«Τετέλεσται! Κι ήταν σα να ‘λεγε: Όλα αρχίζουν». Η πιο χαρακτηριστική αναφορά γίνεται από τον Καζαντζάκη στον «Τελευταίο Πειρασμό». Με εκείνο το «Τετέλεσται», έπρεπε όλα να είχαν αρχίσει. Στη λεωφόρο του φωτός. Εκείνην την οποία χάραξε η θυσιαστική αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο. Με οδοδείκτες την Αγάπη, την Μετάνοια, την Συγχώρεση. Τι τραγικό όμως. Οι άνθρωποι αντί να επιλέξουμε τη φωτεινή λεωφόρο του Εσταυρωμένου, επιλέξαμε τα κακοτράχαλα μονοπάτια στα οποία κινείτο ο ληστής του αριστερού σταυρού. Στο σκοτεινά σοκάκια της σαθρότητας, της αδικίας, της μισαλλοδοξίας και του αθέμιτου πλουτισμού.
Σήμερα, ας στρέψουμε το βλέμμα στον ουρανό. Ας βάλουμε το χέρι στην καρδιά. Και ας εξομολογηθούμε την πικρή αλήθεια. Από όλη την Καινή Διαθήκη, μόνο πέντε χαρακτήρες υιοθετήσαμε. Τους αντιγράψαμε. Τους κάναμε πρότυπο. Και τους μιμούμαστε πιστά. Τους Γραμματείς, που παραμένουν φανατικά προσηλωμένοι σε δόγματα τα οποία εξυπηρετούν συμφέροντα προσωπικά και ημετέρων και απορρίπτουν κάθε αλλαγή. Τους Φαρισαίους, που έχουν αναγάγει την υποκρισία σε δεσπόζουσα συμπεριφορά. Τον Πόντιο Πιλάτο, που επιδίδεται σε άκρατη και συνάμα ζημιογόνα ευθυνοφοβία. Τον Ιούδα, που με κάθε ευκαιρία δίνει το φιλί της προδοσίας ακόμη και στους πλέον στενούς ανθρώπους του, απλώς και μόνο προς εξαργύρωση μερικών αργυρίων. Και τον ληστή του αριστερού σταυρού, που δεν μετανοεί ποτέ για το όποιο σφάλμα, την όποια αδικία, την όποια αμαρτία.
Μάταια ο Καζαντζάκης προσπαθεί να γίνει πυξίδα για τον καθένα μας: «…Κάθε άνθρωπος άξιος να λέγεται γιος του ανθρώπου σηκώνει το σταυρό του κι ανεβαίνει το Γολγοθά του. Πολλοί, οι πιο πολλοί, φτάνουν στο πρώτο, στο δεύτερο σκαλοπάτι, λαχανιάζουν, σωριάζονται στη μέση της πορείας και δε φτάνουν στην κορφή του Γολγοθά -θέλω να πω στην κορφή του χρέους τους- να σταυρωθούν, ν’ αναστηθούν, και να σώσουν την ψυχή τους. Λιποψυχούν, φοβούνται να σταυρωθούν, και δεν ξέρουν πως η σταύρωση είναι ο μόνος δρόμος της ανάστασης. Άλλον δεν έχει…». Κλείνουμε τα μάτια στην πραγματικότητα η οποία απλώνεται μπροστά μας. Ότι ο σταυρός γίνεται πυξίδα και γέφυρα. Για το παρόν και το μέλλον.
Σήμερα αδέλφια, ας εστιάσουμε στην εικόνα του Εσταυρωμένου. Κοιτάξτε τα χέρια του πάνω στον σταυρό του μαρτυρίου. Απλωμένα από την μια άκρη στην άλλη. Από την Ανατολή στην Δύση. Τι και αν τα καρφιά κάνουν το αίμα να ρέει αδιάκοπα. Εκείνος προσφέρει μια πελώρια αγκαλιά. Που χωράει όλο τον κόσμο μέσα. Προσφέρει το μοναδικό φάρμακο που θεραπεύει τα πάντα, προφέροντας μόνο τέσσερις λέξεις: «Αγάπα τον πλησίον σου».
Φευ… Δεκαετίες ολάκερες παλεύουν Ανατολή και Δύση ποια θα επικρατήσει. Και στο βωμό αυτής της κενοδοξίας, χιλιάδες άνθρωποι θυσιάζονται. Εκατομμύρια άλλοι καταδικάζονται να ζουν τη ζωή τους με το φόβο. Το κεφάλι του Θεανθρώπου απλώνει με το αγκάθινο στεφάνι στο βορρά και τα πόδια του καρφωμένα στο νότο. Το αίμα ρέει και πάνω και κάτω. Και η ανθρωπότητα δεν συγκινείται από αυτό. Αντιθέτως, με διαδοχικούς πολέμους φροντίζει να προσθέτει αμέτρητους τόνους δικού της αίματος απ’ άκρη σ’ άκρη.
Σήμερα, κοιτάξτε τον ουρανό αδέλφια. Κάποια στιγμή οφείλουμε να βρούμε τη δύναμη να αντικρίσουμε την οικτρή πραγματικότητα κατάματα. Για να συνειδητοποιήσουμε πόσο καταστροφική είναι για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Με το χέρι στην καρδιά, πρέπει να το ομολογήσουμε: Από εκείνο το «Τετέλεσται», τίποτα δεν έχει αλλάξει. Όπως εύστοχα αναφέρθηκε σε μια ανάρτηση στο διαδίκτυο: Η αδικία υπερτερεί της δικαιοσύνης. Η αγάπη προδίδεται από τα συμφέροντα. Η ατιμία προσκυνά το χρήμα. Ο φθόνος και η κακία βασιλεύουν. Οι άνθρωποι παραμείναμε ανάξιοι της θυσίας του Θεανθρώπου!
Σήμερα αδέλφια, ας κοιτάξουμε βαθιά στην καρδιά μας. Όσο πιο βαθιά γίνεται στην ψυχή μας. Να αγκαλιάσουμε το σπουδαίο και αισιόδοξο μήνυμα της Ανάστασης. Και να αποφασίσουμε να το μετατρέψουμε σε Επανάσταση! Κάνοντας πράξη της καθημερινότητάς μας την μοναδική συνταγή θεραπείας προς πάσα νόσο: Αγάπα τον πλησίον σου!
Μόνο όταν καταφέρουμε να καθαρίσουμε τις ψυχές μας, θα βρει και η ανθρωπότητα την τόλμη να στραφεί προς τους ισχυρούς της γης, προς τους εμπόρους των εθνών. Για να αντισταθεί στα σχέδια τους, που βυθίζουν διαρκώς τον κόσμο προς την καταστροφή.
Σήμερα αδέλφια, ας κοιτάξουμε τον ουρανό. Και ας αποφασίσουμε να πάρουμε την Ιστορία της ανθρωπότητας πάλι από την αρχή. Να πάμε πίσω σε εκείνο το «Τετέλεσται». Για να αρχίσουν όλα ξανά…
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!
