Κάποτε ο λόγος ή η απλή αναφορά για τρίτο παγκόσμιο πόλεμο – ο οποίος τώρα ίσως να μαίνεται και να εξελίσσεται σε διάφορες μορφές, μέτωπα και πεδία – μπορεί να έπεφτε στο τραπέζι περισσότερο σαν αστείο ή ακόμα και σαν πιθανότητα, τόσο απίθανη… Έτσι απλά γιατί παραπέμπει σε Αρμαγεδδώνες… και συντέλειες του κόσμου. Η ψευδαίσθηση ότι η λογική εδραιώνεται απέναντι σε παραλογισμούς και σχιζοφρένειες, κάπου κι αυτή ως τέτοια αναδεικνύεται μέσα από όλο το συρφετό των γεγονότων, ως άλλη ωμή πραγματικότητα.
Και όμως, δεν είναι πια καθόλου αστείο. Η πρόσφατη δήλωση του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν «ναι, ανησυχώ για τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, χωρίς καμιά ειρωνεία, χωρίς καμιά πλάκα», είναι κάτι παραπάνω από μια αναφορά που αμολιέται έτσι απλά στη ρύμη του λόγου. Αντίθετα, αποτελεί μια ψυχρή πραγματικότητα που παραπέμπει στην εξαιρετικά εύθραυστη κατάσταση του σήμερα. Στήνεται σε μια σοβαρή πιθανότητα ενός εφιαλτικού σεναρίου. Όσο κι αν κάποιοι αναλυτές μπορούν να βλέπουν με σιγουριά και στην περίπτωση της γειτονιάς μας μια απόλυτα ελεγχόμενη κατάσταση, που θα εξελιχθεί στη βάση συγκεκριμένων σεναρίων και με ατζέντες που περιορίζονται μόνο σε κάποια «παιχνίδια» ή απλές κινήσεις επί σκακιέρας. Ούτε ακόμα υιοθετώ σε καμιά περίπτωση τα περί «προφητειών» που συνδέονται με καταστροφές και συντέλειες, έτσι απλά γιατί πιστεύω σε αληθινό Θεό της αγάπης, που σώζει στο τέλος τον κόσμο και το πλάσμα του.
Εκείνο που πραγματικά ανησυχεί είναι ότι όλα τα τοξικά που βγαίνουν σήμερα, διασταυρώνονται με νοοτροπίες που τείνουν να στραγγαλίζουν ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον και τις καθιστούν κι αυτές φρούδες. Ιδιαίτερα όταν προσωπικότητες, όπως ο Τραμπ, ο Πούτιν και πολλοί άλλοι παίκτες της διεθνούς σκακιέρας, φαίνεται πολλές φορές ν’ αντιμετωπίζουν τις τόσο σοβαρές εξελίξεις ως ένα περισσότερο προσωπικό «παιχνίδι», αγνοώντας προκλητικά τις δυνητικά καταστροφικές συνέπειες των όποιων επιλογών τους, τότε ναι μπορούμε να παρακολουθούμε με αγωνία τις εξελίξεις.
Όταν, λοιπόν, οι μεγάλοι και τρανοί της γης αντιμετωπίζουν και αντικρίζουν τον κόσμο ως ένα απλό «παιχνίδι» τους, τότε ναι, προκύπτει ένα εκρηκτικότατο κοκτέιλ… Παρακολουθούμε σήμερα ακόμα και θεσμούς που δομήθηκαν για ν’ αποτρέπουν τις συγκρούσεις, όπως ο ΟΗΕ, να περιορίζονται σε κάποιες υποτονικές εκκλήσεις, που είτε διαβάζονται είτε όχι, φαντάζουν απλά ως γελοία υπόθεση. Είναι τόσο περίπλοκα τα παιχνίδια που στήνονται και τόσο μεγάλα τα διακυβεύματα που προκύπτουν, που η οποιαδήποτε μη αναστρέψιμη αλυσιδωτή κατάσταση, εισέρχεται στην σφαίρα των πιθανών πραγματικοτήτων.
Σαν κατακλείδα, αυτό που εκστόμισε ο Πούτιν για τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, αντανακλά σε επικίνδυνες νοοτροπίες σημερινών ηγετών του πλανήτη, που καθιστούν την παγκόσμια ισορροπία τόσο εύθραυστη. Δεν είναι υπερβολή να ισχυριστεί κάποιος ότι αυτή κρέμεται από μια λεπτή κλωστή. Σε μια τέτοια κατάσταση, που εξελίσσεται κυρίως στις γειτονιές μας, το σίγουρο είναι ότι δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι. Ή καλύτερα μεγάλος χαμένος είναι στο τέλος η ανθρωπότητα, αλλά και ο παγκόσμιος πολιτισμός. Μόνο τραγικούς απολογισμούς μπορούμε να κάνουμε στο τέλος.
