Με αφορμή τα επεισόδια που σημειώθηκαν την Κυριακή στον ποδοσφαιρικό αγώνα Απόλλων – ΑΠΟΕΛ στη Λεμεσό, ο Κυριάκος Πολυκάρπου σχολιάζει…

Στο ίδιο έργο θεατές για άλλη μια φορά… Επεισόδια, έκτροπα, τραμπουκισμοί εντός και εκτός γηπέδων με την κοινωνία να «επαναστατεί» μόνο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Για άλλη μια φορά το κυπριακό ποδόσφαιρο αμαυρώθηκε αλλά και πάλι ποιον νοιάζει, ποιον ενοχλεί και ποιος ευθύνεται για όλα αυτά τα οποία προκαλεί μια μερίδα ανεγκέφαλων οπαδών…

Κυριακή βράδυ και οι εικόνες που καταγράφονται εντός και εκτός του γηπέδου «ΑΛΦΑΜΕΓΑ» θυμίζουν πεδίο μάχης σε τριτοκοσμική χώρα… Οπαδοί του ΑΠΟΕΛ και του Απόλλωνα να πρωταγωνιστούν σε έκτροπα, λες και θα πάρουν έπαινο για το ποιος προκάλεσε τις μεγαλύτερες ζημιές ή ό,τι πετυχαίνουν είναι θαυμαστά κατορθώματα.

Τα όσα καταγράφηκαν προκαλούν ντροπή θυμίζοντάς μας ότι η αναρχία και ο χουλιγκανισμός είναι τα μόνα ατού μερίδας κουκουλοφόρων και φανατικών οπαδών. Οπαδοί από τις δύο ομάδες αναμετρήθηκαν σε μια επίδειξη δύναμης, καταστροφής και ζημιών χωρίς να ενδιαφέρονται εάν λίγο πιο κάτω κινδυνεύει από αυτούς μια οικογένεια ή ένας απλός πολίτης. Στα παρατράγουδα αυτά ρίφθηκαν πέτρες, φωτοβολίδες και άλλα αντικείμενα. Κάποιοι, μάλιστα, έθεσαν φωτιές στις καρέκλες του γηπέδου και σε παρακείμενα χωράφια και αυτοκίνητα. Οργανωμένοι και προετοιμασμένοι από πριν, με την Αστυνομία, ωστόσο, για άλλη μια φορά να πιάνεται στον ύπνο.

Βρισκόμαστε στο ίδιο έργο θεατές, με το επιχειρησιακό σχέδιο που εκπονήθηκε από την Αστυνομία να μην αποδίδει! Έτσι και αλλιώς δεν είναι η πρώτη φορά. Μην ξεχνάμε τα έκτροπα τον περσινό Μάιο και τα όσα καταγράφηκαν πέριξ του Τσιρείου στο οποίο διεξήχθη το ντέρμπι μεταξύ των ιδίων ομάδων ΑΠΟΕΛ και Απόλλωνα.

Ποδόσφαιρο χωρίς επεισόδια δεν γίνεται στη μικρή νήσο των «Αγίων». Κανένας δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται πραγματικά να λύσει το πρόβλημα. Να βάλει το μαχαίρι στο κόκαλο, τιμωρώντας αρχικά τις ομάδες και στη συνέχεια να ληφθούν αποφάσεις για πιο δραστικά μέτρα.

Μέχρι πότε θα κρύβονται πίσω από τις κουκούλες και τους χούλιγκαν αυτοί που πραγματικά πρέπει να σταματήσουν όλο αυτό το κακό; Μιλάμε για τους συνδέσμους φιλάθλων, τα σωματεία και τους προέδρους τους. Οι τελευταίοι το μόνο που έχουν μάθει να παπαγαλίζουν κάθε φορά, είναι την καταδίκη των όποιων επεισοδίων. Είναι θέμα χρόνου να θρηνήσουμε θύματα, αφού σε κάθε κρίσιμο παιχνίδι χιλιάδες ανθρώπινες ζωές βρίσκονται σε κίνδυνο.

Άλλο ένα καυτό θέμα που έπρεπε να απασχολεί έντονα τις Αρχές αλλά και τους υπεύθυνους όλων των κυπριακών γηπέδων είναι οι έλεγχοι που γίνονται κατά την είσοδο των φιλάθλων. Κάθε φορά σε κάθε παιχνίδι, χιλιάδες καπνογόνα και πυρσοί περνάνε από τους υποτιθέμενους ελέγχους και καταλήγουν στις κερκίδες. Μα κανείς από όλους αυτούς δεν διερωτάται, τι σόι έλεγχοι είναι αυτοί; Είναι έλεγχοι ή μήπως κάποιοι κλείνουν τα μάτια ευνοώντας την ήδη αρρωστημένη κατάσταση στην κερκίδα των οργανωμένων και τους χούλιγκαν εντός γηπέδων;