Για την αφεντιά μου, η είδηση των ημερών βγήκε από την συνάντηση των προέδρων της Αμερικής και της Κίνας προχθες στην Ουάσινγκτον.
Η ομόφωνη δήλωσή τους ότι ο Πλανήτης μας είναι αρκετά μεγάλος και για τους δύο – με την υποσημείωση του Μπάιντεν προς τον Σι Τζινπίγκ ότι «πρέπει να διασφαλίσουμε ότι ο ανταγωνισμός δεν οδηγεί σε σύγκρουση» – θέλω να πιστεύω πως γεννά έναν μικρό, έστω, σπόρο ελπίδας. Σ’ έναν κόσμο που αρκετά χτυπιέται από πολέμους, φυσικές καταστροφές και πολλή φτώχεια ακόμα. Που για μας της ευμάρειας, δεν πάει καν το μυαλό μας πόσο μεγάλη και σοβαρή είναι. Από την άλλη, όπως λέει κι φίλος μου ο Κώστας Στούπας από το Capital.gr, από τα πιο καλά ενημερωμένα και έγκυρα οικονομικά sites της Ελλάδος, «ο πρόεδρος Xi Jinping είπε ότι η Κίνα θέλει να είναι φίλος με τις ΗΠΑ και ότι το έθνος του δεν θα πολεμήσει με κανέναν…
Η κατάσταση της κινέζικης οικονομίας πρέπει να είναι σοβαρότερη απ’ όσο νομίζουμε…». Υστερόγραφο: Διαβάζοντας όμως τη σχετική είδηση χθες στην «Καθημερινή», παρατήρησα όπως κάθε μέρα στα περισσότερα ενημερωτικά sites που μπαίνω, την ένδειξη πάνω – πάνω που λέει «Χρόνος ανάγνωσης (για την συγκεκριμένη είδηση που μόλις ανέφερα), 2 λεπτά και 54 δεύτερα». Τούτο το πράγμα είναι μια πραγματικότητα πια. Και το παιδεύω ποικιλοτρόπως μες στο μυαλό μου, με διάφορες ασκήσεις αφελείς.
Όπως π.χ., εάν μπορεί ένα χρονικό μέτρο να χαρακτηρίσει ή και να καθορίσει ακόμα και τη σημασία μιας ανάρτησης; Και αν ναι, ποιο είναι αυτό το «αποδεκτό ή καλό» χρονικό όριο ανάγνωσης; Τα δύο λεπτά; Τα πέντε; Τα δέκα; Όλοι ξέρουμε την απάντηση, αλλά βάζω την άσκηση για λόγους αναμόχλευσης της σκέψης. Η απάντηση είναι ότι όπως τα ποσοστά τηλεθέασης που καταγράφουν ανοικτές συσκευές, έτσι μάλλον και η δημοτικότητα των θεμάτων στο ίντερνετ καταγράφουν τα κλικς! Που πολύ απλά σημαίνει, ότι τα κριτήρια αξιολόγησης είναι μόνο ποσοτικά και ελάχιστα ποιοτικά. Έγραψε: «Μπαμπά τι είναι “αριστερός”; Κόρη μου, αριστερό λέμε κάποιον που λέει πως υπερασπίζεται τα δικαιώματα των γυναικών, αλλά αν σε βιάσουν Παλαιστίνιοι τρομοκράτες (όπως έκαναν οι τρομοκράτες της Χαμάς την 7η Οκτωβρίου), αυτός ο αριστερός θα επιμένει να βγουν τα βίντεο στο διαδίκτυο, (όπως ακούσαμε εδώ στην Ελλάδα!).
Δεν θα σε πιστέψει ποτέ, διότι δεν τον ένοιαξαν ποτέ τα δικαιώματά σου» – Tweet του επιχειρηματία-ξενοδόχου στην Κρήτη, Φώτη Κοκοτού. Και μόνο αυτή η «περιγραφή εργασίας» του (job description) είναι … αρκετή για να κάνει αυτούς τους αριστερούς στους οποίους αναφέρεται, να θεωρήσουν ότι δικαιώνονται. Επειδή τους επικρίνει ένας καπιταλιστής! > Στο μεταξύ, εδώ στην Ελλάδα, η Κασσελακιάδα καλά κρατεί. Η δήλωσή του προ ημερών, ότι το «μαξιλάρι» των €37 δισ. που υπερηφανευόταν ο ΣΥΡΙΖΑ, πρωτίστως ο πρώην αρχηγός του ότι κατάφερε η κυβέρνησή του να αφήσει στο Ταμείο όταν έχασε τις εκλογές, «ως ανακούφιση του ελληνικού λαού», ήταν «το πιο μνημονιακό μέτρο απ’ όλα», αναστάτωσε όλο το σύμπαν στον οδό Κουμουνδούρου. Αυτό, όπως σχολίασε αμέσως ο ήδη αποχωρήσας από το κόμμα Πάνος Σκουρλέτη, ήταν «μια μαχαιριά του Κασελάκη, απευθείας στην καρδιά του Τσίπρα».
Αντίθετα, κατ’ άλλους, εκτός κόμματος, ήταν μια «πικρή αλήθεια» από τον νέο πρόεδρο του Κόμματος, που πράγματι μοιάζει να έχει ξεφύγει. Άλλοτε καλώς, άλλοτε όχι. Έπιασε τόπο όμως η «βόμβα» του. Ο Τσίπρας τον κάλεσε στο προσωπικό του γραφείο πια, στην Αμαλίας, κοντά στο Σύνταγμα και, όπως μαθαίνουμε, του τα είπε ένα χεράκι. Ας μη ξεχνάμε ότι, όπως λέγεται, ο Τσίπρας είναι εκείνος που άνοιξε τη πόρτα στον Κασσελάκη να έρθει στην Ελλάδα. Δεν περίμενε, όμως, ότι θα κάνει, μαζί με την Ελλάδα και το «ιερό κόμμα» του Γάζα! Επίμετρο: Όπως σας έχω πει πολλές φορές από εδώ ο ανταποκριτής σας, στην Αθήνα ποτέ δεν ξεμένεις από θέματα. Ακόμα κι όταν κοιμούνται οι πολιτικοί, ειδήσεις γεννούν! Στη Φωτο, ο Τσίπρας σαν να λέει «κάτσε καλά» στον Κασσελάκη του…
