«Κρατώ στα χέρια μου αυτή τη φωτογραφία με τον αείμνηστο Γλαύκο Κληρίδη και γεμίζω συγκίνηση. Γιατί η μνήμη του μου θυμίζει τι σημαίνει να πορεύεσαι με αρχές, με αλήθεια και με σεβασμό στη δημοκρατική διαδικασία». Πρόκειται για απόσπασμα πρόσφατης ανάρτησης της διορισθείσας χθες από το Υπουργικό Συμβούλιο στη θέση της Επιτρόπου Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, Μαρίας Μανώλη Χριστοφίδου.

Αρχές. Μια τόσο βαρυσήμαντη έννοια. Την επικαλούνται συχνά πυκνά οι πολιτικοί. Δυστυχώς, σχεδόν ισάριθμες φορές την βιάζουν ασυστόλως. Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτή η πολυβασανισμένη έννοια, ειδικά στη χθεσινή περίπτωση, τσαλαπατήθηκε βάναυσα τρις.

Εν πρώτοις, από την ίδια την επικαλεσθείσα την έννοια των αρχών. Γιατί; Επειδή στην πρόσφατη ανάρτησή της εξηγούσε πως ήθελε να ήταν υποψήφια στο ψηφοδέλτιο του ΔΗΣΥ. Ούσα «γέννημα-θρέμμα» του κόμματος, όπως η ίδια εξηγεί, αφού τυγχάνει θυγατέρα του ιδρυτικού στελέχους του Συναγερμού, Μανώλη Χριστοφίδη, ο οποίος διετέλεσε μεταξύ άλλων και υπουργός στην Κυβέρνηση Γλαύκου Κληρίδη.

Η κ. Χριστοφίδου στη συνέχεια της ανάρτησής της, εξηγεί ότι η προοπτική να διεκδικήσει βουλευτική έδρα δεν ευοδώθηκε επειδή της έκλεισε την πόρτα η Πινδάρου ώστε να μην διαταραχθούν «ισορροπίες και ποσοστώσεις».

Και πριν περάσουν λίγες μέρες από την ανάρτησή της, προφανώς, και πριν καλά-καλά καταλαγιάσει η πίκρα της, αποδέχθηκε διορισμό από μια Κυβέρνηση, την οποία υποτίθεται ότι αντιπολιτεύεται το κόμμα του οποίου είναι γέννημα-θρέμμα και ήθελε μέχρι προ ημερών να υπηρετήσει. Αν αυτό συνάδει με τη βαρυσήμαντη έννοια των αρχών ας το κρίνει ο καθένας. Και βεβαίως, ας μην επιχειρηθεί επίκληση της ανεξαρτησίας του θεσμού στον οποίο διορίστηκε διότι κάτι τέτοιο δεν δύναται να πείσει ούτε κι ένα αφελές παιδάριο. Ούτε καν αν είχε προταθεί από το κόμμα της θα ήταν επαρκής δικαιολογία, πόσο μάλλον τώρα.

Δεύτερον, την έννοια των αρχών αποκαλύπτεται ότι καταπατά βάναυσα και η Πινδάρου (αν ισχύει η αναφορά της κ. Χριστοφίδου). Τι σόι αρχή είναι αυτή που εμποδίζει ένα μέλος του κόμματος να διεκδικήσει θέση στο ψηφοδέλτιο. Τι σόι αρχή είναι αυτή, που κλείνει την πόρτα σε κάποιο μέλος, απλώς, και μόνο για να μην διαταράξει ισορροπίες.

Βεβαίως, για όποιον γνωρίζει καλά το κομματικό γίγνεσθαι, ξέρει πως αν υπάρχει μια αρχή η οποία εξαιρετικά δύσκολα καταπατείται είναι αυτή των «ισορροπιών». Στην προκειμένη περίπτωση, συνεπάγεται μην «βάλλετε στο ψηφοδέλτιο την κόρη του Μανώλη Χριστοφίδη, διότι έτσι θα μειωθούν οι πιθανότητες επανεκλογής εν ενεργεία βουλευτών και οι πιθανότητες εκλογής άλλων ισχυρών κομματικών  στελεχών ή αριστίνδην υποψηφίων, τους οποίους δελέασε η ηγεσία».

Αν μια τέτοια συμπεριφορά συνάδει με τις αρχές τις οποίες ευαγγελίζεται η Πινδάρου και διαφημίζει η ηγεσία της, εύκολα μπορεί να το κρίνει ο καθένας. Είναι, ωστόσο, άκρως απογοητευτικό επειδή στην ηγεσία του ΔΗΣΥ βρίσκεται η Αννίτα Δημητρίου, η οποία στο ξεκίνημα της πολιτικής καριέρας της είχε πέσει θύμα ανάλογου βιασμού των αρχών. Και ανάλογης απαράδεκτης προσπάθειας να μην διαταραχθούν «ισορροπίες».

Τρίτον, ανάλογο βάναυσο ποδοπάτημα των αρχών, όμως, γίνεται και από την Κυβέρνηση. Η οποία, λίγες μέρες μετά την πλημμυρισμένη από απογοήτευση ανάρτηση της κ. Χριστοφίδου, έσπευσε να την αγκαλιάσει και να την παρηγορήσει με ένα βαρβάτο διορισμό. Επίσης, ας μην επιχειρηθεί να προβληθεί η ανεξαρτησία του θεσμού του Επιτρόπου, διότι και σε αυτή την περίπτωση θα προκληθεί γέλωτας. Όπως δεν μπορεί να πείσει και ενδεχόμενη επίκληση πως η επιλογή της είχε γίνει προ πολλού. Απλούστατα, επειδή η ανάρτηση της νεοδιορισθείσας Επιτρόπου ήταν ξεκάθαρη ως προς την επιλογή της και ήταν και πολύ πρόσφατη.

Εν ολίγοις, αγαπητοί φίλοι, όταν ακούτε τους πολιτικούς (ανεξαρτήτως κομματικού χρωματισμού) να μιλάνε για αρχές, κλείνετε τα αφτιά σας. Οι αρχές έχουν άλλη εξήγηση στο λεξικό του Μπαμπινιώτη και άλλη στο λεξικό των πολιτικών.

Το χθεσινό παράδειγμα βγάζει μάτι: Ένας διορισμός, τρεις τραγικότητες!