Αίφνης ένα δεκαήμερο μετά τη συνάντηση με τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης αναφέρθηκε σε προτάσεις που είχαν γίνει από πλευράς Αντόνιο Γκουτέρες, τις οποίες ο ίδιος έχει ήδη αποδεχθεί, ενώ εξέφρασε και την ελπίδα να πράξει και ο Ερσίν Τατάρ κάτι ανάλογο, δηλαδή να απαντήσει θετικά. Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης αναφέρθηκε και σε κάποιες ανάλογες προτάσεις που συζήτησε με την Μαρία Άνχελα Ολγκίν Κουεγιάρ, όταν αυτή βρισκόταν στο νησί λίγες ημέρες προηγουμένως.
Εύλογο και αναμενόμενο ήταν πολιτικά κόμματα να ζητήσουν ενημέρωση αλλά και από δημοσιογραφικής πλευράς να ερωτηθούν οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης ως προς το περιεχόμενο των προτάσεων για τις οποίες αναφέρθηκε ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης. Κι εδώ προκύπτουν κάποια παράδοξα:
Πρώτο παράδοξο, αυτοί που έσπευσαν καλέσουν τον ΠτΔ να δώσει περαιτέρω διευκρινίσεις επί του θέματος αλλά και γιατί έγιναν αποδεκτές οι προτάσεις πριν ακόμα ενημερωθεί η πολιτική ηγεσία, ήταν το ΑΚΕΛ και ο ΔΗΣΥ. Οι συνήθεις «ευαίσθητοι» αυτή τη φορά δεν έδειξαν και ιδιαίτερη ανησυχία για τις εξελίξεις. (Πάντως εάν ανάλογη δήλωση γινόταν από κάποιο από τους δύο προηγούμενους Προέδρους της Δημοκρατίας, ξέρουμε τουλάχιστον 3-4 πολιτικούς αρχηγούς και κάμποσους άλλους που θα απαιτούσαν με τα επιτάσεως ενημέρωση, διαφάνεια, μέχρι και λογοδοσία). Αλλά τώρα τίποτε, κανένα άγχος και καμιά ανησυχία!
Δεύτερο παράδοξο, ενώ από Προεδρικό μπορεί να φύγουν κάθε τύπου πληροφορίες (όπως για παράδειγμα τα ονόματα δικηγορικών γραφείων που περιλαμβάνονται σε αμερικανικές λίστες) εντούτοις κανείς δεν είναι σε θέση να δώσει κάποια διευκρίνιση ως προς το περιεχόμενο αυτών των προτάσεων τις οποίες αποδέχθηκε ο Πρόεδρος. Στο εύλογο δημοσιογραφικό ερώτημα για το περιεχόμενο των προτάσεων δίνεται μια αόριστη απάντηση, ότι αφορούν τη διαδικασία (χωρίς να διευκρινίζεται ποια διαδικαστικά ζητήματα αφορούν αυτές οι προτάσεις).
Τρίτο παράδοξο, ενώ βγαίνει η τουρκοκυπριακή πλευρά και ρίχνει σκιές και δηλώνει πως δεν υπήρξαν προτάσεις και να κατηγορεί τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη ότι προσπαθεί «να βάλει λόγια στο στόμα των Ηνωμένων Εθνών», από το Λόφο δεν απαντούν. Θέλουν, λένε, να μείνουν πιστοί στη θέση τους πως δεν είναι μέσα από δημόσιες δηλώσεις που θα επιτευχθεί άρση του αδιεξόδου. Όμως, εδώ δεν πρόκειται για κάποια από τις γνωστές τοποθετήσεις του Ερσίν Τατάρ (τις οποίες καλώς πράττει η κυβέρνηση και δεν απαντά) αλλά μια πολύ ξεκάθαρη αμφισβήτηση της (δημόσιας) δήλωσης του Προέδρου της Δημοκρατίας. Και το γεγονός ότι η ίδια η κυβέρνηση δεν θέλει να υπερασπιστεί απέναντι στην αμφισβήτηση από τουρκικής πλευράς, κάτι μπορεί να σημαίνει.
Τέταρτο παράδοξο, ο Ερσίν Τατάρ υποστήριξε πως η σημερινή συνάντηση στη Νέα Υόρκη επιτεύχθηκε μετά από πιέσεις δικές του και της Τουρκίας, στη λογική της αμοιβαιότητας που θέλουν να εφαρμόζει ο Γενικός Γραμματέας. Μια αμοιβαιότητα η οποία λέει πως κάθε φορά που ο ΓΓ συναντά τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη θα πρέπει να πραγματοποιεί και μια ανάλογη συνάντηση με τον ηγέτη των Τουρκοκυπρίων. Σημειώνεται εδώ πως η συνάντηση ΠτΔ-ΓΓ ΟΗΕ έγινε στο περιθώριο της συνόδου κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες, και η συνάντηση Γκουτέρες-Τατάρ θα πραγματοποιηθεί στο γραφείο του Γενικού Γραμματέα στη Νέα Υόρκη.
Από την άλλη έχουμε και κάποια πολύ συγκεκριμένα δεδομένα που αφορούν τις εξελίξεις στο Κυπριακό. Ένα δεδομένο είναι η απροθυμία του Προέδρου Χριστοδουλίδη να συναντήσει την πολιτική ηγεσία και να τους δώσει περισσότερες λεπτομέρειες, εντείνοντας κατ’ αυτό τον τρόπο την καχυποψία ανάμεσα στα κόμματα (όχι μόνο τα αντιπολιτευόμενα). Ένα ακόμα δεδομένο είναι η τακτική που ακολουθείτε από την νυν κυβέρνηση να θέλει να περιορίζει τη συζήτηση του Κυπριακού στο μίνιμουμ, και κατά τρόπο που να μην ξεφεύγει από τον έλεγχό της, και να βρεθεί εγκλωβισμένη σε δηλώσεις/τοποθετήσεις που έχουν να κάνουν με το Κυπριακό. Γιατί στον ένα χρόνο ζωή της η παρούσα κυβέρνηση έχει καταγράψει αρκετά παραδείγματα αυτοεγκλωβισμού της συνεπεία δημόσιων ανακοινώσεων. Με πιο χαρακτηριστική περίπτωση τον ανασχηματισμό του περασμένου Ιανουαρίου.
