ΔΕΝ είναι όρος. Είναι το αναμενόμενο και το φυσιολογικό: Να φύγει και ο τελευταίος Τούρκος στρατιώτης από το βόρειο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου. Δεν είναι όρος, ούτε και μπορεί να εκληφθεί ως προϋπόθεση. Όταν ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες, είχε αναφερθεί στο Κραν Μοντανά σε «κανονικό κράτος», τι άλλο εννοούσε; Ένα κράτος με κατοχικό στρατό; Όχι ασφαλώς.
ΑΥΤΟ εννοούσε όταν αναφερόταν στην επόμενη ημέρα μιας συμφωνίας στο Κυπριακό. Ένα κράτος των Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν μπορεί να έχει στο έδαφος του ξένα στρατεύματα. Ιδιαίτερα όταν αυτά τα στρατεύματα συνδέονται με πέντε και πλέον δεκαετίες κατοχής. Και ασφαλώς ένα κράτος-μέλος της Ε.Ε. δεν μπορεί να είναι αιχμάλωτο εγγυήσεων από τρίτες χώρες.
ΔΕΝ μπορεί να συντηρείται ένα σύστημα εξάρτησης, το οποίο έχει οδηγήσει σε περιπέτειες τη χώρα. Ένα σύστημα, το οποίο αξιοποιήθηκε, χρησιμοποιήθηκε από την Τουρκία για να εισβάλει στο νησί. Εισέβαλε παραβιάζοντας τη Συνθήκη Εγγυήσεως, που ειρήσθω εν παρόδω, δεν προβλέπει δικαίωμα επέμβασης. Αυτό έχει ξεκαθαρισθεί από το 1960. Η Κυπριακή Δημοκρατία είχε ζητήσει γνωμάτευση από το Νομικό Τμήμα των Ηνωμένων Εθνών, που είναι ξεκάθαρη στο θέμα αυτό.
ΕΠΙ του θέματος αυτού είναι ξεκάθαρο- και δεν είναι θέμα άποψης ή γνωμάτευσης- ότι σύμφωνα με το Άρθρο 53 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ, καμιά πράξη επιβολής δεν μπορεί να αναληφθεί με περιφερειακές διευθετήσεις ή από περιφερικούς δρώντες χωρίς την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας. Όπως επίσης, σύμφωνα με το Άρθρο 103 του Καταστατικού Χάρτη, σε περίπτωση σύγκρουσης ανάμεσα στις υποχρεώσεις των κρατών μελών του ΟΗΕ που απορρέουν από τον Χάρτη αυτό με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από άλλες διεθνείς συμβάσεις, οι υποχρεώσεις που απορρέουν από τον Χάρτη θα πρέπει να υπερισχύουν.
ΕΙΝΑΙ πρόδηλο ότι δεν είχε δικαίωμα επέμβασης, εισβολής, η Τουρκία στην Κύπρο. Και είναι, επίσης, ξεκάθαρο ότι είναι παράνομη η συνεχιζόμενη κατοχή εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία.
ΕΠΕΙΔΗ, λοιπόν, συχνά-πυκνά γίνεται αναφορά σε όρους και προϋποθέσεις για την επανέναρξη των συνομιλιών, είναι σαφές πως σε ότι αφορά την αποχώρηση των στρατευμάτων και την κατάργηση των εγγυήσεων, αυτά θεωρούνται αυτονόητα.
ΚΑΙ είναι αυτονόητα καθώς σε κανένα κανονικό κράτος δεν υπάρχουν κατοχικά στρατεύματα και εγγυήσεις. Γι΄ αυτό και η Κύπρος δεν μπορεί να αποτελέσει εξαίρεση.
ΤΟ μέλλον δεν είναι με στρατό και εγγυήσεις. Αλλά ένα κράτος ελεύθερο και πραγματικά ανεξάρτητο.
