αντιδράσεων άφησε να φανεί ότι έκατσε φρόνιμη. Και όταν αισθάνθηκε πως δεν κινδυνεύει από την όποια τιμωρία επέστρεψε πίσω στον παλιό της εαυτό. Γι’ αυτό τον λόγο και οι Ευρωπαίοι φέρουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης για τα όσα συμβαίνουν στην περιοχή, κυρίως λόγω της άρνησής του να στηρίξουν όσο πρέπει δύο χώρες μέλη της Ένωσης. Κι αν δεν κάνουν κίνηση προς αυτή την κατεύθυνση και η Τουρκία δεν αισθανθεί πίεση τότε επί της ουσίας δεν θα αλλάξει τίποτε
