Παραβατικότητα νέων

Τα τελευταία χρόνια διαπιστώνονται στην Κύπρο ανησυχητικές αυξητικές τάσεις αντικοινωνικής συμπεριφοράς νεαρών ατόμων. Έχει αυξηθεί όχι μόνο ο όγκος αλλά και η μορφή βίας με αύξηση του αριθμού των νεαρών ατόμων που κάνουν χρήση απαγορευμένων ουσιών. Δεν υπάρχει σεβασμός στους νόμους και τους θεσμούς αλλά και στους συνανθρώπους που έχουν ανάγκη, στους ηλικιωμένους˙ η ενσυναίσθηση είναι άγνωστη λέξη. Κάποτε ίσχυε το «τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου», κάποτε οι νέοι σέβονταν τους πιο μεγάλους, τους ηλικιωμένους.

Διαβάζοντας την επικαιρότητα τρομάζεις με τα νέα ήθη.

Ένας 18χρονος Εθνοφρουρός (6.5.2025) επιτέθηκε σε 81χρονη που οδηγούσε το όχημά της, διότι εκνευρίστηκε με τον τρόπο που οδηγούσε. Επενέβη η 63χρονη κόρη της να τη γλυτώσει. Η ηλικιωμένη μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με σπασμένο σπόνδυλο και εκδορές στο σώμα, όπου κρατήθηκε για νοσηλεία. Ο 18χρονος που καταζητείτο από την Αστυνομία, καθώς μετά το περιστατικό είχε εγκαταλείψει τη σκηνή, τελικά εντοπίστηκε και συνελήφθη.

Πραγματικά πού βαδίζουμε;

Μήπως πρέπει οι ηλικιωμένοι μας να κουβαλούν μαχαίρια, όπως αναφέρει η σχετική είδηση από το Ναύπλιο: «Ηλικιωμένη μαχαίρωσε διαρρήκτη – Βρέθηκε νεκρός σε χωράφι» (27/2/2025). Η 72χρονη, που παρουσιάστηκε υποβασταζόμενη στα δικαστήρια, μαχαίρωσε θανάσιμα τον 50χρονο διαρρήκτη, όταν εκείνος εισέβαλε στον υπαίθριο χώρο της στον οποίο διατηρούσε πάγκο με αγροτικά προϊόντα, με σκοπό να κλέψει. Για να προστατεύσει τον εαυτό της και την περιουσία της, του επιτέθηκε, προκαλώντας του θανατηφόρο τραύμα. Από τη συμπλοκή τραυματίστηκε και η γυναίκα, που ειδοποίησε άμεσα την αστυνομία. Ο άνδρας απομακρύνθηκε αιμόφυρτος από το σημείο. Η αστυνομία τον βρήκε νεκρό σε χωράφι.

Ας μην φτάσουμε μέχρι εκεί… αλλά αφού η πολιτεία δεν προσφέρει προστασία…

Στην Ελλάδα καταγράφονται επιθέσεις σε Πανεπιστήμια:

Μεσημέρι (7/5/2025) στη Σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου μια ομάδα φοιτητών προσπάθησε να κολλήσει αφίσες στο κυλικείο. Όταν η υπεύθυνη ζήτησε να μην το κάνουν, ένα από τα άτομα, γνώριμο στις Αρχές, τη χαστούκισε (έχει συλληφθεί)). Άλλα 15 άτομα, που είχαν καλυμμένα τα πρόσωπα τους και κρατούσαν ρόπαλα, προξένησαν φθορές στο κυλικείο.

Δηλαδή ο κάθε αναρχικός βγάζει τα απωθημένα του στον κοσμάκη που προσπαθεί να βγάλει το ψωμί του.

Στις 3.5.2025 διοργανώθηκε εκδήλωση από φοιτητές Τμήματος της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών, με τη συμμετοχή καθηγητών της ίδιας Σχολής. Μεγάλη ομάδα (περίπου 10) αγνώστων στο Πανεπιστήμιο ατόμων, έχοντας καλυμμένα τα πρόσωπά τους, έκαναν καταδρομική επίθεση. Από την επίθεση τραυματίστηκε υποψήφιος διδάκτορας που προσπάθησε να τους αποτρέψει.

Στις 6.5.2025 τέθηκαν σε συναγερμό οι Αρχές στη Λεμεσό στις 22:50 το βράδυ της Τρίτης.

Ξέσπασε φωτιά στην περιοχή του νέου λιμανιού σε ανοιχτό χώρο μεταξύ του λιμανιού και του καζίνο που τελικά τέθηκε υπό έλεγχο. Η φωτιά φαίνεται να ξεκίνησε από παραπλήσια αποθήκη που είχε εντός πυροτεχνήματα.

Την ίδια μέρα στη Λεμεσό σημειώθηκαν δύο επιθέσεις κουκουλοφόρων κατά ντελιβεράδων με διαφορά μίας ώρας. Ο ένας εκ των δύο κατέληξε στο νοσοκομείο.

Στις 16/4/2024 ο Φιλελεύθερος έγραψε: «Σοκαριστικές αναφορές για ακραία περιστατικά βίας με εμπλεκόμενους μαθητές και εκπαιδευτικούς, στα οποία συμπεριλαμβάνονται σεξουαλικές κακοποιήσεις, χρήση και εμπορία ναρκωτικών, καθώς επίσης και ξυλοδαρμοί, έγιναν στην Επιτροπή Παιδείας της Βουλής…. Έχουμε περιστατικό για σεξουαλική παρενόχληση / κακοποίηση μαθητή από συμμαθητές του σε γυμνάσιο… Υπάρχουν καταγγελίες και για σεξουαλικές παρενοχλήσεις από μαθητές σε βάρος εκπαιδευτικών». Ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής Παιδείας, Παύλος Μυλωνάς, ανάφερε ότι «στα σχολεία καταγράφονται εγκληματικές ενέργειες που ξεπερνούν τα όρια του μπούλινγκ και της παρενόχλησης. Δυστυχώς, είπε, τα κρούσματα έχουν αυξηθεί πολύ, με τις περισσότερες υποθέσεις να μη γνωστοποιούνται…».

Είναι γεγονός ότι η κοινωνία μας έχει αλλάξει, έχει σπάσει ο ιστός της οικογένειας και έχουν παρεισφρήσει ξενόφερτα ήθη. Όμως, αυτός ο τόπος έχει περάσει πολύ πιο δύσκολα και τα έχει ξεπεράσει. Με χειρότερο αυτό της εισβολής και κατοχής όταν πολλές χιλιάδες άνθρωποι εκτοπίστηκαν από τα σπίτια τους.

Η παραβατικότητα κτυπά κόκκινο.

Τελικά, τι πάει λάθος;

Πάντα υπήρχε παραβατικότητα αλλά ήταν μεμονωμένα περιστατικά, δεν υπήρχε γενίκευση όπως τώρα. Αν δεν ληφθούν έγκαιρα μέτρα φοβόμαστε ότι η κατάσταση θα χειροτερεύσει.

Δεν υπάρχει κανόνας ή κοινός παρονομαστής για το τι ωθεί τα παιδιά στην παραβατικότητα. Συνυπάρχουν στοιχεία παιχνιδιού και κακής πρόθεσης και οι ηθικές αντιστάσεις καθορίζουν την εξέλιξη. Η «αίσθηση του ανήκειν» αποτελεί σημαντικό συστατικό για την ομαλή λειτουργία ενός σχολείου, μιας κοινωνίας.

Υπάρχει ανάγκη για προγράμματα πρόληψης νεανικής παραβατικότητας και αντικοινωνικής συμπεριφοράς νέων διότι όταν ο νέος φτάσει στο στάδιο της ποινικής κατηγορίας και της καταδίκης, είναι δύσκολη έως ακατόρθωτη η αναμόρφωση του χαρακτήρα του και επανένταξη στην κοινωνία.

Οι εγκληματολόγοι αναφέρουν ότι υπάρχουν παράγοντες κινδύνου (risk factors) που επιδρούν αρνητικά στον χαρακτήρα: αλκοόλ, χρήση ουσιών, χαμηλή αυτοεκτίμηση, διαλυμένη οικογένεια, έλλειψη πειθαρχίας, κακές παρέες, έλλειψη σωστών προτύπων, αποτυχία (ερωτική, ακαδημαϊκή, κ.ά.).
Ειδικά η νεολαία, που ακόμα ψάχνεται και δεν έχει διαμορφώσει χαρακτήρα, διαθέτει μεγάλα αποθέματα ενέργειας που θα πρέπει να διοχετεύονται σωστά. Διότι «αργία μήτηρ πάσης κακίας». Οι αθλητικές δραστηριότητες, ο Ολυμπισμός, οι κατασκηνώσεις συμβάλλουν για προσωπική και κοινωνική ανάπτυξη. Μέσα από αυτές τις δραστηριότητες καλλιεργούνται οι σωστές στάσεις ζωής και οι αξίες (εργατικότητα, ομαδικότητα, υπευθυνότητα, σεβασμός, δικαιοσύνη…).

Τα παιδιά δεν γεννιούνται εγκληματίες, γίνονται.

Ας θυμηθούμε ότι «χρειάζεται ένα χωριό να μεγαλώσει ένα παιδί».

Απλά, αυτό το «χωριό» είναι πολύ διεφθαρμένο.