Αλλοδαπός έκανε γάμο με Κύπρια και ζήτησε να λάβει την κυπριακή ιθαγένεια. Πήγε και στο Διοικητικό Δικαστήριο, αλλά κι αυτό απέρριψε την αίτησή του. Κατάληξε στο Ανώτατο Δικαστήριο με έφεση κατά της απόφασης του Διοικητικού.

Το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο, «αποδίδοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στο ιστορικό και τη συμπεριφορά αλλοδαπού αιτητή», απέρριψε ομόφωνα στις 10 Δεκεμβρίου 2025 την έφεση. Τι σημαίνει αυτό, το εξηγεί η Νομική Υπηρεσία με ανακοίνωση.

«Η υπόθεση ενέχει ενδιαφέρον, καθώς επιβεβαιώνει την ευρεία, διακριτική ευχέρεια της Κυπριακής Δημοκρατίας στην εγγραφή πολιτών μέσω γάμου, ξεκαθαρίζοντας ότι το Άρθρο 110 δεν θεμελιώνει οποιοδήποτε δικαίωμα πολιτογράφησης», αναφέρει η Νομική Υπηρεσία. Δηλαδή, επειδή έγινε γάμος (εκατοντάδες πλέον γίνονται με μόνο σκοπό την κυπριακή – ευρωπαϊκή ταυτότητα), δεν σημαίνει ότι διασφαλίζεται αυτομάτως η πολιτογράφηση του αλλοδαπού. «Αντιθέτως, ρυθμίζει τη διαδικασία που, τηρουμένων συγκεκριμένων διατάξεων, αλλοδαπός δύναται να εγγραφεί ως πολίτης της Δημοκρατίας, με την τελική απόφαση να ανήκει αποκλειστικά στη διακριτική ευχέρεια του Υπουργού Εσωτερικών», συμπληρώνει η Νομική Υπηρεσία.

Όπως ξεκαθαρίζεται με την απόφαση του Ανώτατου Συνταγματικού Δικαστηρίου ο καθορισμός των προϋποθέσεων κτήσεως και απώλειας της ιθαγένειας ανήκει, κατά το διεθνές δίκαιο και τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στην κυρίαρχη εξουσία κάθε κράτους-μέλους. Η άρνηση πολιτογράφησης δεν παραβιάζει κανένα δικαίωμα του αιτητή όταν βασίζεται σε αντικειμενικά και εύλογα κριτήρια που αποβλέπουν στην προστασία των συμφερόντων του Κράτους.

Η απόφαση του Ανωτάτου έχει τεράστια σημασία. Όχι μόνο γιατί ξεκαθαρίζει αυτό που λανθασμένα κυριαρχούσε κι έτρεχε κάθε καρυδιάς καρύδι να κάνει γάμο με Κύπρια ή Κύπριο, για να πάρει αυτομάτως την ευρωπαϊκή ταυτότητα και την άδεια παραμονής. Αλλά, απαντά και σε όλους τους επιπόλαιους πολιτικάντηδες, που καταγγέλλουν την Κυπριακή Δημοκρατία στην Ευρώπη και στα Ηνωμένα Έθνη, γιατί αρνείται να παραχωρήσει υπηκοότητα στους απογόνους παράνομων εποίκων, επειδή έκαναν γάμο με Τουρκοκύπρια ή Τουρκοκύπριο.

Και επειδή είναι και μία από τις αξιώσεις του Τουφάν Ερχιουρμάν, καλό είναι να του δώσουν κι αυτή την απόφαση. Μαζί με την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου (10/4/25) όταν απέρριψε την έφεση της Eda Hancer η οποία γεννήθηκε το 1978 από μητέρα Τουρκοκύπρια και πατέρα τουρκικής καταγωγής και η ίδια έχει την τουρκική υπηκοότητα. Μαζί με την παράνομη της «τδβκ».

«Η παραχώρηση της ιδιότητας του Κύπριου πολίτη και της Κυπριακής υπηκοότητας αποτελεί διακριτική ευχέρεια της διοίκησης και έκφραση του κυριαρχικού δικαιώματος του Κράτους. Εξουσία, με την οποία περιβάλλεται για να επιλέγει τους πολίτες του και αποτελεί έκφραση της κυριαρχίας του, αναγνωρισμένη, τόσο από το Σύνταγμα, όσο και Διεθνείς Συμβάσεις», ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων το Ανώτατο.

Όπως και την παλιότερη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, τον Αύγουστο του 2023, σε έφεση 16 απόγονων Κυπρίων πολιτών από τη μια πλευρά και  Τούρκων υπηκόων από  την άλλη  πλευρά. Απέρριψε την έφεσή τους και τους παρέπεμψε στο Διοικητικό Δικαστήριο, κρίνοντας ότι δεν είναι απάτριδες όπως διατείνονταν, αφού όλοι, πλην ενός, κατέχουν την τουρκική υπηκοότητα.

Όταν, λοιπόν, η άρνηση πολιτογράφησης που αποβλέπει «στην προστασία των συμφερόντων του Κράτους» εφαρμόζεται για έναν αλλοδαπό ο οποίος μπορεί να ελέγχεται για βία στην οικογένεια, ας πούμε, ή για παρανομίες του κοινού ποινικού δικαίου, πώς μπορεί να παραβλέπεται όταν νομιμοποιεί την παραβίαση του διεθνούς δικαίου με το βίαιο έγκλημα του εποικισμού;

Ας μπουν κι αυτά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, διότι τώρα με τη νέα εποχή του Ερχιουρμάν, επανέρχεται η απαίτηση να δοθεί η υπηκοότητα στα παιδιά μικτών γάμων και παρουσιάζεται η Δημοκρατία ως απάνθρωπη που καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματά τους. Προστατεύει τα συμφέροντα του κράτους η κυπριακή κυβέρνηση, είναι αδιανόητο να της ζητείται να προστατεύσει τις συνέπειες του εποικισμού.