«Και εγγύς ήν το πάσχα των Ιουδαίων, και ανέβη εις Ιεροσόλυμα ο Ιησούς, και εύρεν εν τώ ιερώ τους πωλούντας βόας και πρόβατα και περιστεράς και τους κερματιστάς καθημένους, και ποιήσας φραγέλλιον εκ σχοινίων πάντας εξέβαλεν εκ τού ιερού, τα τε πρόβατα και τους βόας, και των κολλυβιστών εξέχεεν το κέρμα και τας τραπέζας ανέτρεψε, και τοίς τας περιστεράς πωλούσιν είπεν· Άρατε ταύτα εντεύθεν· μη ποιείτε τον οίκον τού πατρός μου οίκον εμπορίου…» (Ιω. 2, 13-16).

Μέσα σε αυτό το κλίμα αισχρότητας και αθλιότητας, το οποίο διασύρει την Εκκλησία το τελευταίο δεκαήμερο, πέρασαν δίκην κινηματογραφικής ταινίας οι εικόνες του Ιησού να εκδιώκει τους εμπόρους και τους αργυραμοιβούς από τον Ναό του Σολομώντος. Και όχι, δεν επρόκειτο για θαύμα. Απλώς, είναι υπερβολικά έντονη η οργή που αισθάνομαι παρακολουθώντας (καθηκόντως, διαφορετικά θα το απέφευγα για να διατηρήσω την ψυχική μου ηρεμία) όλα αυτά τα κωμικοτραγικά βίντεο τα οποία βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Σε σημείο, που ακόμη και ο ύπνος μου διαταράσσεται.

Δεν το μετάνιωσα όμως. Η μετάφραση του αποσπάσματος στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο είναι αρκούντως επίκαιρη: Πλησίαζε το Πάσχα των Ιουδαίων και ανέβηκε ο Ιησούς εις τα Ιεροσόλυμα. Και βρήκε στο ιερόν, δηλαδή μέσα στην αυλή (όχι στο Ιερό το οποίο σήμερα αναφερόμαστε για τις εκκλησίες) του ναού, αυτούς που πωλούσαν βόδια, πρόβατα και περιστέρια, όπως επίσης και τους αργυραμοιβούς, που κάθονταν κοντά στα τραπέζια, για να ανταλλάσουν τα ξένα νομίσματα των προσκυνητών με εβραϊκά. Και αφού έκαμε φραγγέλλιον από σχοινιά, έβγαλε έξω από την αυλή όλους και τα πρόβατα και τα βόδια. Τους δε αργυραμοιβούς σκόρπισε κάτω τα νομίσματα και αναποδογύρισε τα τραπέζια τους. Σε εκείνους δε, που πωλούσαν τα περιστέρια είπε «πάρτε τα από εδώ και μη κάμνετε τον οίκον του Πατρός μου, οίκον εμπορίου».

Και προστίθεται στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο: «Καὶ λέγει αὐτοῖς· γέγραπται, ὁ οἶκός μου οἶκος προσευχῆς κληθήσεται· ὑμεῖς δὲ αὐτὸν ἐποιήσατε σπήλαιον λῃστῶν». Δηλαδή, «Και λέγει σ’ αυτούς: Είναι γραμμένο στην Αγία Γραφή. Ο οίκος μου θα ονομασθεί οίκος προσευχής αλλά εσείς τον κάματε, με την αισχροκέρδεια και την απληστία σας, σπήλαιον ληστών».

Τολμάτε, ανάξιοι σεβασμού και προκλητικοί μοναχοί, να σταθείτε ενώπιον Θεού και ανθρώπων και να κηρύξετε τη διδαχή του Ευαγγελίου; Τολμάτε, κνώδαλα ρασοφόροι, να μιλήσετε περί αισχροκέρδειας και απληστίας;

Τολμάς κύριε Ησαΐα, ενώπιον Θεού και ανθρώπων, να αναλύσεις και ερμηνεύσεις το μήνυμα του Ιησού; Αναμένουμε με τεράστιο ενδιαφέρον τις απαντήσεις ως προς τα χρήματα τα οποία η Μητρόπολη λάμβανε από τη συγκεκριμένη Μονή, ως αποτέλεσμα όλης αυτής της σκηνοθεσίας, την οποία με αγανάκτηση παρακολουθεί ο λαός στα διάφορα βίντεο. Η διαρροή τους εικάζεται ότι προέρχεται από την πλευρά των καταγγελλόντων αφού αυτή είναι η κάτοχός τους. Δεν διαγράφει, όμως, και τις ευθύνες της ως προς τη χρονική διάρκεια κατά την οποία παρακολουθούσε τη βιομηχανία «θαυμάτων» να δρα ανενόχλητη.

Τολμάτε τα λοιπά μέλη της Ιεράς Συνόδου, ενώπιον Θεού και ανθρώπων, να μεταφέρετε στο λαό το σπουδαίο μήνυμα το οποίο ο Ιησούς έστειλε προ αιώνων; Διότι κι εσείς παρακολουθούσατε τις ορδές των πιστών, που έρρεαν κάθε Κυριακή εις το Φτερικούδι, παρασυρμένοι με αδικαιολόγητα ευκολόπιστο τρόπο από τους τσαρλατανισμούς. Ουδέν πράξατε όμως…

Αυτός ο τόπος βρέθηκε επί ερειπίων εξαιτίας της ανικανότητας, της αμέλειας και της ανευθυνότητας σωρείας πολιτικών ταγών. Και εξαιτίας, της λατρείας πολλών εξ αυτών αλλά και πληθώρας άλλων μεγαλόσχημων εις την άλλοτε νήσον των αγίων, στον πλούτο. Βούτηξαν χωρίς τον παραμικρό δισταγμό στο βούρκο της διαφθοράς, παραδιδόμενοι στο είδωλο του χρήματος και της εξουσίας.

Σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς, μοναδική σωσίβιος λέμβος θα ήταν οι πνευματικοί ταγοί. Στην κατηγορία των οποίων, έπρεπε να έχουν την πρωτοκαθεδρία οι ιερωμένοι και γενικά όσοι ενδύονται τα ράσα για να αφιερώσουν τη ζωή τους στον Θεό και την πίστη. Πλην, όμως, πλείστοι εξ αυτών εμφανίστηκαν ανάξιοι σεβασμού. Πολλοί άλλοι δεν τόλμησαν να συγκρουστούν με δαύτους. Και πολύ χειρότερα, κάποιοι επέτρεψαν συνειδητά σε εμπόρους της πίστης και καπηλευτές της θρησκείας, να θησαυρίζουν μέσω της εκμετάλλευσης των πιστών, για να λαμβάνουν μερίδιο και να αποκτούν εξουσία τα δικά τους «βασίλεια».

Φτάσαμε στη τραγικό σημείο, ένας μητροπολίτης (Ησαΐας) να βαφτίζει ηγούμενο κάποιον, η συμπεριφορά του οποίου δεν προκαλεί το παραμικρό ψήγμα σεβασμού. Εντελώς απερίσκεπτα, δίδεται τέτοιο σχήμα σε μερικούς, ώστε να αποκαλούνται «Γέροντες». Η δυσαναλογία μεταξύ του σεβάσμιου χαρακτηρισμού από την εικόνα που προκαλεί η συμπεριφορά κάποιου είναι τεράστια. Και δεν σχετίζεται μόνο με την ηλικία βεβαίως. Περισσότερο προκαλεί τη δυσαναλογία η τιποτένια συμπεριφορά.

Διαβάστε, λοιπόν, ξανά στην Ιερά Σύνοδο τις αναφερόμενες στην αρχή του άρθρου διδαχές του Ευαγγελίου. Αν νομίζετε πως καθαιρώντας μερικά ανθρωπάκια καθαρίζετε και το λεκέ, σφάλλετε. Θα το υποδείξουμε ξανά: Απαιτείται εις βάθος κάθαρση! Τολμάτε;