Το 2003, Ινδός φοιτητής οδηγήθηκε στο δικαστήριο το οποίο του επέβαλε ποινή φυλάκισης 20 ημερών γιατί έκλεψε από φούρνο στη Λευκωσία, ένα γλυκό. Αν μη τι άλλο θα είχε για 20 μέρες εξασφαλισμένο φαγητό, ίσως και γλυκό.

Κάποια χρόνια αργότερα, ένας 70χρόνος συνελήφθη για κλοπή, από υπεραγορά, ενός πακέτου κοτόπουλο. Στο δικαστήριο όπου οδηγήθηκε και του επιβλήθηκε ποινή 250 ευρώ, υποστήριξε πως το έκανε για να ταΐσει το εγγονάκι του. Κι η στήλη τότε έγραψε: «Ας πούμε ότι δεν έχει εγγονάκι που έπρεπε να ταΐσει κι είναι απλά κλέφτης ενός κομματιού κοτόπουλου αξίας έξι ευρώ. Είναι τόσο σημαντικό το αδίκημα ώστε να κινητοποιηθούν το προσωπικό και η Διεύθυνση της υπεραγοράς, η Αστυνομία, τα Δικαστήρια; Πόσο στοίχισε στο κράτος το κοτόπουλο των έξι ευρώ; Σε όλη αυτή τη διαδικασία δεν βρέθηκε ένας άνθρωπος να πει «έλεος».

Προχθές, έτος 2025, ο συνάδελφος Φάνης Μακρίδης έγραψε για την υπόθεση ενός υπαλλήλου γαλακτοκομικής βιομηχανίας, ο οποίος συρόταν στα δικαστήρια για πέντε χρόνια για ενδεχόμενη κλοπή άγνωστης ποσότητας συσκευασιών γάλακτος. Ο εν λόγω καταγγέλθηκε από υπάλληλο φούρνου πως κατά τη διαδικασία ανταλλαγής συσκευών γάλακτος οι οποίες ήταν κοντά στη λήξη, αφαίρεσε έξι και επέστρεψε τέσσερεις. Του υποδείχθηκε το γεγονός, το απέδωσε σε λάθος, απολογήθηκε και πρόσθεσε άλλα δύο κουτιά στα ράφια. Εντούτοις καταγγέλθηκε στην Αστυνομία με τους καταγγέλλοντες να παραδίδουν οπτικό υλικό από τέσσερις μέρες όπου καταγράφεται ο διανομέας να κάνει αλλαγή προϊόντων. Η υπόθεση καταχωρήθηκε στο δικαστήριο, έγιναν 18 εμφανίσεις (σαφώς και ο άνθρωπος έχασε τη δουλειά του) χωρίς όμως να αποδεικνύεται πως δεν αναπλήρωνε τις ποσότητες που αφαιρούσε ούτε και αν το έκανε γιατί το έκανε.

Το πήγαινε έλα στα δικαστήρια κράτησε πέντε χρόνια μέχρι που η Νομική Υπηρεσία έδωσε οδηγίες όπως κλείσει η υπόθεση, αφού η δημόσια κατήγορος η οποία εξέτασε το οπτικό υλικό, έκρινε πως δεν μπορούν να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα.

Για ένα γλυκό, ένα κομμάτι κοτόπουλου, δύο ή δέκα γάλατα, το μαχαίρι φτάνει στο κόκκαλο. Η αστυνομία αναλαμβάνει δράση και τα δικαστήρια επιβάλλουν ποινές προς παραδειγματισμό, ενώ οι πολίτες δεν ανέχονται καμία παρασπονδία. Και στις τρείς περιπτώσεις, διαχρονικά, όλοι ενήργησαν με απόλυτη πειθαρχία στο καθήκον και τις αξίες που πρέπει να διέπουν ένα ευνομούμενο τόπο.

Εύκολα μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα πως με τόση σπουδή στη διαφύλαξη του νόμου και την επιβολή δικαιοσύνης, όλα σε αυτό τον τόπο λειτουργούν άψογα. Τίποτα δεν συμβαίνει εκτός του νομικού πλαισίου. Αλλά κι αν παρεμπιπτόντως συμβεί, οι αρχές επιβάλλουν στο πι και φι το νόμο. Όταν πρόκειται για κλεφτοκοτάδες.