Διαβάζοντας κανείς τα σχόλια των έξι Κυπρίων ευρωβουλευτών για την έκθεση για την Τουρκία που υιοθετήθηκε κατά πλειοψηφία από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μπορεί εύλογα να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η συχνή απουσία τους από το νησί τους έχει δημιουργήσει ένα κενό ενημέρωσης ως προς την προσέγγιση της Λευκωσίας. Εντοπίζουν οι φίλτατοι ευρωβουλευτές μας κενά στην έκθεση, μιλούν για κόκκινες γραμμές και πολιτικές ίσων αποστάσεων!
Εγώ δεν διαφωνώ με τα όσα καταγράφουν οι Κύπριοι ευρωβουλευτές. Βάζοντας όλες τις τοποθετήσεις μαζί καταγράφουν από κοινού σημαντικά κενά σε μα έκθεση η οποία αφορά την Τουρκία και θα έπρεπε να αναφέρεται με το ίδιο πάθος και με την ίδια έμφαση σε όλες τις παραβιάσεις που προβαίνει η συγκεκριμένη χώρα. Όλα αυτά που λένε είναι καλά και όμορφα.
Όμως ακροβατούν με τον απορριπτισμό. Κινδυνεύουν και αυτοί, όπως και όσοι άλλοι καταφέρονται με τέτοιο πάθος εναντίον της Τουρκίας, να χαρακτηριστούν ως απορριπτικοί και ότι παρασύρουν με τις θέσεις της την Κύπρο σε επικίνδυνα μονοπάτια, αλλά και ότι μπορεί να δημιουργήσουν αντιδράσεις σε σημαντικές χώρες της ΕΕ. Δεν ενημερώθηκαν οι έντιμοι κύριοι ευρωβουλευτές της Κυπριακής Δημοκρατίας ότι η επίσημη θέση της Λευκωσίας δεν είναι να καταγγέλλεται η Τουρκία, αλλά να προωθούνται μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης;
Και δεν βρέθηκε ένας ευρωβουλευτής από την Κύπρο να σταθεί πάνω και να υπερασπιστεί τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης που λανσάρει όπου βρεθεί και όπου σταθεί η κυπριακή Κυβέρνηση. Εντάξει, οι αντιπολιτευόμενοι μπορεί να είχαν σκοπιμότητα. Ο Κώστας Μαυρίδης και ο Δημήτρης Παπαδάκης είναι γνωστοί «απορριπτικοί». Ο Λευτέρης και ο Λουκάς, που είναι και του κυβερνώντος κόμματος, θα μπορούσαν να βγουν μπροστά και να επιδιώξουν μια αναφορά στα ΜΟΕ της Κυβέρνησης. Να προσπαθήσουν να πείσουν τους συναδέλφους τους στο ΕΛΚ ότι πρέπει η Τουρκία να κάτσει κάτω και να δει θετικό μάτι όλα αυτά τα καλά που προωθεί η Λευκωσία.
Η έκθεση όπως είχε ετοιμαστεί και είχε παρουσιαστεί είναι ένα φυσικό συνεπακόλουθο της προσέγγισης που η ίδια η Λευκωσία ακολουθεί. Ούτε και η Λευκωσία θέλει αυτή τη στιγμή την όποια καταδίκη της Τουρκίας. Ο ρεαλισμός, όπως τον παρουσιάζουν συγκεκριμένοι κύκλοι στη Λευκωσία, επιβάλλει αποφυγή πιέσεων για τιμωρητικά μέτρα κατά της Τουρκίας. Όπως συχνά-πυκνά ακούμε από πολιτικά πρόσωπα στη Λευκωσία, δεν πρέπει να είμαστε πιεστικοί για μέτρα κατά της Τουρκίας γιατί προκαλείται εκνευρισμός στο Βερολίνο και αλλού. Ακούσαμε πολιτικό ηγέτη να αναφέρει ότι φτάσαμε στο σημείο η Γερμανία να μην θέλει την Κύπρο γιατί απαιτούσε τη λήψη μέτρων κατά της Τουρκίας.
Ρεαλιστικά ομιλούντες δεν έπρεπε οι ευρωβουλευτές μας να αντιδράσουν. Έπρεπε να σιωπήσουν και να αποδεχθούν την έκθεση ως είχε ετοιμαστεί για να μη θυμώσει κανένας. Σύμφωνα με τη λογική ορισμένων εδώ στη Λευκωσία, οι δύο Κύπριοι ευρωβουλευτές του Δημοκρατικού Συναγερμού δεν θα έπρεπε κανονικά να σπεύσουν στην ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και να ασκήσουν πίεση να υιοθετηθεί τροπολογία για την Αμμόχωστο.
Γιατί ο ρεαλισμός όπως τον λανσάρουν ορισμένοι στον δικό τους κομματικό χώρο επέβαλλε να αφήσουν την έκθεση να περάσει ως είχε και να έρθουν εδώ να δηλώνουν πως αρκετά έχουμε πρήξει τους Ευρωπαίους με τις απαιτήσεις μας για την Τουρκία. Ο ρεαλισμός επέβαλλε να αποδεχθούν και αυτοί, όπως πολλοί άλλοι, ότι είναι αρκετές οι αναφορές για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να δηλώνουν κι αυτοί πως είναι υπερβολική η όποια άλλη αντίδραση.
Οι αντιδράσεις των Κύπριων ευρωβουλευτών στο σύνολό τους κατέδειξαν πως κάποια πράγματα, όσο να προσπαθήσουν κάποιοι, δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά. Ρεαλισμός είναι να μπορείς να αντιληφθείς τι στην πραγματικότητα συμβαίνει και όχι το τι μπορεί να συμφέρει τη μία ή την άλλη χώρα. Ευτυχώς που οι Κύπριοι ευρωβουλευτές βρίσκονται εκτός και όχι εντός. Για να διατηρούν ακόμα την πραγματική εικόνα για την Τουρκία και όχι την άλλη που βλέπουν κυβερνώντες και άλλοι.
* Η Κύπρος αποχαιρετά σήμερα τη Ζέτα Αιμιλιανίδου. Ως δημόσιος λειτουργός και ως υπουργός ανέβασε τον πήχη πολύ ψηλά. Δυστυχώς η συντριπτική πλειοψηφία εκείνων που την μνημόνευσαν ουδέποτε προσπάθησαν να περάσουν πάνω από τον πήχη. Τους βολεύει να περνούν από κάτω.
