Το πρόβλημα στον Δημοκρατικό Συναγερμό δεν προέκυψε έτσι ξαφνικά. Από την ώρα που ο Αβέρωφ Νεοφύτου αποφάσισε ότι θα τρέξει ως προεδρικός υποψήφιος, οι διάφοροι δελφίνοι όχι μόνο για την προεδρία του κόμματος αλλά σε όλο το εύρος της κομματικής μηχανής και όχι μόνο, άρχισαν το πλασάρισμα. Είτε διά της υπονόμευσης, είτε διά του γλειψίματος. Όσοι στέκονταν απέναντι στον Πάφιο πολιτικό για πολλούς και διάφορους λόγους, είδαν την επιλογή του ως ευκαιρία για άνοδο στην κομματική κλίμακα. Είναι τυχαίο ότι «ξεφύτρωσαν» τόσοι πολλοί μνηστήρες για την κομματική προεδρία, είτε κερδίσει είτε χάσει την αναμέτρηση στις προεδρικές εκλογές του 2023; Είναι και αυτοί που στοιχήθηκαν δίπλα του ευελπιστώντας ότι θα εξασφαλίσουν το «δακτυλίδι»… για τις υπηρεσίες που θα παράσχουν. Ούτε πως βρίσκονται στο κόμμα που ίδρυσε ο Γλαύκος Κληρίδης, στον οποίο ομνύουν πίστη και αφοσίωση!!! Τίποτε από όσα έλεγε στον Συναγερμό αλλά και δημοσίως δεν «κόλλησε» στα νέα φιντάνια του κυβερνώντος κόμματος.
Είναι και οι άλλοι που είδαν τις προεδρικές εκλογές ως ευκαιρία να εξαργυρώσουν και από το πόστο στο οποίο σήμερα υπηρετούν να αναρριχηθούν σε ανώτερη βαθμίδα… Κάποιοι στην πορεία βεβαίως «λάκισαν» γιατί δεν ικανοποιήθηκε η προοπτική να ανέβουν σκαλοπάτι! Βρήκαν τρόπο να πλευρίσουν άλλους υποψηφίους ή και να το παίζουν διπλοπόρτι και όποιος κερδίσει θα είναι μαζί του στην εξέδρα των πανηγυρισμών με το χέρι παρατεταμένο για την είσπραξη…
Αυτός ο Συναγερμός που έμεινε και ενεργοποιείται δεν έχει καμιά σχέση με τον ΔΗΣΥ του Γλαύκου Κληρίδη. Ούτε καν του Νίκου Αναστασιάδη. Κι απ’ εκεί οφείλουν όσοι τυχόν ενδιαφέρονται για το πού πάει ο Συναγερμός, να ξετυλίξουν το κουβάρι των προβληματισμών τους για την επόμενη μέρα. Όλοι αυτοί που «κόπτονται» για τον ΔΗΣΥ άκουσαν ποτέ τον Κληρίδη να μιλά για διαγραφές; Να αναθεματίζει συναγερμικούς και να τους ρίχνει στο πυρ το εξώτερον; Δεν είναι ο Γλαύκος Κληρίδης που τους έλεγε ότι ανοίγει την κατσαρόλα για να φεύγουν οι ατμοί και να μην κάμει έκρηξη; Δεν είναι ο Κληρίδης που έδινε βήμα σε όλους και καθόταν γέρνοντας προς τα πίσω, παίζοντας το μπεγλέρι του και τους άφηνε σε συνεδρίες των συλλογικών οργάνων να μιλούν για ώρες και όταν εκτονώνονταν ουσιαστικά οδηγούσε το «καράβι» εκεί που ο ίδιος ήθελε;
Ο Αβέρωφ Νεοφύτου δεν είχε άλλη επιλογή από την απόφαση που πήρε την περασμένη Τρίτη στη συνεδρία του Πολιτικού Γραφείου. Είπε το αυτονόητο για συναγερμικό ηγέτη: «Δεν είμαστε κόμμα διαγραφών. Το παίρνω πάνω μου. Ο καθένας κανονίζει την πορεία του και έχει να λογοδοτήσει στον κόσμο του Δημοκρατικού Συναγερμού». Τερμάτισε μια σεναριολογία που έπληττε κύρια τον ίδιο, την υποψηφιότητα του και την κομματική συνοχή. Όμως δεν έλυσε το πρόβλημα. Γιατί το πρόβλημα είναι εντός της Πινδάρου. Από εκεί έγινε η διαρροή για διαγραφή του Νίκου Χριστοδουλίδη, του τέως βουλευτή της Πάφου Κώστα Κωνσταντίνου και της δημοτικής συμβούλου Λεμεσού Μαρίνας Χατζημανώλη. Είναι και μια σειρά άλλα ονόματα δημοτικών συμβούλων, ακόμη και κοινοτικών τα οποία πλασάρουν διάφοροι επίδοξοι διάδοχοί τους… Και όλοι αυτοί μιλούν και ασκούν πίεση για «εκκαθαρίσεις», μόνο που η πίεση γίνεται μπούμερανγκ…
Ο Συναγερμός δεν χάνει από κανέναν άλλο, παρά από τον κακό εαυτό του. Και σε αυτή τη φάση έχει βγάλει τον χειρότερο, με το κόστος όλο να μετακυλίεται στον ηγέτη του και προεδρικό υποψήφιο Αβέρωφ Νεοφύτου. Ο Πάφιος πολιτικός ήταν πιο αποδεχτός απ’ ό,τι ο Νίκος Αναστασιάδης στα διάφορα συναγερμικά λόμπι, ιδιαίτερα της αστικής Λευκωσίας. Όμως δεν απολαμβάνει της ίδιας εύνοιας σήμερα, ούτε και διατηρεί τις ίδιες σχέσεις όταν οι παλιοί κληριδικοί τον κάλυπταν με δίχτυ προστασίας. Έγιναν λάθη στην πορεία προς τις προεδρικές εκλογές και συνεχίζουν να γίνονται κόντρα στην κληριδική φιλοσοφία… Από τον ίδιο εξαρτάται στον μέγιστο βαθμό η κομματική συνοχή, η σύμπνοια και η αποτροπή φυγόκεντρων τάσεων… Η αποστασιοποίηση συναγερμικών δεν άρχισε με τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Μια ματιά στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις δείχνει την πορεία προς τα κάτω. Ο ΔΗΣΥ χάνει από τον χειρότερο εαυτό του και όχι από τους αντιπάλους του.
