Από την αυγή της Ιστορίας ισχύει, δυστυχώς, απαρασάλευτα η λατινική απόφανση: «Si vis pacem para bellum» – «Αν θες ειρήνη, να ετοιμάζεσαι για πόλεμο». Στις διακρατικές και διεθνείς σχέσεις και στο άναρχο διεθνές σύστημα η κινητήριος δύναμη δεν είναι φιλίες και συνεργασίες αλλά μόνο τα συμφέροντα. Ο Θουκυδίδης το είχε διασαλπίσει πριν από 2500 χρόνια:
«Ο ισχυρότερος δεσμός μεταξύ πόλεων (κρατών) είναι το συμφέρον». Ο Πλάτων το είχε ξεκαθαρίσει ωμά και ρεαλιστικά: «Διά την των χρημάτων κτήσιν πάντες οι πόλεμοι γίγνονται». Πέραν των συμφερόντων και των υλικών αγαθών, οι πόλεμοι γίνονται επειδή μερικοί λαοί και μερικά κράτη είναι ισχυρότερα και πιο ευνοούμενα από άλλα και, συνεπώς, επιδιώκουν όχι μόνο να διατηρήσουν τα κεκτημένα αλλά να αποκτήσουν κι άλλα. Οι διακρατικές και διεθνείς σχέσεις είναι ακριβώς μια αέναη σύγκρουση συμφερόντων και επιθυμιών κρατών και λαών.
Θεωρητικά, τα κράτη τείνουν να είναι φιλικά, να αγαπούν την ειρήνη και να διακηρύσσουν ότι θέλουν διάλογο για επίλυση διαφορών. Όμως, υπάρχουν μερικά κράτη που είναι εχθρικά, επιθετικά και δεν υπάρχει μια παγκόσμια κυβέρνηση για να τα συγκρατήσει, επειδή το διεθνές σύστημα διακυβέρνησης είναι άναρχο.
Τα κράτη επιδιώκουν την ελευθερία των λαών τους, την ασφάλεια, την ανεξαρτησία και την εδαφική τους ακεραιότητα. Η ειρήνη ενισχύει την ελευθερία, υποστηρίζει την πρόοδο και συμβάλλει σε καλύτερες διακρατικές και διεθνείς σχέσεις.
Τα κράτη ενδιαφέρονται για τη διατήρηση μιας διεθνούς τάξης σταθερότητας, ασφάλειας και κράτους δικαίου, με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και στις βασικές ελευθερίες. Αυτά τα ιδεώδη πρεσβεύουν οι Δυτικές δημοκρατίες εφόσον εξυπηρετούνται και τα εθνικά συμφέροντά τους.
Πριν από λίγες ημέρες και πριν από την ιρανική επίθεση κατά του Ισραήλ, ο στρατηγός Φλώρος, πρώην Αρχηγός των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, μίλησε στο Φόρουμ των Δελφών. Απαντούσε σε ερωτήσεις του Αθανάσιου Πλατιά, Καθηγητή Στρατηγικής στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Σε ερώτηση για την ελληνοτουρκική κρίση του 2020 και την αφύπνιση της Ελλάδος ενώπιον του τουρκικού κινδύνου, ο στρατηγός Φλώρος αναφέρθηκε στο εξοπλιστικό πρόγραμμα που σχεδίασε το Επιτελείο και η ελληνική κυβέρνηση υιοθέτησε.
«Με βάση την τουρκική απειλή σχεδιάσαμε ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα και ήδη έχει αρχίσει να αποδίδει. Άρχισαν να έρχονται τα Ραφάλ, οι φρεγάτες, ελικόπτερα Romeo, κλπ., για να είμαστε σίγουροι ότι, την κρίσιμη στιγμή, μπορούμε να τα καταφέρουμε μόνοι μας. Διότι, καλές είναι οι συμμαχίες, καλές οι φιλίες, καλοί οι εταίροι, αλλά πρέπει να είσαι σίγουρος ότι, όταν έρθει η ώρα, θα μπορείς να το κάνεις μόνος σου. Και, βεβαίως, το πλέγμα των συμμαχιών και σχέσεων είναι υποβοηθητικό ως προς την αποτροπή αλλά, νομίζω, το βασικό είναι να το κάνεις μόνος σου».
Σε επισήμανση του καθηγητή Πλατιά ότι μπορεί το επιτελείο να σχεδιάζει αλλά κάθε φορά που αλλάζει ο Υπουργός Άμυνας αλλάζουν και οι σχεδιασμοί, ο στρατηγός Φλώρος απάντησε ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις απαιτούν σχεδιασμό, προγραμματισμό, επιμονή και υπομονή.
«Όσον αφορά την ποσότητα και την ποιότητα των εξοπλισμών, η ποιότητα είναι εκ των ων ουκ άνευ. Οι οροφές εξοπλισμών εξαρτώνται από την απειλή. Εάν η απειλή δεν έχει αλλάξει, δεν μπορείς να μειώνεις τις οροφές των εξοπλισμών. Η απειλή προσδιορίζει τους εξοπλισμούς. Η Τουρκία θα αυξήσει τις δυνατότητές της και ποιοτικά και ποσοτικά. Και εγώ είμαι υπέρ της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών και να κινούμεθα εντός του Διεθνούς Δικαίου, κι εγώ είμαι αισιόδοξος αλλά, όπως είπε και ο Πρωθυπουργός, δεν πρέπει να είμαστε αφελείς. Γι’ αυτό πρέπει να διατηρούμε τη δυνατότητα της υπερασπίσεως των ελληνικών δικαίων και, ουσιαστικά, της επιβίωσής μας ως κράτους, αν συμβεί το απευκταίο, με τις δικές μας δυνατότητες».
Ο στρατηγός Φλώρος υπογράμμισε ότι «η Ελλάδα οφείλει να είναι ισχυρή στην περιοχή της διότι είναι μια περιοχή που παράγει προκλήσεις και διά της προβολής ισχύος και σημαίας, από συγκεκριμένα σημεία και συγκεκριμένους τρόπους, μπορεί να εξασφαλίσει τα εθνικά δίκαια. Μεταξύ αυτών είναι και η αμυντική διπλωματία». Σε ερώτηση του καθηγητή Πλατιά αν την κρίσιμη στιγμή θα έρθει κανένας να πολεμήσει μαζί μας, απάντησε:
«Το είπα κατ’ επανάληψιν: Δεν θα ‘ρθει κανένας! Πρέπει να ορίζουμε μόνοι μας την τύχη μας και να έχουμε τη δυνατότητα ν’ αντεπεξέλθουμε τη δύσκολη στιγμή». Πρόσθεσε πως με ναυτικές και αεροπορικές υποδομές και μέσα, «το Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα γίνεται πράξη». Σε επισήμανση του καθηγητή Πλατιά ότι στην πρώτη διαταγή του ως αρχηγός υπογράμμισε πως, αν θέλεις ειρήνη να προετοιμάζεσαι για πόλεμο, ο στρατηγός Φλώρος απάντησε:
«Η ειρήνη κοστίζει και η διαταγή που έλαβα και έδωσα προς τους υφισταμένους μου ήταν η προς πόλεμον προπαρασκευή, η οποία είναι η μία και μοναδική μέθοδος, η οποία σε οδηγεί σε ειρήνη. Η προς πόλεμον προπαρασκευή είναι η δυνατότητά σου να κάνεις το κόστος που θα καταβληθεί από οποιονδήποτε επίβουλο να είναι πολύ υψηλό, και σε οδηγεί σε διαρκή ειρήνη. Η ειρήνη είναι το ζητούμενο. Ποια ειρήνη, όμως; Η αξιοπρεπής ειρήνη και αυτή διασφαλίζεται μόνο διά της ένοπλης ισχύος τού κάθε κράτους. Δηλαδή της δυνατότητάς του να υπερασπιστεί τη βασική του ιδιότητα, που είναι η επιβίωσή του σε ένα άναρχο διεθνές σύστημα. Πρέπει εσύ ο ίδιος να είσαι ικανός να εξασφαλίσεις την επιβίωσή σου.
»Γι’ αυτό, όταν τελειώνουν τα νομίσματα του Διεθνούς Δικαίου, των Συνθηκών και όλα αυτά τα οποία σέβομαι, θέλω και υπηρετώ, πρέπει να είσαι σίγουρος ότι στην τσέπη σου έχεις το μόνο διεθνώς αναγνωρίσιμο νόμισμα, με το οποίο θα εξαργυρώσεις την ελευθερία και την ύπαρξή σου. Κι αυτό δεν είναι άλλο από το νόμισμα της ένοπλης ισχύος. Αυτό είναι το πιο φιλειρηνικό μήνυμα που μπορεί να υπάρξει σε αυτόν τον άναρχο κόσμο».
Γιατί το Ισραήλ επιβιώνει ενώ απειλείται η ύπαρξή του από ορκισμένους εχθρούς του; Διότι έχει ταυτίσει έμπρακτα και αποφασιστικά την επιβίωσή του με τα εθνικά του συμφέροντα, τα οποία στηρίζονται σε αήττητη ΕΝΟΠΛΗ ισχύ!
Επενδύει δισεκατομμύρια στην άμυνα και στην ασφάλειά του επειδή απαιτεί δικαιωματικά να ζήσει σε ειρήνη. Αξιοποιεί άριστα την τεχνολογία και οικοδομεί αμυντικές και διπλωματικές σχέσεις με γείτονες, ακόμα και με πρώην εχθρούς, επειδή είναι ένα αξιόπιστο και ισχυρό κράτος. Ένοπλη ισχύς για μια διαρκή ειρήνη. Ακούει κανείς στη Λευκωσία;
