Όσοι ξέρουν πώς λειτουργεί στο πολιτικό σκηνικό, ο Μάριος Καρογιάν, γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται να καθίσει με δεμένα τα χέρια. Όταν ξεκινούσε ως νεαρό στέλεχος της Νεολαίας του Δημοκρατικού Κόμματος τίποτε δεν προμήνυε την πορεία του και την ανάδειξή του ως δευτέρου τη τάξει στην Κυπριακή Πολιτεία. Υπηρέτησε ως πολιτικός συνεργάτης του Σπύρου Κυπριανού όταν αυτός ήταν Πρόεδρος της Βουλής. Επί Τάσσου Παπαδόπουλου υπηρέτησε στο Προεδρικό.
Ευτύχησε να αναδειχθεί πρόεδρος του ΔΗΚΟ έχοντας απέναντί του τον αναπληρωτή πρόεδρο του κόμματος Νίκο Κλεάνθους -ο οποίος ουσιαστικά ασκούσε καθήκοντα κομματικού προέδρου όταν ο Τάσσος Παπαδόπουλος είχε επικεντρωθεί στα προεδρικά του καθήκοντα. Στην προεδρική αναμέτρηση όταν Κασουλίδης και Χριστόφιας είχαν περάσει στον δεύτερο γύρο, «έπαιξε» και με τους δύο για να κλείσει τελικά το μάτι στον ηγέτη του ΑΚΕΛ και να συγκροτήσει μαζί του κυβέρνηση στην οποία μετείχαν και στελέχη του ΔΗΚΟ… Με την εκλογή Αναστασιάδη, την επόμενη πενταετία, και πάλι βρέθηκε στην εξέδρα των νικητών… και συγκυβέρνηση. Δεν εκπλήσσουν οι κινήσεις του προκειμένου να εξασφαλίσει και ρόλο και λόγο στις προεδρικές εκλογές του 2023, αν και τα όσα έγιναν κατά την εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη Προέδρου της Βουλής -με την πρόταση για στήριξη του Άντρου Κυπριανού- θα ‘πρεπε να έκαναν τους συνομιλητές του πολύ επιφυλακτικούς.
Το κυπριακό κομματικό σκηνικό επιτρέπει όμως κάθε είδους σχεδιασμούς όπως και σενάρια. Ο πρόεδρος της ΔΗΠΑ ξεδίπλωσε μια πρωτοβουλία του για συγκρότηση κυβέρνησης ευρείας αποδοχής με κοινό υποψήφιο. Δεν «περπάτησε» αυτή η πρόταση την οποία συζήτησε με όλους. Δεν τα βάζει κάτω, όμως, παρά το γεγονός ότι επισημοποιήθηκαν και άλλες προεδρικές υποψηφιότητες και δρομολογήθηκαν στο ΑΚΕΛ διαδικασίες για τη στήριξη του Ανδρέα Μαυρογιάννη. Ο Μ. Καρογιάν ξαναρίχνει στον δημόσιο διάλογο την πρόταση για σχηματισμό κυβέρνησης ευρύτερης αποδοχής. Η κίνηση αυτή, «χρεώθηκε» όπως γίνεται συνήθως τον τελευταίο καιρό, στον Αβέρωφ Νεοφύτου. Ο κ. Καρογιάν μίλησε για εξεύρεση κοινού υποψηφίου που δεν θα είναι ούτε ηγέτης ούτε κομματικός αξιωματούχος, που να μπορεί να στηριχθεί από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης εκτός του ΑΚΕΛ και τον Δημοκρατικό Συναγερμό. Στο κομματικό παρασκήνιο ακούστηκαν και κάποια ονόματα, νυν και πρώην υπουργών…
Κι όλα αυτά την ώρα που η Πινδάρου στέλνει μήνυμα ότι δεν υπάρχει σχέδιο Β’, και ότι συνεχίζει τον προεκλογικό με τον ηγέτη της να παραμένει προεδρικός υποψήφιος. Και στελέχη της ΔΗΠΑ διαχωρίζουν τη θέση τους και διαμηνύουν πως έχουν κάνει την επιλογή τους και συμπορεύονται με τον Νίκο Χριστοδουλίδη…
Κυκλοφορεί όμως και δεύτερο σενάριο που θέλει τον Μάριο Καρογιάν να στηρίζει στο τέλος τον Ανδρέα Μαυρογιάννη. Από τον πρώτο γύρο… γιατί αυτό επιβάλλουν παλιοί δεσμοί και σχέσεις φιλίας. Το σήριαλ των προεδρικών του 2023 είναι με πολλά επεισόδια, που δεν έχουν να κάνουν με τις πολιτικές και τις ανάγκες των πολιτών, αλλά έχουν να κάνουν με τα πρόσωπα που θέλουν να είναι οι νέοι ένοικοι στο Προεδρικό Μέγαρο.
Υ.Γ.: Το τοξικό κλίμα που υπάρχει ενόψει προεδρικών εκλογών δεν επιτρέπει συγκλίσεις, συμπορεύσεις, ενότητα λόγων και δράσεων για να πάμε ένα βήμα πάρα κάτω. Για να ξεφορτωθούμε βαρίδια του παρελθόντος που άπαντες στον δημόσιο διάλογο αναθεματίζουν. Από νοοτροπίες και συμπεριφορές που μας κρατούν ως πολιτεία και ως κοινωνία αλυσοδεμένους σε ένα άγονο και διχαστικό παρελθόν. Ο τόπος χρειάζεται αέρα φρέσκο. Καθαρό. Η χώρα μας χρειάζεται μεταρρυθμίσεις σε τομείς που επηρεάζουν την καθημερινότητά ενός εκάστου των πολιτών της. Η απουσία πολιτικής βούλησης βάλτωσε ουκ ολίγες φορές τις όποιες απόπειρες έγιναν για να γυρίσουμε σελίδα. Και αυτό δεν βαρύνει μόνο παλιούς πολιτικούς. Βαρύνει περισσότερο τους νέους που με λάβαρο την ανανέωση εξασφάλισαν μια θέση στο πολιτικό πάλκο και τώρα κάνουν κύκλους γύρω από τους εαυτούς τους… Το Γενικό Σύστημα Υγείας είναι μια επανάσταση που έγινε γιατί το αγκάλιασαν οι πολίτες. Ο όποιος πολιτικός τολμήσει να επιχειρήσει να το «ξηλώσει» θα σκοντάψει σε τείχος… Η πρόταση του Σιζόπουλου σ’ αυτή τη συγκυρία βάζει μπουρλότο… Και καλά ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ έχει τους λόγους και την επιχειρηματολογία του για να επιχειρήσει αλλαγές, τα άλλα κόμματα γιατί να δεχτούν τώρα να ανοίξει μια τέτοια συζήτηση όταν πρωτεύουν άλλες συζητήσεις για το ΓεΣΥ. Όπως οι καταχρήσεις. Η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, οι αυξήσεις σε τιμές φαρμάκων, οι «ουρές» σε ειδικούς γιατρούς -ένας ασθενής πρέπει να περιμένει μήνες για να εξασφαλίσει ραντεβού-. Όπως οι προσωπικοί γιατροί που σπανίως δέχονται ασθενείς και κάνουν διαγνώσεις από το τηλέφωνο ακόμη και τώρα που χαλάρωσαν τα μέτρα για την πανδημία… Όπως η περιορισμένη λειτουργία Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών, η μη λειτουργία ακόμη εφημερευόντων ιατρείων… Αν είναι κάτι που πρέπει να γίνει, συντεταγμένα και με σοβαρότητα είναι η αξιολόγηση της μέχρι τώρα πορείας του Γενικού Συστήματος Υγείας και όχι οι κοκορομαχίες στη Βουλή που το μόνο που θα καταφέρουν είναι να πυροδοτήσουν νέες εντάσεις επειδή κάποιοι επιτήδειοι πολιτικοί θέλουν σώνει και καλά να κερδίσουν κάποιο χρόνο δημοσιότητας… Έρχονται και εκλογές και όλοι αναζητούν ένα ρόλο!!! Τα παρατράγουδα στη Βουλή πρέπει να κοπούν διά μαχαίρας προτού αρχίσουν. Διαφορετικά δεν έχουμε σωτηρία…
