Πήγε στην Τουρκία να υποβάλει τα σέβη του ο Ταχσίν Ερτουγρούλογλου -να ευχαριστήσει τα αφεντικά, που τον επέβαλαν στους Τουρκοκύπριους ως «υπουργό» εξωτερικών του κατοχικού καθεστώτος- κι έκανε παράπονα για τον ΟΗΕ. Διότι, λέει, παρατείνοντας τη θητεία της ειρηνευτικής δύναμης, «αντιμετωπίζουν τους Ελληνοκύπριους ως κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, λαμβάνοντας τη συγκατάθεση αυτού του κράτους. Κανείς δεν ρωτάει εμάς».
Είδες παράπονο; Κανείς δεν τους ρωτάει. Διότι, είστε παράνομοι, δεν το καταλάβατε ακόμα; Διότι το έδαφος που κατέχετε το κλέψατε. Τα σπίτια που μένετε τα κλέψατε. Τα χωράφια που καλλιεργείτε τα κλέψατε. Διότι, κοροϊδεύετε τους Τουρκοκύπριους ότι διασφαλίζετε το μέλλον τους, ενώ ξέρετε πως τους μετατρέψατε σε υπόδουλους των σουλτάνων. Αρπάξατε την πιο εύφορη γη της Κύπρου, τις πιο πολλές παραλίες της, τα εργοστάσια, τα ξενοδοχεία, τα αρπάξατε σαν κοινοί άρπαγες, κι όμως ούτε τους μισθούς των υπαλλήλων δεν έχετε να πληρώσετε. Ούτε αυτάρκεια, ούτε ανεξαρτησία, ούτε αυτοσεβασμό.
Και συγγνώμη που τα λέω έτσι και θυμώνουν οι αφελείς μας, αλλά δεν έχουν όρια πλέον οι εκπρόσωποι του κατοχικού καθεστώτος όταν ζητούν και τα ρέστα. Κατάστρεψαν την Κύπρο, κατάστρεψαν Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους κι έχουν μούτρα να μιλούν ακόμα. Δεν παίρνουν, λέει ο Ερτουγρούλογλου, τη συγκατάθεση τους για την Ουνφικυπ, «επειδή, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, είμαστε μια κοινότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας που στην πραγματικότητα είναι ελληνικό κράτος». Μα, ούτε καν κοινότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν αφήσατε να είναι οι Τουρκοκύπριοι. Και τα λέω τόσο ωμά γιατί ελπίζω πάντα ότι θα το αντιληφθούν. Οι πολίτες, όχι οι εγκάθετοι πολιτικοί. Ότι τους υποσχέθηκαν κράτος, ανεξαρτησία, ευημερία και τους έχουν σχεδόν εξήντα χρόνια στην παρανομία να τους χρηματοδοτεί η Τουρκία για να τους ελέγχει. Μέσα στη χώρα τους, που θα μπορούσε να είναι παράδεισος για όλους. Την έκαναν κόλαση και τους φταίνε οι άλλοι.
Αηδία πια. Μόνο αυτό με όσα ξεφουρνίζουν οι εγκάθετοι. Και με όσα ξεφουρνίζουν όσοι στις ελεύθερες περιοχές νομίζουν ότι βοηθούν τους Τουρκοκύπριους άμα κάνουν πως δεν ακούνε τους εγκάθετους και την Τουρκία. Παλούκια στα μάτια μας και δεν τα βλέπουν. Και αραδιάζουν σ’ εμάς ανοησίες ότι δήθεν οι Τουρκοκύπριοι φοβούνται από τους Ελληνοκύπριους, αισθάνονται ανασφάλεια και πρέπει να δεχτούμε την Τουρκία στα κεφάλια μας για να αισθάνονται ασφάλεια. Και τελικά, είναι ίδιοι κι απαράλλακτοι με τον Τατάρ και τον Ερτουγρούλογλου και τον Αρικλί. Αηδία. Τι άλλο να αισθάνεται κανείς όταν βλέπει αυτούς τους ανθρώπους να δηλητηριάζουν την Κύπρο και να μας ζητούν να κατανοήσουμε. Όταν έπεισαν τους Τουρκοκύπριους ότι κινδυνεύουν από τους Ελληνοκύπριους κι όχι από την Τουρκία.
«Η Τουρκία δεν είναι οποιαδήποτε άλλη χώρα, η Τουρκία είναι η πατρίδα μας, είναι η εγγυήτρια μας», έλεγε ο Ταχσίν Ερτουγρούλογλου καπαρδίζοντας. Που παρεμπιπτόντως, η Άγκυρα τον προετοιμάζει για να διαδεχθεί τον Τατάρ. Και μετά, σου λένε, να είσαι κόσμιος, να μην τους σιχτιρίζεις, γιατί με αυτούς τους ανθρώπους πρέπει, ΠΡΕΠΕΙ, να κτίσουμε κοινό μέλλον. Ίσως και κοινό κράτος. Τι παραμύθια είναι αυτά! Τι φαντασίωση! Με αυτούς τους ανθρώπους ποιος μπορεί να είναι συνέταιρος; Ποιος μπορεί να βρει τη χρυσή τομή; Πώς να συνεννοηθείς αφού το μυαλό τους είναι γεμάτο μίσος και γαλάζιες πατρίδες και πιστεύουν πως τους χρωστάει όλος ο κόσμος;
Και δίπλα του ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ο ειρηνοποιός, να λέει με το θράσος σουλτανικού εκπροσώπου ότι «η πρωτοβουλία για τα Βαρώσια είναι πλήρως συμβατή με το Διεθνές Δίκαιο». Λες και το Διεθνές Δίκαιο μόνο οι ισλαμοφασίστες ξέρουν να το διαβάζουν… Κι ότι «η αδιάλλακτη νοοτροπία της ελληνοκυπριακής πλευράς υπονόμευσε όλες τις προσπάθειες λύσης». Άντε να βρεις γραμμή συνεννόησης. Έχουμε, λέει, αδιάλλακτη νοοτροπία! Μα τα δώσαμε όλα, τρισάθλιε. ΟΛΑ. Στη διοίκηση, στο εδαφικό, στο περιουσιακό, στον εποικισμό, στα δικαιώματα Τούρκων υπηκόων. Απέμεινε μόνο να δεχθούμε τις τουρκικές εγγυήσεις και τον κατοχικό στρατό. Κι είμαστε αδιάλλακτοι που δεν τα δώσαμε κι αυτά ακόμα. Που δεν θέλουμε την Κύπρο τουρκική.
Μόνο αν οι Τουρκοκύπριοι απαλλάξουν την Κύπρο από αυτούς τους άθλιους μπορεί να υπάρξει κάποιας μορφής συνύπαρξη ευημερίας. Αλλά δεν θα το κάνουν. Είναι ήδη πολύ αργά. Δεν απέμειναν πολλοί να αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει. Ούτε και πολλοί Ελληνοκύπριοι να έχουν δυνάμεις να παλέψουν. Κρίμα στον τόπο μας. Κρίμα στις θυσίες. Κρίμα Παλληκαρίδη, Αυξεντίου, Μάτση, Κάρυε… Κρίμα Τεύκρο, Ευαγόρα, Ονήσιλλε, Κίμωνα… Κρίμα Ιχσάν Αλή, Καβάζογλου, Χικμέτ, Γκιουρκάν…
