Το περιστατικό χθες στην Τζενίν της Δυτικής Όχθης κατά το οποίο δύο καταζητούμενοι για τρομοκρατία Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν από μέλη της Συνοριακής Αστυνομίας του Ισραήλ αφότου είχαν παραδοθεί, είναι ενδεικτικό πολλών πραγμάτων. Κυρίως δε, της ζημιάς που μπορούν να προκαλέσουν οι πολιτικοί εάν είναι ανεύθυνοι.
Ο 37χρονος Γιουσέφ Ασάσα και ο 26χρονος Μαχμούντ Κασέμ Αμπντάλα, ήταν μέλη της στρατιωτικής της πτέρυγας γνωστής ως Ταξιαρχίες Αλ Κουντς. Σε ανακοίνωση που εξέδωσε η τρομοκρατική οργάνωση ο Ασάσα χαρακτηρίζεται «διοικητής πεδίου» και ο Αμπντάλα ως «ένας από τους μαχητές» της στην Τζενίν. Και οι δύο καταζητούνταν από το Ισραήλ για συμμετοχή σε βομβιστικές επιθέσεις αλλά και επιθέσεις με πυροβολισμούς.
Παρενθετικά: Η Ισλαμική Τζιχάντ θεωρείται τρομοκρατική οργάνωση από την ΕΕ, τις ΗΠΑ και πολλά άλλα κράτη.
Οι δύο δεν ήταν, λοιπόν, «Παλαιστίνιοι νέοι» όπως τους περιέγραψε η Παλαιστινιακή Αρχή η οποία ειρήσθω εν παρόδω ειδικά στην Τζενίν – το άντρο της ισλαμιστικής τρομοκρατίας στη Δυτική Όχθη – ζητά η ίδια την παρέμβαση των Ισραηλινών και συνεργάζεται μαζί τους θεωρώντας, πολύ ορθά, ότι τρομοκράτες απειλή για εκείνην. Αυτό ήταν άλλωστε.
Σίγουρα όχι… ατίθασα νιάτα.
Μάλιστα η χθεσινή επιδρομή έγινε στο πλαίσιο της επιχείρησης «Σιδηρούν Τείχος» του Ισραήλ η οποία ξεκίνησε τον Ιανουάριο και συνεχίζεται με τη συμμετοχή δεδηλωμένα της Παλαιστινιακής Αρχής η οποία έχει χάσει τον έλεγχο της περιοχής της Τζενίν προ πολλού. Είχε προηγηθεί η επιχείρηση «Προστασία της Πατρίδας» στην οποία δεν μετείχε καν το Ισραήλ παρά μόνο η Παλαιστινιακή Αρχή. Και είχε κατηγορηθεί για πολλά παρόμοια με το χθεσινό περιστατικά που δεν αφορούσαν μόνο τρομοκράτες.
Το ότι η Δύση και ο ΟΗΕ έσπευσαν να εκφράσουν τον αποτροπιασμό τους για το περιστατικό το οποίο δεν θα είχε γίνει καν θέμα εάν λ.χ. η Παλαιστινιακή Αστυνομία είχε σκοτώσει τους δύο τρομοκράτες της Ισλαμικής Τζιχάντ είναι ενδεικτικό της υποκρισίας και της προχειρότητας με την οποία αντιδρά η Δύση πλέον. Ωστόσο, δεν αλλάζει την ουσία της όλης υπόθεσης: ακόμα και στις περιπτώσεις τρομοκρατών το διεθνές Δίκαιο λέει ξεκάθαρα ότι η δολοφονία υπόπτου ή και καταζητούμενου κατά ή μετά την παράδοση είναι εγκληματική ενέργεια.
Οι τρεις εμπλεκόμενοι αξιωματικοί της Συνοριακής Αστυνομίας υποστήριξαν ότι οι ύποπτοι δεν είχαν ακολουθήσει τις οδηγίες τους. «Όταν οι τρομοκράτες βγήκαν [από το κτίριο], αρχίσαμε να εκτελούμε διαδικασίες ασφαλείας σε αυτούς. Δεν γνωρίζαμε αν είχαν όπλα ή οποιοδήποτε είδος εκρηκτικού μηχανισμού. Αρχίσαμε να τους δίνουμε οδηγίες για το τι έπρεπε να κάνουν και οι τρομοκράτες ενήργησαν ενάντια στις εντολές που τους δόθηκαν», φέρονται να δήλωσαν στον στρατιωτικό ανακριτή (σ.σ. η Συνοριακή Αστυνομία είναι στη δικαιοδοσία του Στρατού) οι τρεις αξιωματικοί σύμφωνα με το Ραδιόφωνο του Στρατού.
Ωστόσο, αυτό δεν έχει αποδειχθεί και είναι αμφίβολο εάν μπορεί να αποδειχθεί ή να διαψευστεί από το βίντεο. Με βάση το διεθνές Δίκαιο επίσης από τη στιγμή που κάποιος έχει παραδοθεί ακόμη και εάν είναι τρομοκράτης η εκτέλεσή του δεν μπορεί να δικαιολογηθεί παρά μόνο στην περίπτωση ψευδούς η δόλιας παράδοσης (perfidy). Αυτό που υποστηρίζουν οι τρεις αστυνομικοί.
Ανάλογη είναι και η ισραηλινή νομοθεσία όπως και οι Όροι Εμπλοκής της Αστυνομίας. Εξού και η ποινική έρευνα.
Δεν υπάρχει βεβαίως σόφρων άνθρωπος ο οποίος θα ντυθεί και στα μαύρα για τους δύο «μάρτυρες» τους οποίους η τρομοκρατική οργάνωση εμφάνισε σε αφίσες με τα όπλα και τις στολές τους. Εύλογη όμως, είναι η ανησυχία για τέτοια περιστατικά και τις όποιες εξωδικαστικές υπερβάσεις, πόσω μάλλον δολοφονίες. Εδώ, συν τοις άλλοις, δεν μιλάμε για στρατιώτες οι οποίοι μετά την 7η Οκτωβρίου και τις κτηνωδίες της Χαμάς – δεν είναι βέβαια δικαιολογία αυτό – ενδέχεται να προέβησαν σε πράξεις αντεκδίκησης σε τρομοκράτες της Χαμάς. Εδώ μιλάμε για συνοριοφύλακες.
Και τι θα μπορούσε να κάνει τα πράγματα απείρως χειρότερα;
Μια επίσκεψη του Υπουργού Εθνικής Ασφάλειας Ιταμάρ Μπεν Γκβιρ ο οποίος δίκασε και αθώωσε δημοσίως τα εμπλεκόμενα στελέχη, γράφοντας στο X: «Παρέχοντας πλήρη υποστήριξη στη Συνοριακή Αστυνομία και στους στρατιώτες των IDF που πυροβόλησαν καταζητούμενους τρομοκράτες… Τα στρατεύματα ενήργησαν ακριβώς όπως αναμένεται από αυτά – οι τρομοκράτες πρέπει να πεθάνουν!».
Πέρα από τις ανακρίβειες, διότι δεν ενεπλάκη και ο IDF και η Συνοριακή Αστυνομία, μόνο η δεύτερη η οποία δεν είναι καν στη δικαιοδοσία του ο Μπεν Γκβιρ, το δόγμα του ισραηλινού υπουργού να αγνοεί ένα κράτος μάλιστα το οποίο έχει ένα ισχυρό νομικό σύστημα, για την ακρίβεια το 25ο καλύτερο παγκοσμίως, πιο ψηλά από χώρες όπως η Κύπρος, η Ελλάδα, η Ιταλία, η Μάλτα, η Λιθουανία, η Πολωνία, η Κροατία και πολλά άλλα ευρωπαϊκά και άλλα ευνομούμενα κράτη, προκαλεί τεράστια ζημιά στο Ισραήλ.
Κάπου εδώ, λοιπόν, φαίνεται και η σημασία της επιλογής ανθρώπων ικανών να φέρουν εις πέρας αυτό που τους ανατίθεται με εγκράτεια και υπεύθυνα. Αυτό δεν αφορά μόνο τον Βενιαμίν Νετανιάχου ο οποίος έχει παγιδευτεί λόγω δικαστικών περιπετειών και εξαρτάται από τον Μπεν Γκβιρ. Αφορά τους πάντες, διεθνώς.
Εκείνους που διορίζονται και, περισσότερο, εκείνους που εκλέγονται.
