Αναλύσεις επι αναλύσεων για το νέο αναμενόμενο κομματικό τοπίο χωρίς όμως να λαμβάνουν υπόψη τα ευρήματα τόσων και τόσων ερευνών κοινής γνώμης. Κόμματα και άτομα επιμένουν να διαβάζουν την κοινωνία και τις αλλαγές οι οποίες επέρχονται σε αυτή χωρίς να αξιοποιούν, χωρίς να μελετούν τα ευρήματα δημοσκοπήσεων, κοινωνιολογικών και οικονομικών ερευνών και άλλων παρόμοιας φύσης στοιχείων και δεδομένων.
Συνήθως οι πλείστοι εξάγουν συμπεράσματα με βάση προσωπικών ή το πολύ ομαδικών βιωμάτων. Κυρίως απουσιάζει η ανάλυση από τις επιπτώσεις που προκαλούνται, στην πολιτική συμπεριφορά των πολιτών, από φαινόμενα όπως:
- Οι αλλαγές που επιφέρει η οικονομική ανάπτυξη στην ταξική και κοινωνική στρωματοποίηση την κυπριακής κοινωνίας.
- Οι επιπτώσεις στην πολιτική και κοινωνική συμπεριφορά των ατόμων αναλόγως της γεωγραφικής περιοχής στην οποία κατοικούν, ακόμα και αναλόγως της περιοχής που κατοικούν, και κυρίως εργάζονται, στην ίδια Επαρχία.
- Τα ιδιάζοντα προβλήματα των ανθρώπων κατά τομέα οικονομικής δραστηριότητας και πως αυτά επηρεάζουν τη κοινωνική συμπεριφορά και κατ΄ επέκταση τις πολιτικές επιλογές.
- Πως οι πολιτικές και στη συνέχεια οι Κομματικές επιλογές, επηρεάζονται απο τις ιδεολογικές και πολιτιστικές προσεγγίσεις και αντιλήψεις. Μέρος τους είναι και οι θρησκευτικές αντιλήψεις και η ιστορική μνήμη, κ.ο.κ.
- Πως ο τρόπος ζωής που είναι απότοκο όλων των πιο πάνω, επηρεάζει τις πολιτικές επιλογές.
Ορισμένα παραδείγματα πριν προχωρήσουμε πιο κάτω. Αναμφίβολα αυτός που έχει μηνιαίο εισόδημα 1000 ή 1500 ευρώ τον μήνα λειτουργεί διαφορετικά, κατανοεί τη ζωή και τον κόσμο διαφορετικά και κατανοεί την καθημερινή πραγματικότητα διαφορετικά. Κυρίως τα ενδιαφέροντα και τα συμφέροντα του, υπαγορεύουν ένα τρόπο ζωής, μια αντίληψη της καθημερινότητας και τελικά επιλογές, πολύ διαφορετικές. Πολύ διαφορετικές από τους συμπολίτες του που βρίσκονται σε άλλο οικονομικό επίπεδο.
Διαφορετικά και διαφορετικές επιλογές αναλόγως για παράδειγμα αν κατοικεί κάποιος στην πόλη της Λεμεσού ή στην Ορεινή Λεμεσού. Αν εργάζεται στον τομέα των υπηρεσιών ή τον κατασκευαστικό ή τον αγροτικό. Αν είναι δημόσιος υπάλληλος ή ιδιωτικός. Αν είναι επιχειρηματίας του οποίου η δραστηριότητα έχει ως αντικείμενο την κυπριακή αγορά ή το εξωτερικό. Ή αν είναι εταιρεία η οποία απλά εδρεύει στην Κύπρο αλλά δημιουργεί εισόδημα εκτός Κύπρου.
Για παράδειγμα ας πάρουμε τον τομέα της Άμυνας. Πέραν της γενικής αντίληψης ότι η Κυπριακή Δημοκρατία χρειάζεται ένα επίπεδο αμυντικής θωράκισης, η άποψη πιο είναι αυτό το επίπεδο, διαφέρει κατά πολύ λόγω διαφόρων παραγόντων:
- Βιωμάτων και διαμορφωμένης, ως εκ τούτων άποψης για το μέγεθος του κινδύνου τον οποίο αποτελεί η πιθανότητα νέας στρατιωτικής ενέργειας της Τουρκίας στην Κύπρο.
- Η αντίληψη, η άποψη, η πίστη, στο κατά πόσον σε περίπτωση τρίτου Αττίλα, η Κύπρος θα έχει υπεράσπιση και βοήθεια και από άλλες χώρες πέραν του εαυτού της, ή όχι.
- Οι εργαζόμενοι στο συγκεκριμένο τομέα δημιουργούν διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων, από ότι ο υπόλοιπος πληθυσμός.
- Η πεποίθηση ή όχι, ότι η Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει να είναι μέρος της Κοινής Ευρωπαϊκής Άμυνας.
- Η άποψη αν και κατά πόσον θα πρέπει να υπάρχουν Κυπριακές Ένοπλες Δυνάμεις και μετά τη λύση του Κυπριακού.
- Η ιστορικά διαμορφωμένη, στη συνείδηση του καθενός αντίληψη και σχέση με το στράτευμα και τον ρόλο του, τόσον γενικά όσον και ειδικά.
Σίγουρα υπάρχουν και άλλοι παράγοντες. Σίγουρα θα μπορούσαν να δοθούν και άλλα παραδείγματα πέραν του τομέα της άμυνας. Όπως τα επίκαιρα ζητήματα της Ενέργειας και της Παιδείας και πως τα ενδιαφέροντα και συμφέροντα κοινωνικών στρωμάτων, ομάδων και ατόμων καθοδηγούν και την τελική πολιτική τους επιλογή. Στάθηκα σε ένα τομέα μόνο, απλώς για να καταδείξω, την πολυπλοκότητα των παραγόντων, που επηρεάζουν τις πολιτικές επιλογές. Αυτοί οι πολύπλοκοι παράγοντες καθίστανται ολοένα και πιο επιδραστικοί, από τη στιγμή που χρόνο με το χρόνο, υποχωρούν άλλοι παράγοντες διαμόρφωσης κοινωνικής και πολιτικής συνείδησης. Παράγοντες όπως η οικογένεια και η παράδοση.
Αν φυσικά, σε όλα τα πιο πάνω, προστεθούν οι δυνατότητες και ο ρόλος των σύγχρονων μέσων επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων, η μαζική χρήση τους και η εξατομίκευση στην οποία οδηγούν, γίνεται πλήρως κατανοητή η τεράστια δυσκολία που έχουν να αντιμετωπίσουν τα πολιτικά σχήματα σήμερα. Για να ανταπεξέλθουν οφείλουν πρώτιστα να μελετούν συνεχώς όλα τα πιο πάνω. Αν δεν το κάνουν και προσπαθούν απλά εμπειρικά ή με βάση τη μέχρι σήμερα πολιτική πρακτική, να ερμηνεύσουν φαινόμενα και συμπεριφορές, απλά δεν θα το καταφέρουν. Όπως δεν κατάφεραν ακόμα μέχρι σήμερα να εξηγήσουν τον μεγάλο αριθμό ψήφων που πήρε στις Ευρωεκλογές ο κ. Φειδίας Παναγιώτου. Γιατί αρνούνται μέχρι σήμερα, Κόμματα, αναλυτές και δημοσιογράφοι, να εστιάσουν στα γεγονότα. Στα δεδομένα. Τα δεδομένα λοιπόν των τότε δημοσκοπήσεων εξόδου κατέδειξαν το εξής και το υπενθυμίζω. Το 50% των ψήφων που έλαβε, ήταν ψήφος διαμαρτυρίας και αποδοκιμασίας προς τα παραδοσιακά Κόμματα και το κομματικό και πολιτικό σύστημα. Το άλλο 50% όμως ήταν επιλογή! Αυτό είναι που επιμένουν να ξεχνούν. Αυτό είναι ένα γεγονός που προτίμησαν να το ρίξουν στη λήθη. Και όμως υπήρξε. Και όχι μόνο αυτό. Αλλά οι ομάδες του πληθυσμού, οι οποίες τότε επέλεξαν τον Φειδία συνειδητά και όχι ως ψήφο διαμαρτυρίας, έχουν αυξήσει τα ποσοστά τους στο εκλογικό σώμα!
Όταν λοιπόν το εκλογικό σώμα όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα, βλέπει τα παραδοσιακά κόμματα να συμπεριφέρονται όπως και πριν χρόνια, γιατί να αποφύγουν τα νεοφανή σχήματα; Γιατί να επιλέξουν κάποια από τα παραδοσιακά κόμματα; Πολύ περισσότερο όταν βλέπουν παιγνίδια μετεγγραφών στελεχών και βουλευτών, χωρίς ίχνος πολιτικής τεκμηρίωσης και εξήγησης. Γιατί να υιοθετήσει ο ψηφοφόρος τη γνώμη, ότι ο κάθε Φειδίας είναι απλά, αρνητής, λαϊκιστής, μηδενιστής κλπ όταν και παραδοσιακά κόμματα έχουν καθημερινά παρόμοια συμπεριφορά. Όταν δεν μπορείς για παράδειγμα να βρεις στις καθημερινές δηλώσεις των κομμάτων για ένα ολόκληρο χρόνο π.χ., τίποτε θετικό να πουν, είτε για τη κυβέρνηση, είτε για ένα πολιτικό τους αντίπαλο. Συνεχώς πωλούν στον κόσμο μαύρο και τελικά εισπράσσουν μαύρο!!! Δυστυχώς παρόμοια είναι η συμπεριφορά και πλείστων όσων ΜΜΕ και μηνυμάτων μέσον άλλων σύγχρονων τεχνολογικών εργαλείων επικοινωνίας.
Το κυριότερο αρνητικό αποτέλεσμα των οικονομικών και κοινωνικών αλλαγών είναι ότι έχει δημιουργηθεί μια άλλη κοινωνία, που αποτελείται από τις γενιές κάτω από τα σαράντα. Μια κοινωνία με άλλα πρότυπα, άλλες προσεγγίσεις, άλλες συνήθειες. Αυτό διέλαθε της προσοχής του πολιτικού και κομματικού συστήματος. Όχι όμως όλων όσοι συνθέτουν αυτό το σύστημα. Ορισμένοι έχουν αντιληφθεί τις αλλαγές. Και τις αξιοποιούν με τη βοήθεια εξωπολιτικών παραγόντων. Είτε επιχειρηματικών παραγόντων, είτε διαφόρων ιδρυμάτων, είτε ΜΚΕ και ΜΚΔ κ.ο.κ. Αυτή η εξέλιξη επιφέρει και τις μεγάλες πολιτικές ανατροπές κυρίως στις προηγμένες χώρες όπως στις ΗΠΑ και στην Ε.Ε.
Κάποτε τα πολιτικά Κόμματα αποτελούσαν οργανισμούς που από μόνα τους λειτουργούσαν ως πολιτικοί εκφραστές οικονομικών και κοινωνικών στρωμάτων και ταυτόχρονα ως μηχανισμοί επικοινωνίας με τους πολίτες και ως όργανα κοινωνικής αλληλεγγύης και ως δεξαμενές σκέψης και παραγωγής πολιτικής. Σιγά-σιγά όλα αυτά μειώνονται ως και χάνονται. Οι πολιτικοί οργανισμοί μετατρέπονται από οργανισμοί για τον πολίτη και τον τόπο, σε οργανισμούς για τον εαυτό τους. Αυτά υπομένονται και περιορίζονται. Και η αντίδραση των ψηφοφόρων είναι ανάλογη. Κάποτε είχαν να προτείνουν, λύσεις. Λύσεις τις οποίες πολλές φορές έκαναν πράξη. Έδιναν στον κόσμο προοπτική και ελπίδα. Σήμερα αυτό που επικρατεί είναι το μαύρο, η άρνηση, ο μηδενισμός και η ισοπέδωση.
