Ο ΤΥΦΛΟΣ φανατισμός, η βλακεία, φαίνεται ότι τροφοδοτούν τη βία. Τα επεισόδια, που έχουν σημειωθεί την περασμένη Κυριακή, έξω από το γήπεδο ΓΣΠ στη Λευκωσία, επιβεβαιώνουν πως η οπαδική βία είναι παρούσα και είναι επικίνδυνη. Το «διάλειμμα», που είχαμε την τελευταία περίοδο οφειλόταν σε δύο παράγοντες. Η αντίδραση των Οργανωμένων στην κάρτα οπαδού, που τους άφησε για δυο και πλέον χρόνια εκτός των γηπέδων και οι περιορισμοί, που είχαν επιβληθεί από την πανδημία του κορωνοϊού. Χωρίς να υποστηρίζουμε πως οι οργανωμένοι οπαδοί είναι εξ ορισμού οι υπεύθυνοι για τα επεισόδια, προφανώς και κάποιοι ταραχοποιοί μπορεί σκοπίμως να επιλέγουν να κρύβονται μέσα στους πολλούς για να προκαλούν την αντιπαράθεση και να επιδίδονται σε ακραίες εκδηλώσεις.
ΑΥΤΟ σημειώθηκε και την περασμένη Κυριακή στη Λευκωσία, έξω από το ΓΣΠ. Εντός του γηπέδου στις κερκίδες ουδέν σημειώθηκε, κι αυτό είναι θετικό. Τα όσα αρνητικά και απαράδεκτα έγιναν, σημειώθηκαν εκτός γηπέδου και συγκεκριμένα στα γύρω χωράφια και δρόμους. Υπήρξε ένας τραυματισμός, κάηκε και ένα αυτοκίνητο. Το ζητούμενο δεν είναι να κάνουμε απολογισμό ζημιών και να αξιολογούμε πόσα σοβαρά ήταν τα επεισόδια. Όλα τα επεισόδια είναι σοβαρά, είτε είναι εκτεταμένα είτε όχι.
ΜΕΤΑ από επεισόδια συνήθως επαναλαμβάνονται οι ίδιες δηλώσεις, εκδίδονται ανακοινώσεις με γνωστό περιεχόμενο. Πεδίο για θεωρητικές προσεγγίσεις προσφέρεται και για τους ειδικούς. Αυτό που προφανώς ενδιαφέρει είναι το διά ταύτα. Κι αυτό αφορά το κράτος και την κοινωνία. Και δεν μπορούμε να ξεκινήσουμε τους αφορισμούς και να φορτώνουμε ευθύνες σε όλους. Ο καθένας μας -και τα ΜΜΕ για παράδειγμα- έχουν τις δικές τους ευθύνες. Από τον τρόπο που προβάλλουν τα επεισόδια ή τα κρύβουν κάτω από το χαλί.
ΤΟ τι γίνεται εντός του γηπέδου, μας ενδιαφέρει όλους. Όπως κι όσα διαδραματίζονται εκτός. Διαχρονικά αναζητούμε τους λόγους που οδηγούν σε επεισόδια. Οι ανεγκέφαλοι, υποτίθεται ότι προκαλούν επεισόδια για την ομάδα τους. Υποτίθεται. Γιατί οι ομάδες, τα σωματεία εν γένει δεν χρειάζονται τις συμπεριφορές τους, τη βία. Άλλωστε τιμωρούνται οι ομάδες τους. Συνεπώς οι λόγοι είναι βαθύτεροι. Θα το επαναλάβουμε, χωρίς να κουραζόμαστε ότι χρειάζονται δράσεις αποτροπής. Κι αυτό θα γίνει με μέτρα, που θα απομακρύνουν τέτοιες συμπεριφορές. Σε αυτό θα πρέπει να έχουν εμπλοκή όλοι. Και η οικογένεια, το σχολείο, τα σωματεία, η Αστυνομία, το κράτος, αλλά και τα ΜΜΕ. Θα το επαναλάβουμε, η αδράνεια δίνει το μήνυμα πως η κοινωνία ανέχεται αυτά τα φαινόμενα.
