Κάτι σαν ιδεολογικό μανιφέστο χωρίς κομματικό στίγμα, ήταν όσα ακούσαμε χτες από τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη, στο πρώτο βήμα του στον πολιτικό στίβο.
Κάπως γενικές τοποθετήσεις, που εκφράζουν το δικό του όραμα και όσων είναι δίπλα του για το μέλλον του τόπου. Ένα περίγραμμα αρχών, που απ΄ εδώ και πέρα πρέπει να πλαισιωθεί από πιο συγκεκριμένες προτάσεις για να έχουν πρακτική αξία. Αλλά αυτό είναι το επόμενο στάδιο. Δεν έπρεπε να αναμένει κανείς (διότι ξεκίνησαν και τέτοια σχόλια) ότι με την πρώτη ανακοίνωση θα μοίραζε λύσεις για όλα τα προβλήματα.
Άλλωστε, έκλεισε την ομιλία του, καλώντας όσους «μοιράζονται μαζί μας την ελπίδα, το όραμα και την αποφασιστικότητα για μιαν άλλη, περήφανη και αξιοπρεπή Κύπρο», να καταθέσουν «ιδέες και απόψεις με στόχο την εκπόνηση προγραμμάτων σε όλους τους τομείς της δημόσιας πολιτικής» και να προχωρήσουν στις αρχές του Φθινοπώρου «όλοι μαζί στη δημιουργία του πολιτικού Κινήματος». Δηλαδή, αν κατάλαβα σωστά, το κίνημα Άλμα, είναι προπομπός. Θα ακολουθήσει το πολιτικό κίνημα. Για το οποίο, μάλιστα, δεν έκρυψε τον προσανατολισμό: Συμμετοχή στις βουλευτικές του 2026 και στις προεδρικές το 2028.
Η ουσία είναι ότι στο πρώτο βήμα ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης δεν ξέφυγε από τον Οδυσσέα που ξέραμε και ο οποίος τα βάζει με όλους. Ισοπεδωτικά σε ένα βαθμό, αλλά πάντα απευθείας, χωρίς να κρύβεται. Ξεχωρίζω:
«Το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα, όπως έχει εξελικτικά στρεβλωθεί, συνιστά τροχοπέδη για την πρόοδο της χώρας».
«Η ανεπάρκεια και η ιδιοτέλεια του πολιτικού προσωπικού, η άλωση του κρατικού μηχανισμού από την κομματοκρατία, η εξυπηρέτηση αλλότριων συμφερόντων και η διασπάθιση του δημόσιου πλούτου, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε κρίσεις, αποσάθρωση θεσμών, κλονισμό της εμπιστοσύνης και αποξένωση της κοινωνίας και των πολιτών από την πολιτική».
Η απάντηση σε αυτά δεν δόθηκε, θα αναμένεται όταν μπει για τα καλά στον πολιτικό στίβο ο Οδυσσέας και το Άλμα. Γενικολογίες ή με κάποιο τρόπο ευχολόγια, του στιλ: «επιδιώκουμε μια Κύπρο διαφορετική από αυτήν που μας απογοητεύει», τις λέμε όλοι. Πώς θα έρθει η αλλαγή δεν ξέρουμε όλοι. Παρότι ο πρότερος βίος του Οδυσσέας, εγγυάται τουλάχιστον τη γνώση και την αποφασιστικότητα.
Άλλο φυσικά τεχνοκράτης, άλλο πολιτικός και κομματάρχης. Αλλά μήπως το αμιγώς πολιτικό – κομματικό προσωπικό έχει τις απαντήσεις; Απογοήτευσε. Και πάνω σε αυτή την απογοήτευση κτίζει ο Οδυσσέας μιλώντας για ανεπάρκεια και ιδιοτέλεια, άλωση του κρατικού μηχανισμού από την κομματοκρατία, εξυπηρέτηση αλλότριων συμφερόντων και διασπάθιση του δημόσιου πλούτου. Και επειδή ο ίδιος έχει την έξωθεν καλή μαρτυρία ότι πολέμησε στην πράξη αυτά τα φαινόμενα, δικαιούται να υπόσχεται ότι θα συνεχίσει να τα πολεμά χωρίς να κινδυνεύει να χαρακτηριστεί λαϊκιστής ή κενολόγος.
Για το Κυπριακό ακούσαμε πιο συγκεκριμένο στίγμα: Ενίσχυση της διπλωματικής θέσης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ομοσπονδιακή λύση «όπως την περιγράφουν τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, νοουμένου ότι η λύση αυτή θα είναι βιώσιμη, λειτουργική και απόλυτα σύμφωνη με το κοινοτικό κεκτημένο, χωρίς καμία παρέκκλιση από αυτό». Να διασφαλίζει την ενότητα λαού και εδαφών και τη λειτουργικότητα της οικονομίας. Χωρίς επεμβατικά δικαιώματα τρίτων οποιασδήποτε μορφής και για οποιαδήποτε αιτία. Η ομοσπονδιακή Κύπρος πρέπει να αποτελεί συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Αυτά τα στοιχεία, μπορεί να φαίνονται γενικά, αλλά δίνουν σαφές στίγμα τοποθέτησης. Το ότι, για παράδειγμα, φρόντισε να τονίσει ότι η λύση πρέπει να είναι «απόλυτα σύμφωνη με το κοινοτικό κεκτημένο, χωρίς καμία παρέκκλιση», είναι μια διαφοροποίηση σημαντική. Καθώς οι προηγούμενοι εκπρόσωποί μας το συζητούν, διότι το απαιτούν οι Τούρκοι, δεν το απορρίπτουν με αυτό τον απόλυτο τρόπο.
Φυσικά, θα δούμε στη συνέχεια τι ακριβώς πρεσβεύει και με περισσότερες εξηγήσεις και θα κρίνουμε. Πάντως, η πρώτη αναφορά του είναι προσεγμένη ώστε να πιάνει ευρύ ακροατήριο. Το ότι δεν είπε τις λέξεις Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, θα χρησιμοποιηθεί εναντίον του από κόμματα όταν θα αρχίσουν τις επιθέσεις. Αλλά, η ομοσπονδιακή λύση «όπως την περιγράφουν τα ψηφίσματα του ΟΗΕ», είναι η ΔΔΟ, οπότε στην πραγματικότητα ούτε ο Οδυσσέας ξέφυγε από αυτό που επιβάλλει η καθεστηκυία τάξη…
