Την άνοδο της σκληρής ρητορικής και από τις δύο πλευρές και εξασθένηση των προοπτικών για λύση, εντοπίζει ο Γ.Γ. του ΟΗΕ στην έκθεση του για την ανανέωση της θητείας της ΟΥΝΦΙΚΥΠ για τους επόμενους έξι μήνες.
Εντοπίζει ακόμα πολλά τρωτά που έχουν οδηγήσει τον τόπο στο χείλος της διχοτόμησης, με τα οποία δεν θα ασχοληθούμε στη σημερινή στήλη καθότι ο Αντόνιο Γκουτιέρες αστοχεί σε ένα άκρως ανθρωπιστικό, αυτό των αγνοουμένων. Αστοχεί στον εντοπισμό ζητημάτων ουσίας που κρατούν δέσμιο στην ασυνειδησία, την ασυδοσία και τελικά στην εγκληματική απραξία τον απλό ανώνυμο πολίτη -Ε/Κ και Τ/Κ, αυτού του τόπου.
Τον πολίτη που άδικα έχασε συγγενείς και περιουσίες το 1963/64 και το 1974. Τα πλάσματα που βιώσαν ανέχεια κι έφυγαν από τη ζωή στη θλίψη χωρίς να μάθουν ξανά για τους αγνοούμενος τους. Κι όλοι, όσοι βολεύονται με τη συνέχιση του στάτους κβο ένθεν και ένθεν του συρματοπλέγματος της ντροπής, κάθε φορά που δημοσιοποιείται η έκθεση του Γ.Γ. για την κατάσταση στην Κύπρο, δεν έχουν τίποτα να πουν για το κατάπτυστο περιεχόμενο της σε ότι αφορά στους αγνοούμενους. Το περιεχόμενο, συγγραφείς του οποίου είναι καλοπληρωμένοι υπάλληλοι του ΟΗΕ που υπηρετούν στην Κύπρο πέντε ή και δέκα χρόνια, πανευτυχείς μάλλον που «τους ξέχασαν» εδώ όπου κάνουν διακοπές διαρκείας απολαμβάνοντας διπλούς μισθούς, ωφελήματα και επιδόματα εξωτερικού.
Για τούτο και στις εκθέσεις τους καλύπτουν πλήρως τις ευθύνες αυτουργών και συνεργών διότι συμφέρει τους ίδιους να διατηρούν καλές σχέσεις τόσο με το θύμα όσο και με τον θύτη για να μην τους ζητούν, οι προϊστάμενοι τους στη Νέα Υόρκη και τη Γενεύη, λογαριασμό. Στην έκθεση που πρόσφατα κυκλοφόρησε η αναφορά στους αγνοούμενους είναι ένα κείμενο 324 λέξεων επιμελημένο με τρόπο που αν δεν είσαι γνώστης του αντικειμένου, κατορθώνει να σου αποκρύψει τις πραγματικότητες. Λέει για παράδειγμα: «Επιτροπή για τους Αγνοουμένους στην Κύπρο. Από την έναρξη των εργασιών της το 2006, οι δικοινοτικές ομάδες επιστημόνων της Επιτροπής Αγνοουμένων στην Κύπρο, υποστηριζόμενες από τα Η.Ε. και εξουσιοδοτήθηκαν να ανακτήσουν, να εντοπίσουν και να επιστρέψουν τα λείψανα των προσώπων που έγιναν αγνοούμενοι κατά τη διάρκεια των γεγονότων του 1963/64 και του 1974, έχουν εκταφεί ή παρέλαβαν τα λείψανα 1.191 ατόμων και στις δύο πλευρές του νησιού.».
Η Επιτροπή δημιουργήθηκε το 1981 και ουδείς καταγράφει όσα έγιναν από τότε μέχρι το 2006, όπως π.χ. μετακινήσεις τάφων και καταστροφή οστών. Σημειώνεται ακόμα ότι: «Μέχρι σήμερα, από 2.001 αγνοούμενους, 1.027 έχουν αναγνωριστεί επίσημα και τα λείψανά τους έχουν επιστραφεί στις οικογένειές τους για αξιοπρεπείς ταφές, συμπεριλαμβανομένου ενός κατά την περίοδο αναφοράς». Δηλαδή «οι έξι ομάδες Ελληνοκύπριων και Τουρκοκυπρίων επιστημόνων -που- πραγματοποιούν επί του παρόντος ανασκαφές σε όλο το νησί» τους 6 τελευταίους μήνες έδωσαν στις οικογένειες ένα αγνοούμενο! Δηλαδή από τους 975 εναπομείναντες αγνοουμένους εντόπισαν ένα και η έκθεση δεν μας λέει γιατί τόση αστοχία. Διότι άμα είναι να πει, θα πρέπει να καταγράψει έργα, ημέρες και πολιτικές σκοπιμότητες αυτουργών.
Απεναντίας καλοπληρωμένοι τουρίστες των Η.Ε. και οι penholders των εκθέσεων σημειώνουν ότι, «η Επιτροπή συνέχισε τις προσπάθειές της να αποκτήσει πρόσβαση σε πληροφορίες από τα αρχεία των χωρών που είχαν στρατιωτική ή αστυνομική παρουσία στην Κύπρο το 1963/64 και 1974»! Δηλαδή 60 και πλέον χρόνια από τότε ψάχνουν αρχεία; Δεν ήταν πόλεμος χρόνων. Ποιους κοροϊδεύουν; Στη συνέχεια αυτό που υποδόρια θέλουν να περάσουν είναι η θετική συμβολή της Τουρκίας στο ζήτημα των αγνοουμένων αλλά και στη εξίσωση των ευθυνών των δύο πλευρών : «Το τουρκοκυπριακό γραφείο της Επιτροπής συνέχισε να έχει πρόσβαση σε αεροφωτογραφίες του Τουρκικού στρατού που τραβήχτηκαν το 1974, και το ελληνοκυπριακό γραφείο της Επιτροπής συνέχισε να ερευνά τα αρχεία της Εθνικής Φρουράς της Κυπριακής Δημοκρατίας του 1974». Αλήθεια τώρα, αεροφωτογραφίες του Τουρκικού στρατού του 1974, και αρχεία της ΕΦ του 1974; Και τα γράφετε σε έκθεση που φέρει την υπογραφή του Γ.Γ. των Η.Ε.; Το καπάκι στην κοροϊδία έχει τη σημαία της Ε.Ε. η οποία λέει, «παραμένει ο κύριος χρηματοδότης της Επιτροπής». Η μαμά Ε.Ε. όταν δίνει τα εκατομμύρια όλων ημών των πολιτών της σε τόσο σημαντικά πρότζεκτς όπως είναι η διακρίβωση της τύχης 2001 αγνοουμένων, θα πρέπει να φροντίζει να ελέγχει ποιοι τα διαχειρίζονται και πως. Μήπως είναι καιρός να το απαιτήσει η Λευκωσία. Κάποιος ευρωβουλευτής ίσως;
Για το κεφαλαιώδες ζήτημα της αναλγησίας των ΗΕ στο ζήτημα των αγνοουμένων γράφω από το 2003, όταν στις 28.07.2003, ο τότε εκπρόσωπος της ΟΥΝΦΙΚΥΠ Μπράιαν Κέλι, όταν ήγειρα το ζήτημα των αποτελεσμάτων της έρευνας στα αρχεία της Δύναμης είχε δηλώσει ότι «η σχετική έρευνα (της Αννίτα Γκρέιβς) έχει προσφάτως ολοκληρωθεί και θα παραδοθεί στους εκπροσώπους των Ε/κ και των Τ/κ στη ΔΕΑ στο προσεχές μέλλον». Από τότε έγραψα πολλάκις. Μάλιστα στις 17.07.2016 έγραφα στην «Κ», ότι «παραπλάνησαν τον Μπαν Κι Μουν, ο οποίος ανακοίνωσε το άνοιγμα αρχείων των Η.Ε. που έχουν ερευνηθεί από το 2003, χωρίς να αξιοποιηθούν τα ευρήματα». Τότε απηύθυνα σχετική επιστολή στον γ.γ. του ΟΗΕ. Στην απάντηση του (28.08.2016) μέσω του Εκπροσώπου Τύπου Stephane Dujarric, ο Μπαν Κι Μουν σημειώνει: «δεν έχουμε καμία ένδειξη για εσκεμμένες προσπάθειες ώστε να αποκρυφτούν πληροφορίες που θα μπορούσαν να ρίξουν φως στην τύχη των αγνοουμένων στην Κύπρο»… Όπως και να έχουν τα πράγματα, το κράτος έχει υποχρέωση να απαιτήσει μια νέα θεώρηση της λογοδοσίας για το ζήτημα της διακρίβωσης της τύχης των αγνοουμένων και από τα Η.Ε. και από την Ε.Ε.
paraschos.andreas@gmail.com
