«Προσπαθήστε να γνωρίσετε τους γείτονές σας και να καλλιεργήσετε με αυτούς σχέση εμπιστοσύνης και αλληλοϋποστήριξης», προτρέπει η Αστυνομία, ιδιαίτερα αυτή την εορταστική περίοδο Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, σε ένα από τα πολλά μέτρα προστασίας και πρόληψης για κλοπές και διαρρήξεις. Το σημείωσα στο χθεσινό κείμενο της στήλης και το συνεχίζω σήμερα από εκεί που το είχα αφήσει, γιατί υπάρχουν πάντα οι αστάθμητοι παράγοντες που μπορεί να μετατρέψουν ακόμα και ένα μέτρο πρόληψης του εγκλήματος, σε …όπλο του εγκληματία!
Εννοώ ότι υπάρχουν καλοί γείτονες άξιοι εμπιστοσύνης, αλλά υπάρχουν και …οι άλλοι γείτονες, έτσι δεν είναι; Και η Αστυνομία το γνωρίζει καλά. Μια από τις υποθέσεις που χειρίστηκε παλαιότερα, αφορούσε 16χρονο εργάτη που επιτέθηκε σεξουαλικά και κακοποίησε οικιακή βοηθό. Ήταν και οι δύο ένοικοι της ίδιας πολυκατοικίας. Εκείνη εμπιστευόταν τους γείτονες της – τόσο, που άφηνε ξεκλείδωτη την πόρτα της και εκτεθειμένο τον εαυτό της σε αυτόν που θα γινόταν ο βιαστής της. Η εμπιστοσύνη, δηλαδή, έγινε το σκαλοπάτι που πάνω του πάτησε εκείνος για να εισβάλει στη ζωή της και να τη μεταχειριστεί σαν ένα άψυχο κομμάτι κρέας. Γιατί της επιτέθηκε; Το είπε ο ίδιος στους αστυνομικούς ανακριτές παραδεχόμενος το έγκλημά του: «Έβλεπα την κι έβλεπεν με. Της χαμογελούσα και μου χαμογελούσε. Πίστευα ότι της άρεσκα». Επειδή, λοιπόν, η κυρία «τον έβλεπε» κι επειδή του χαμογελούσε, θεώρησε το παιδί ότι τον …προσκαλούσε ερωτικά και ότι ήταν έτοιμη να …του τα δώσει όλα.
Και τι έκανε ανταποκρινόμενος στην «πρόσκλησή» της; Παραβίασε την είσοδο του δωματίου της ενώ αυτή κοιμόταν, της επιτέθηκε σεξουαλικά και όταν αυτή αντιστάθηκε, τη γρονθοκόπησε και στη συνέχεια τη βίασε.
Σε αυτό το έγκλημα υπάρχει μια μοναδικότητα: Η εξαιρετικά βίαιη και αντικοινωνική συμπεριφορά του δράστη, τόσο νωρίς στα 16 του. Υπάρχει ταυτόχρονα και ένα κοινό χαρακτηριστικό που διακρίνει όχι μόνο 16χρονους έφηβους, αλλά και μεγαλύτερους άντρες σε αυτό τον τόπο. Είναι η διαφορετική …γλώσσα που μιλούμε με τις γυναίκες.
Όταν οι γυναίκες μάς δείξουν λίγη αβρότητα, κάποια κοινωνικότητα, κάποια διάθεση επικοινωνίας, εμείς νομίζουμε ότι …μας ερωτεύτηκαν! (Μπορεί κάποτε να ισχύει αυτό, αλλά μπορεί και όχι). Όταν οι γυναίκες μάς χαμογελάσουν, εμείς νομίζουμε ότι …θέλουν να τις βάλουμε στο κρεβάτι μας. Όταν οι γυναίκες θέλουν απλώς να μας μιλήσουν, εμείς ετοιμαζόμαστε για …άλλα!
Άλλα θέλουν να μας πουν οι γυναίκες, άλλα καταλαβαίνουμε. Αυτό, βεβαίως, δεν μας κάνει όλους βιαστές, όπως έγινε με τον 16χρονο. Υπάρχει μια απόσταση μεταξύ της διαστρέβλωσης των προθέσεων των γυναικών μέσα στο μυαλό μας, από την εγκληματικότητα. Όμως, η ασυνεννοησία είναι εδώ…
