Όπως κατέθεσε χθες στην τουρκική Εθνοσυνέλευση ο Τούρκος Αντιπρόεδρος, Τζεβντέτ Γιλμάζ, η Τουρκία βρίσκεται «κοντά στην είσοδο στη δεκάδα» των ισχυρότερων χωρών στον κλάδο της άμυνας.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε, σήμερα λειτουργούν στον κλάδο πάνω από 3.500 εταιρείες και τα έργα έφτασαν τα 1.400 ενώ η εγχώρια παραγωγή καλύπτει το 82% των αναγκών. Ο κλάδος απασχολεί περίπου 100.000 εργαζόμενους.

Πρόσθεσε πως η Τουρκία συγκαταλέγεται στις τρεις πρώτες χώρες παγκοσμίως σε UAV (Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη) και οπλισμένα UAV, οι εξαγωγές άμυνας και αεροδιαστημικής έφτασαν τα 7,2 δισεκατομμύρια δολάρια το 2024, το πρώτο εννεάμηνο του 2025 ανήλθαν σε 6 δισεκατομμύρια δολάρια ενώ η Τουρκία κατατάσσεται 11η διεθνώς στις αμυντικές εξαγωγές και πέντε τουρκικές εταιρείες περιλαμβάνονται στη λίστα των 100 μεγαλύτερων αμυντικών βιομηχανιών.

Δηλαδή μια στρατιωτική υπερδύναμη η οποία, εκτός των άλλων, βρίσκεται απέναντι, έτοιμη να κατασπαράξει μια δράκα, συγκριτικά, Ελληνοκυπρίων σε ένα νησάκι, που βρέθηκαν στη μοίρα να είναι γείτονες αυτής της υπερφίαλης και φασιστικής υπερδύναμης. Εντάξει, είναι η μοίρα της γεωγραφίας, που δεν μπορεί να αλλάξει, την ζήσαμε κι εμείς, την έζησαν και οι παππούδες μας και οι παππούδες τους μέχρι 3.000 χρόνια πίσω.

Αυτό που αδυνατούμε να κατανοήσουμε, είναι η συμπεριφορά απέναντι στη γεωγραφική μοίρα μας, των Τουρκοκυπρίων που δεν είναι εχθροί μας είναι αδελφοί μας. Αυτών, που υποτίθεται θέλουμε και προσπαθούμε να κτίσουμε μαζί ένα κοινό μέλλον σε αυτό το νησάκι (νησάκι, για τα τουρκικά μεγέθη), μέσα στην ειρήνη και την ευημερία της ευρωπαϊκής οικογένειας. Όταν, λοιπόν, αυτοί που απειλούν την Κύπρο και την ελληνοκυπριακή κοινότητα, περηφανεύονται για την υπεροπλία τους, είναι απογοητευτικό να ακούς τον ηγέτη των Τουρκοκυπρίων να καταγγέλλει εξοπλισμούς στην κοινότητα που απειλείται.

Το έκανε επί καθημερινής βάσης ο Ερσίν Τατάρ, αλλά αυτός ήταν ένας ανόητος πολιτικάντης, τοξικός και άγαρμπος διχοτομιστής και δεν είχαν και τόση σημασία οι ανοησίες του. Τώρα, όμως, να ακούς τα ίδια και από τον Τουφάν Ερχιουρμάν είναι να σε πιάνει απελπισία για το τι μέλλει γενέσθαι σε αυτό τον τόπο.

Ο Ερχιουρμάν ενοχλήθηκε ακόμα και για την απόφαση της Νορβηγίας να άρει το εμπάργκο όπλων προς την Κυπριακή Δημοκρατία, που ισχύει από το 1959, και η άρση είναι μια απόφαση άνευ πρακτικής σημασίας, που έγινε μόνο για πολιτικά συμφέροντα της Νορβηγίας. Αλλά, ο Τουρκοκύπριος ηγέτης δήλωνε ότι η κίνηση της Νορβηγίας είναι ένα ακόμη βήμα προς την κατεύθυνση των εξοπλισμών και των στρατιωτικών συνεργασιών που παρατηρούνται το τελευταίο διάστημα. Και υποκριτικά συμβούλευε πως «η επίλυση του Κυπριακού δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσω εξοπλισμών, αλλά μέσα από διάλογο και συμβιβασμό» (9 Νοεμβρίου 2025).

Όταν η στρατιωτική υπερδύναμη που κατέχει εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας, έστησε στρατιωτικές βάσεις και δεκάδες στρατόπεδα, έχει παραταγμένους 30 – 40 χιλιάδες στρατιώτες με όλων των ειδών τους εξοπλισμούς και όποτε θέλει μπορεί να εξαφανίσει από το νησί τους Ελληνοκύπριους, οι όποιοι εξοπλισμοί τους επιβάλλονται για λόγους στοιχειώδους άμυνας.

Ούτε κατά διάνοια γιατί θέλουν να επιτεθούν στην Τουρκία ή στους Τουρκοκύπριους. Αλλά αυτό που βλέπουν οι Τουρκοκύπριοι που δεν είναι εχθροί μας, είναι αδελφοί μας, είναι ότι η Νορβηγία κατάργησε το εμπάργκο. Ή ότι η ΕΕ με ένα αμυντικό ευρωπαϊκό πρόγραμμα, που ΘΑ γίνει, δίνει τη δυνατότητα συμμετοχής στο κράτος μέλος. Ή ακόμα και ότι μετά από μισό αιώνα άδικου και άτιμου αμερικανικού εμπάργκο, η Κυπριακή Δημοκρατία μπορεί τώρα να αγοράσει μερικά όπλα από αυτά που οι ίδιοι βγάζουν σκάρτα.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως όσα όπλα και να αποκτήσει η Κυπριακή Δημοκρατία (και καλά κάνει, επιτέλους, έστω και τόσο αργά!) οι πραγματικά υπέρογκοι και ασταμάτητοι εξοπλισμοί δεν εμφανίζονται στην Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά στη χώρα που την απειλεί. Την Τουρκία. Για την οποία ο Ερχιουρμάν ξεκαθαρίζει πως δεν πρόκειται να κάνει πολιτική στο Κυπριακό χωρίς συνεννόηση μαζί της.

Εμείς τι περιμένουν να κάνουμε; Σφάξε με αγά μου να αγιάσω;