Προ της ψηφοφορίας στα κατεχόμενα επιχειρήθηκε από διάφορους κύκλους, εντός της ελληνοκυπριακής πλευράς, να περάσει το μήνυμα ότι η ανάδειξη του Τουφάν Έρχιουρμαν στην ηγεσία των Τουρκοκυπρίων προμηνύει και θετικές εξελίξεις στο Κυπριακό. Υποστήριζαν μετά επιτάσεως ότι ο Έρχιουρμαν δεν είναι ένας άλλος Τατάρ και ότι είναι υπέρμαχος των συνομιλιών.

Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο Ερσίν Τατάρ εμφανιζόταν ως «πιστό σκυλί» προς την Άγκυρα, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έμμεσα αλλά και άμεσα υποστήριζαν πως μια επιτυχία του Έρχιουρμαν κατά την ψηφοφορία στα κατεχόμενα, θα ήταν και μια νίκη των Τουρκοκυπρίων κατά του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Οι συγκεκριμένοι κύκλοι απέφευγαν, συστηματικά, όλο το προηγούμενο διάστημα να δουν το εμφανές: Ο Έρχιουρμαν είχε από καιρό ξεκινήσει μια συστηματική διαφοροποίηση των προσεγγίσεων και της ρητορικής του στο Κυπριακό. Προφανώς αναγνωρίζοντας πως εάν δεν άλλαζε την προσέγγισή του και τις θέσεις του, τότε οι πιθανότητες να κερδίσει κατά την ψηφοφορία ήταν πολύ μηδαμινές.

Πρωτίστως όμως, ο Τουφάν Έρχιουρμαν είχε αντιληφθεί αυτό που οι πλείστοι αντιλαμβάνονται ως προς το ποιος, από τουρκικής πλευράς, κάνει κουμάντο στο Κυπριακό. Ο ίδιος έδειξε από νωρίς, από την ώρα που αποφάσισε να είναι υποψήφιος, πως το κουμάντο στο Κυπριακό γίνεται από την Άγκυρα και από τον ίδιο τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Έμμεσα το επιβεβαίωσε αυτό όταν αρνήθηκε συνάντηση με τη Μαρία Άνχελα Ολγκίν στις αρχές του μήνα.

Η συνάντηση Ερντογάν – Έρχιουρμαν πραγματοποιήθηκε τελικά χθες, αφού πέρασε σχεδόν ένας μήνας από την ψηφοφορία στα κατεχόμενα. Μια συνάντηση που ήρθε να επιβεβαιώσει τις εκτιμήσεις όλων όσων βλέπουν τις πραγματικότητες στο Κυπριακό: ότι δηλαδή κουμάντο κάνει η Τουρκία και ο Ερντογάν.

Οι δηλώσεις αμφοτέρων, Ερντογάν – Έρχιουρμαν, ήρθαν να επιβεβαιώσουν ότι η γραμμή που ακολουθείται στο Κυπριακό είναι αυτή που καθορίζει εδώ και χρόνια η Τουρκία, αναλόγως των δικών της συμφερόντων. Επιβεβαιώνοντας παράλληλα πως, όπως και οι προκάτοχοί του έτσι ο Έρχιουρμαν, δεν είναι σε θέση να διαφοροποιηθούν από αυτά που η Άγκυρα θέλει και επιδιώκει να πετύχει μέσω της Κύπρου και του Κυπριακού.

Φρόντισε επίσης ο Έρχιουρμαν να καταδείξει πως επί της ουσίας, ανεξαρτήτως του τι είχε λεχθεί στο παρελθόν, δεν έχει ουσιαστικές διαφορές από τον προκάτοχό του, τον Ερσίν Τατάρ. Μόνο κάποιες μικρές φραστικές διαφοροποιήσεις. Αλλά επί της ουσίας των θέσεων που εξέφραζε προηγουμένως ο Τατάρ και σήμερα ο Έρχιουρμαν, δεν υφίστανται διαφοροποιήσεις.

Τέως και νυν ηγέτης των Τουρκοκυπρίων κινούνται σ’ αυτό που ο Ερντογάν χαρακτήρισε ως ρεαλιστική λύση: «η συνύπαρξη δύο κρατών». Ενώ ο Τούρκος Πρόεδρος θεωρεί εύστοχη την αναφορά για «κυριαρχική ισότητα», κάτι που φρόντισε να προωθήσει ο Τατάρ τα προηγούμενα πέντε χρόνια και κάτι που δεν διαφωνεί ο Έρχιουρμαν.

Η μόνη διαφορά ανάμεσα στον τέως και τον νυν ηγέτη των Τουρκοκυπρίων είναι ο τρόπος που διατυπώνουν τις θέσεις τους και το πώς προωθούν τους στόχους τους, σύμφωνα πάντα με την γραμμή της Άγκυρας.

Ο Ερσίν Τατάρ εμφανιζόταν και επεδίωκε να πετύχει αναγνώριση της «κυριαρχικής ισότητας και το ίσως διεθνές στάτους των Τουρκοκυπρίων» χωρίς να κάθεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ήθελε να το εξασφαλίσει εκ των προτέρων.

Ο Τουφάν Έρχιουρμαν ακολουθεί μια διαφορετική τακτική όμως, προσπαθεί να πετύχει αυτά που και ο Τατάρ ήθελε, μέσα από τη διαδικασία των συνομιλιών. Είτε οι συνομιλίες καταλήξουν σε θετικό αποτέλεσμα είτε σε αδιέξοδο το τελικό αποτέλεσμα να είναι το ίδιο. Τακτική που μπορεί να αποδειχθεί πολύ πιο επικίνδυνη απ’ αυτή που ακολουθούσε προηγουμένως ο Τατάρ.

Ο Ερντογάν ξεκαθάρισε χθες ποιο είναι το ζητούμενο. Με τον Τατάρ αυτός ο στόχος έγινε γνωστός, προωθήθηκε. Με τον Έρχιουρμαν μπορεί να πιστεύει ότι μπορεί να το πετύχει. Αυτός κάνει κουμάντο. Οι εκάστοτε ηγέτες των Τουρκοκυπρίων χρησιμοποιούνται απλώς ως πιόνια.