Ούτε στις πιο σκοτεινές εποχές της σύγχρονης δημοκρατίας μας δεν συμπεριφέρθηκαν πολιτικοί σε εφημερίδα και δημοσιογράφους, όπως συμπεριφέρεται σήμερα στον Φιλελεύθερο ο εκπρόσωπος Τύπου του ΔΗΣΥ, βουλευτής Ονούφριος Κουλλά.
Ακόμα και πολιτικοί στους οποίους ασκήσαμε κατά καιρούς έντονη κριτική δεν μας κατηγόρησαν για «εχθρική» δημοσιογραφία. Όπως ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, του ΔΗΣΥ, Νίκος Τορναρίτης, που μόλις την Κυριακή αυτή η στήλη του άσκησε αυστηρή κριτική για όσα είπε στη Βουλή για τη λύση που θέλουμε στο Κυπριακό. Προς τιμή του ουδέποτε απάντησε με χυδαιότητες ή απειλώντας την εφημερίδα επειδή διαφωνεί με ένα άρθρο.
Φαίνεται ότι οι υπόλοιποι όταν δηλώνουν ότι σέβονται την κριτική το εννοούν. Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΔΗΣΥ εννοεί ότι θα είναι ευχαριστημένος αν γράφουν οι δημοσιογράφοι ό,τι και όπως επιθυμεί ο ίδιος. Όμως, κι έτσι να σκέφτεται θα έπρεπε να ντρέπεται όταν βγάζει τη γλώσσα του περίπατο για μια ιστορική εφημερίδα, όπως είναι ο Φιλελεύθερος. Και για δημοσιογράφους, που ελέγχονται καθημερινά και αποδεικνύουν με τις δημόσιες παρεμβάσεις τους την αφοσίωση τους στην ακομμάτιστη ελευθεροτυπία. Όσο κι αν στην εποχή μας, της αμφισβήτησης και της απαξίωσης, η δημοσιογραφία βάλλεται σχεδόν όσο και τα κόμματα, οι υγιώς σκεπτόμενοι πολίτες και πολιτικοί, την ώρα που δεν θα βρίζουν με ελαφρότητα στα κοινωνικά δίκτυα, αναγνωρίζουν ότι αυτή η εφημερίδα παραμένει ελεύθερη και ακομμάτιστη.
Ακόμα και μετά τη δήλωση της Αννίτας Δημητρίου για «πλήρη σεβασμό του ΔΗΣΥ στην ανεξαρτησία και τον ρόλο των μέσων μαζικής ενημέρωσης» και ότι ο κ. Κουλλά εκφράζει «προσωπικές του απόψεις» και όχι του κόμματος, αυτός επανήλθε χθες για να επαναλάβει ότι θεωρεί τον Φιλελεύθερο «εχθρική εφημερίδα» και θα ενημερώνει γι΄ αυτό «όλα τα στελέχη, μέλη και φίλους της Παράταξης».
Είναι διαχρονικό το πρόβλημά μας με αυτούς τους κομματίσκους. Νομίζουν ότι μπορούν να επιβάλουν τι θα γράφει μια εφημερίδα που μετρά 70 χρόνια δημοκρατικών δημοσιογραφικών αγώνων. Τους είναι αδύνατο να αντιληφθούν ότι μια ακομμάτιστη εφημερίδα δεν νοείται να χαρακτηρίζεται καν «εχθρική» ή «φιλική» για ένα πολιτικό κόμμα. Είναι χαρακτηρισμοί που δεν αρμόζουν στον ρόλο της. Διότι αυτό συγκρούεται μετωπικά με την αποστολή της, με το λειτούργημα της. Ναι, υπάρχουν εχθρικές και φιλικές εφημερίδες για κόμματα, αλλά είναι τα επίσημα εκφραστικά όργανα των κομμάτων, είναι οι λεγόμενες στρατευμένες εφημερίδες. Κι αυτό που προσφέρουν λέγεται σήμερα μολυσμένη ενημέρωση.
Για να ξέρουν και οι αναγνώστες (και «όλα τα στελέχη, μέλη και φίλοι της Παράταξης») τι συμβαίνει και να μην μένουμε στις θεωρίες να πω συγκεκριμένα πώς καταλήγει ένας εκπρόσωπος Τύπου να μιλά τόσο χυδαία για την ανεξάρτητη δημοσιογραφία. Παράδειγμα: Κάνει ένα κόμμα δική του εσωτερική δημοσκόπηση. Ο εκπρόσωπος Τύπου ή κάποιος άλλος, σκέφτεται να την διοχετεύσει σε μια «φιλική» εφημερίδα για να την παρουσιάσει με τον τρόπο που εκείνος θα υποδείξει. Να μην προβληθούν, ας πούμε, τα αρνητικά της.
Όμως, μια άλλη εφημερίδα, ανεξάρτητη, βρίσκει τη δημοσκόπηση από άλλες πηγές του ίδιου κόμματος ασφαλώς, και ένας επαγγελματίας δημοσιογράφος που δεν είναι στρατευμένος, την αναλύει και την παρουσιάζει όπως είναι, και όχι όπως βολεύει το κόμμα. Θυμώνει ο εκπρόσωπος Τύπου που του χάλασε τα σχέδια και αρχίζει να γράφει χυδαιότητες περί «εχθρικής εφημερίδας». Και θέλοντας να τρομάξει την εφημερίδα και τους δημοσιογράφους της, διαμηνύει κιόλας την γελοία απειλή ότι θα ενημερώσει γι΄ αυτό «όλα τα στελέχη, μέλη και φίλους της Παράταξης». Δεν κατάλαβε καν ότι πέρασαν οι εποχές που οι οπαδοί ήταν υπάκουοι και μπορούσαν να τους χρησιμοποιούν όπως εξυπηρετούσε τους κομματικούς ινστρούχτορες. Υποτιμά τη νοημοσύνη ακόμα και των στελεχών τους!
Αυτή η ανάρμοστη συμπεριφορά του Ονούφριου Κουλλά, ο πόλεμος που κήρυξε άνευ λόγου και αιτίας στην πιο μεγάλη εφημερίδα της Κύπρου, αντανακλά σε όλη την ηγεσία του ΔΗΣΥ και δεν πείθει κανέναν το περί «προσωπικών του απόψεων». Εμείς ούτε «φιλικοί» θέλουμε να είμαστε, ούτε «εχθρικοί», τη δουλειά μας χωρίς κομματικές υποδείξεις θέλουμε να κάνουμε. Αν θέλει η ηγεσία του ΔΗΣΥ να είναι «εχθρική» με ένα μεγάλο δημοσιογραφικό οργανισμό, με γεια τους με χαρά τους. Εμείς τη δουλειά μας, αυτοί τη δουλειά τους, όπως έλεγε για τους δημοσιογράφους ο Γλαύκος Κληρίδης!
