Ναι, όλοι οι Λευκωσιάτες να υποκλιθείτε στον Κωνσταντίνο Γιωρκάτζη! Η ταχύτητα με την οποία σήκωσε το γάντι το οποίο του πέταξε ο ομόλογός του της Λεμεσού είναι μνημειώδης. Μερικές μόνο μέρες μετά από την εμφάνιση εκείνου του απείρου κάλλους έργου με τον… μεθυσμένο ποδηλατόδρομο των ευρηματικών ζικ-ζακ, απάντησε με ένα ανάλογης εμβέλειας κτύπημα. Τοποθέτησε τα πολυδιαφημιζόμενα και πολυαναμενόμενα εξ Ιταλίας παγκάκια (λέμε τώρα) στην πολυδιαφημιζόμενη και πολυαναμενόμενη εντός 21ου αιώνα Πλατείας Ελευθερίας. Το σοκ, περίπου ανάλογο με τον… ευφυέστατο ποδηλατόδρομο της Λεμεσού. Τα σχόλια που προκάλεσαν, περίπου το ίδιο ευρηματικά όπως και για τον ελικοειδή ποδηλατόδρομο. Οι ενδεχόμενοι κίνδυνοι για την ασφάλεια των πολιτών, περίπου του ιδίου βαθμού. Το τρολάρισμα, κυρίως, όσον αφορά το σχήμα και τους συνειρμούς που προκαλούν, παρόμοιο.
 
Οφείλω, όμως, να καυτηριάσω την ασχετοσύνη όσων βιάστηκαν να χλευάσουν τον δήμο της πρωτεύουσας για τα νέα παγκάκια. Διότι, προφανώς, δεν έχουν συλλάβει την βαθύτερη σκέψη όσων τα σχεδίασαν και, κυρίως, όσων από τον Δήμο τα ενέκριναν. Διότι οι χλευαστές περιορίστηκαν σε φωτογραφίες με μεμονωμένα τα παγκάκια. Ναι, είναι σαν πύραυλοι. Δηλαδή, δεν φτάνει που ο δήμαρχος σας ήλθε να επουλώσει μια παλιά πληγή σας, θα του την πείτε και από πάνω; Μήπως σας πέρασε ποτέ ο πόνος για τους περιβόητους εκείνους πυραύλους S300, που δεν αξιωθήκαμε ποτέ να τους δούμε; Δεν σας έμεινε ένα απωθημένο; Ε, λοιπόν, ο Γιωρκάτζης έφερε ένα σωρό ομοιώματα πυραύλων και τα τοποθέτησε στην Πλατεία. Θα τα βλέπετε καθημερινά και έτσι με το χρόνο θα ξεχάσετε τους S300.
 
Άσε, που η σκέψη του Γιωρκάτζη αποδείχτηκε και προφητική και άκρως προνοητική. Προέβλεψε ο άνθρωπος ότι η λύσσα του Ερντογάν θα ερχόταν στιγμή που θα εκδηλωνόταν και στην πράξη με ιδιαίτερα απειλητικό τρόπο (βλέπε εισβολή στη Συρία). Οπότε σκέφτηκε, γιατί να μην γεμίσω την Πλατεία με παγκάκια σε σχήμα και μέγεθος πυραύλων; Έτσι, από τους δορυφόρους με τους οποίους μας κατασκοπεύουν, θα τους συγχύσουμε. Θα νομίζουν ότι πρόκειται για κανονικούς πυραύλους. Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια δηλαδή…
 
Κάποιοι άλλοι, που χθες στα σχόλια τους παρομοίωσαν τα… εντυπωσιακά παγκάκια με υπερμεγέθη υπόθετα, είναι, απλώς, κακόβουλοι. Όπως κι εκείνοι οι οποίοι παρομοίασαν τα παγκάκια με σανίδες του windsurfing, τις οποίες θα αξιοποιούμε σε κάθε πλημμύρα (και είναι πολλές κάθε χρόνο η αλήθεια). Το ίδιο και όσοι τα χαρακτήρισαν εξωγήινα… Σαφώς και χαρακτηρίζονται από έλλειψη φαντασίας. Και γούστου βεβαίως… Δεν θα τους επιτρέψουμε, ωστόσο, με τους απεχθείς σαρκασμούς τους να μειώσουν την ηχηρή απάντηση την οποία έδωσε χθες ο Γιωρκάτζης στον Νικολαίδη, που πήγε να κερδίσει το βραβείο του εντυπωσιακότερου δημοτικού έργου.
 
Άσε που ακόμη δεν ξέρουμε ποια θα είναι η τελική τους μορφή. Διότι ποιος σας είπε, κύριοι χλευαστές, ότι αυτά είναι τα παγκάκια; Ποιος σας είπε ότι αυτή δεν είναι, απλώς, μόνο η βάση; Και ότι τα κανονικά παγκάκια για να στρογγυλοκάθεται ο πισινός σας θα τοποθετηθούν πάνω στη βάση αυτή; Μπορεί να μπουν τέσσερα και πέντε καθίσματα πάνω στους πυραύλους (σόρι, στα παγκάκια ήθελα να πω).
 
Ακόμη, όμως, και αν αυτή είναι η τελική μορφή τους, μια χαρά εύχρηστα θα είναι. Καταρχάς, για τους ηλικιωμένους, βιάστηκαν πολλοί να πουν ότι θα έχουν πρόβλημα να κάθονται στους πυραύλους. Άλλοι ότι δεν θα είναι βολικοί. Άλλοι ότι θα κουράζονται τα οπίσθιά τους. Κάποιοι ότι θα κινδυνεύουν και με ατύχημα αφού δεν υπάρχει στήριγμα στη ράχη τους. Μάθετε, λοιπόν, κύριοι ότι οι ηλικιωμένοι δεν θα κάθονται πάνω στους πυραύλους. Ο Γιωρκάτζης έχει προβλέψει. Θα μοιράζει δωρεάν κουβέρτες στους ηλικιωμένους. Θα τις τοποθετούν στο έδαφος, θα κάθονται σε αυτές και θα ακουμπάνε τη ράχη τους στους πυραύλους!
 
Για τα παιδιά, πάλι βιάστηκαν μερικοί να ισχυριστούν το ίδιο. Για κοιτάξτε ξανά τους πυραύλους, κύριοι. Για προσέξτε τις άκρες τους. Ειδικά σχεδιασμένοι για να κάνουν τσουλήθρα τα παιδιά. Πού θα πέφτουν ώστε να μην τραυματίζονται; Μα στις κουβέρτες που θα μοιράζει ο Δήμος φυσικά.
 
Όλα τα σκέφτηκε ο Γιωρκάτζης. Πολυδύναμη και ποικιλοτρόπως αξιοποιούμενη τελικά η πολυαναμενόμενη Πλατεία της πρωτεύουσας. Ένα μόνο, ομολογώ, πως δεν σκέφτηκες, Δήμαρχέ μου. Τους ευλογημένους τους άστεγους. Μέχρι τώρα, τουλάχιστον το καλοκαίρι, κοιμόντουσαν στα παγκάκια. Τώρα σ’ αυτούς τους πυραύλους πώς να κοιμηθούν οι άνθρωποι; Θα κυλάνε και θα πέφτουν.
 
Πλάκα κάνουμε βεβαίως. Κάθε μέρα όλο και κάποια εκκεντρικότητα φροντίζει σε αυτό τον τόπο να μας σηκώνει τις τρίχες της κεφαλής μας (όσες μας άφησαν δηλαδή). Η αλήθεια, Γιωρκάτζη μου, είναι ότι σχεδόν μας έβγαλες την ψυχή τόσα χρόνια να αναμένουμε την περιβόητη Πλατεία. Μια με τα χρόνια που περνούσαν. Μια με τις ημερομηνίες παράδοσης που άλλαξαν εκατό φορές. Μια με τις κολώνες που εμφάνισαν ραβδώσεις πριν καν παραδοθεί η Πλατεία. Μια με τους λαμπτήρες στους οποίους σκουντουφλούσαν οι περαστικοί. Τώρα με τους πύραυλους, πριν καν την τελειώσετε, αποτελειώσατε εμάς…