Με τα νούμερα κάποιων στη ΔΕΦΑ και την απογοητευτική συμπεριφορά της κινεζικής CPP, θα περιμένουμε για πολύ ακόμα
Σε 17 μέρες ο Ιούλιος θα έχει 31. Υπό κανονικές συνθήκες, τέτοιες μέρες θα ετοιμαζόμασταν, ως κράτος, να παραλάβουμε το τερματικό LNG στο Βασιλικό. Το οποίο ήταν να στοιχίσει 290 εκατ. ευρώ. Tώρα που μιλάμε δεν ξέρει κανένας πόσα θα στοιχίσει. Ούτε οι Κινέζοι της CPP που ανέλαβαν το έργο, ούτε η ΕΤΥΦΑ (θυγατρική της ΔΕΦΑ) που υποτίθεται επιβλέπει την κατασκευή, ούτε η Κυβέρνηση. Άλλωστε, είναι σε εξέλιξη διαδικασία διαιτησίας, με τις δύο πλευρές να ζητούν αποζημιώσεις, η μια από την άλλη.
Το έργο βεβαίως και δεν θα παραδοθεί τέλος Ιουλίου, όπως μας βεβαίωναν οι προηγούμενοι κυβερνώντες και οι Κινέζοι, τότε που ήθελαν να τους δώσουμε 100 εκατ. ευρώ επιπλέον, γιατί έπεσαν έξω στους υπολογισμούς. Τους δώσαμε 25 εκατ., είπαν ok, αλλά λίγο αργότερα επανέφεραν τις αξιώσεις για άλλα 70-80 εκατ., όπως γράψαμε πριν 2-3 μήνες. Ζητάμε κι εμείς καμιά 40αριά από τη CPP για τις καθυστερήσεις της. Και ό,τι πει ο διαιτητής.
Λίγους μήνες πριν τις προεδρικές του ’23 μας είπαν «το έργο θα παραδοθεί Οκτώβριο του ’23». Από τότε γράψαμε «ούτε με σφαίρες». Όντως, ούτε Οκτώβριο ’23.
Πότε θα παραδοθεί; Κανένας δεν ξέρει. Όλοι κάνουν υπολογισμούς, με την ελπίδα «όλα να παν καλά». Αφού τίποτε δεν πήγε καλά έως τώρα, γιατί να πάει από εδώ και πέρα;
Μαθαίνουμε από κυβερνητική πηγή πως η CPP δεν έχει ακόμα τοποθετηθεί δεσμευτικά για το νέο χρονοδιάγραμμα παράδοσης της προβλήτας στο Βασιλικό. Την οποία κατασκευάζει τώρα ως υπεργολάβος η κυπριακή εταιρεία Multimarine Services, όμως η «επιστράτευσή» της έγινε με μεγάλη καθυστέρηση. Τα έργα είναι σε εξέλιξη, αλλά απομένουν να γίνουν πολλά και δεν αφορούν μόνο την προβλήτα. Υπάρχουν και απαιτήσεις για άλλες υποδομές, κάποιες μπορούν να γίνονται ταυτόχρονα, κάποιες όχι.
Και δεν μας φτάνει η καθυστέρηση των Κινέζων, έχουμε και τα πελαγοδρομήματα της ΔΕΦΑ, που ακόμα προσπαθεί να εξασφαλίσει ουσιώδεις άδειες από τη ΡΑΕΚ και να προωθήσει τις συνδέσεις με τους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής. Και είναι και η αγορά υγροποιημένου αερίου, που ελπίζουμε να γίνει εμπρόθεσμα -και σε συμφέρουσες τιμές- για να μη γίνουμε πάλι διεθνώς ρεζίλι, ολοκληρώνοντας το τερματικό, χωρίς όμως να έχουμε καύσιμο να το δουλέψουμε.
Το πλοίο (FSRU) θα το έχουμε; Κάντε τον σταυρό σας, όσοι πιστεύετε. Μόλις ανέλαβε ο σημερινός υπουργός Ενέργειας, συναντήθηκε με τη CPP, η οποία του είπε πως το FSRU ήταν σχεδόν έτοιμο θα παραδιδόταν Ιούνιο ή Ιούλιο ’23. Δεν παραδόθηκε ακόμα. Και όσο δεν ολοκληρώνεται και δεν παραδίδεται στην Κυπριακή Δημοκρατία, στην οποία νομικά ανήκει, δεν μπορεί να αξιοποιηθεί ούτε για ενοικίαση σε ξένη εταιρεία, όπως είχε πει ο κ. Παπαναστασίου, ώστε να βγάλουμε και κάτι μέχρι να μας παραδώσουν την προβλήτα.
Πότε λοιπόν θα έχουμε φυσικό αέριο για να μειώσουμε αν μη τι άλλο 20 – 30% τους πανάκριβους ρύπους; Ούτε αυτό το ξέρει κανένας. Διότι ακόμα κι αν πούμε πως στο δεύτερο εξάμηνο του 2024 θα μας παραδώσουν το τερματικό και αν υποθέσουμε πως θα καταφέρει η διχοτομημένη ΔΕΦΑ (πότε θα παρέμβει το κράτος γι’ αυτή την άθλια κατάσταση σε έναν ημικρατικό οργανισμό;) να συνεννοηθεί πρώτα απ’ όλα με τον εαυτό της και μετά με πολλούς άλλους, ώστε να έχει έγκαιρα διαθέσιμο υγροποιημένο αέριο, τότε θα ξεκινήσει… η αντίστροφη μέτρηση για την αξιοποίηση αερίου στην ηλεκτροπαραγωγή, μέσα στο ’25. Διότι θα πρέπει να προηγηθεί μια διαδικασία δοκιμών και ελέγχων σε κάθε μία μηχανή της ΑΗΚ (ή και της ιδιωτικής PEC), ώστε μέσα σε μερικούς μήνες να ομαλοποιηθεί η παραγωγή με φυσικό αέριο.
Προφανώς έχουμε να κάνουμε με άλλη μια σκανδαλώδη διαχείριση κρατικού έργου υποδομής, όσες ευθύνες κι αν έχει η CPP.
