Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν κήρυξε τριήμερη εκεχειρία στην στρατιωτική του επιθετικότητα και εισβολή στην Ουκρανία, από τις 8 μέχρι τις 11 Μαϊου, επιδιώκοντας προφανώς να γιορτάσει με κάποια σχετική ηρεμία την Ημέρα της Νίκης (V-E Day) κατά του ναζισμού και τον τερματισμό του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η Ρωσία, όπως και η Σοβιετική Ένωση πριν από τη διάλυσή της, γιορτάζει με κάθε επισημότητα και λαμπρότητα την ημέρα αυτή, σε τέτοιο βαθμό, λες και ήταν η μόνη χώρα που πολέμησε εναντίον των ναζί του Χίτλερ. Δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστεί κάποιος ότι στην ουσία η Σοβιετική Ένωση και στη συνέχεια η διάδοχός της κατάσταση, η Ρωσία, έχουν οικειοποιηθεί την Ημέρα της Νίκης. Η μεγαλειώδης στρατιωτική παρέλαση στην Κόκκινη Πλατεία στην παρουσία πολλών ξένων αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων (τουλάχιστον αυτό γινόταν πριν από την εισβολή στην Ουκρανία) είναι η καλύτερη απόδειξη ότι η Μόσχα όντως έχει οικειοποιηθεί την Ημέρα της Νίκης. (Σημειώνεται ότι τα τελευταία στατεύματα των ναζί υπέγραψαν την παράδοσή τους αργά το βράδυ στις 8 Μαϊου στο Βερολίνο, αλλά στη Μόσχα είχαν περάσει τα μεσάνυκτα και ξημέρωνε η 9η Μαϊου. Τη δεκαετία του 1960, ο τότε Σοβιετικός ηγέτης Λεονίντ Μπρέζνιεφ ανακήρυξε με διάταγμα την ημερα αυτή σε εθνική αργία).
Ασφαλώς και αναγνωρίζουμε το γεγονός ότι ο Κόκκινος Στρατός πολέμησε τους ναζί του Χίτλερ και χιλιάδες Σοβιετικοί έπεσαν στα διάφορα πεδία της μάχης συμβάλλοντας τα μέγιστα στη νίκη κατά του ναζισμού. Ούτε και παραγνωρίζουμε τις μεγάλες θυσίες και κακουχίες που υπέμειναν οι απλοί Ρώσοι πολίτες κατά τη διάρκεια του πολέμου. Υπάρχει όμως και η πολύ μελανή πλευρά της ιστορίας, την οποία δεν πρέπει να ξεχνούμε και ούτε να παραγνωρίζουμε.
Για 22 μήνες, από τις 23 Αυγούστου του 1939 μέχρι τις 23 Ιουνίου του 1941, η Ναζιστική Γερμανία και κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση υπήρξαν στρατιωτικοί σύμμαχοι. Με το μυστικό πρωτόκολο που υπέγραψαν οι υπουργοί Εξωτερικών των δύο χωρών, Ρίμπεντροπ και Μολότοφ, οι δύο χώρες συμφώνησαν στο διαμελισμό της Πολωνίας, η Σοβιετική Ένωση να προσαρτήσει τη Λετονία και την Εσθονία, η Γερμανία τη Λιθουανία, ενώ η Φινλανδία πέρασε στη σφαίρα επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης.
Μία μόλις εβδομάδα μετά την υπογραφή του Γερμανοσοβιετικού Συμφώνου μη Επίθεσης, η ναζιστική Γερμανία επιτέθηκε την 1η Σεπτεμβρίου του 1939 στην Πολωνία ξεκινώντας τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Δύο εβδομάδες αργότερα σοβιετικά στρατεύματα εισέβαλαν και κατέλαβαν τις ανατολικές περιοχές της Πολωνίας.
Από τα τέλη Αυγούστου του 1939 μέχρι τις 22 Ιουνίου του 1941, η Μόσχα έστελνε στην Γερμανία πετρελαϊκά προϊόντα, σιτηρά, ξυλεία και άλλα εφόδια για την στρατιωτική της μηχανή, ενώ το «τρίτο Ράιχ» εφοδίαζε τους σοβιετικούς με μαχητικά, εκρηκτικά, ραδιοσταθμούς, ακόμα και με το καταδρομικό «Λίτσοβ», επιδιώκοντας ακόμα στενότερη συμμαχία μεταξύ των δύο χωρών. Επιπλέον η ναζιστική Γερμανία χορήγησε πίστωση 200 εκατομμυρίων μάρκων στην Σοβιετική Ένωση.
Ο Στάλιν πίστευε ότι αν ο Χίτλερ εμπλεκόταν σε πόλεμο με τις δυτικές δυνάμεις, δεν θα άνοιγε και δεύτερο πολεμικό μέτωπο στα ανατολικά.
Όπως αναφέρει ο γερμανός ιστορικός, Γεργκ Γκάντσενμιλερ, ο Στάλιν φοβόταν πάντα μια συμμαχία των καπιταλιστικών χωρών εναντίον του. Στόχος του ήταν συνεπώς ένας πόλεμος της ναζιστικής Γερμανίας με τις χώρες της Δύσης. Ο πόλεμος αυτός ήταν για εκείνον εγγύηση ασφάλειας.
Ο Κόκκινος Στρατός της Σοβιετικής Ένωσης και τα ναζιστικά στρατεύματα του Χίτλερ συνεργάστηκαν αρμονικά για αρκετό χρονικό διάστημα. Μάλιστα, στις 22 Σεπτεμβρίου του 1939 πραγματοποίησαν κοινή στρατιωτική παρέλαση στο Μπρεστ-Λιτόφσκ της Πολωνίας, στο πλαίσιο της κατάληψης της χώρας από τις δύο δυνάμεις. Η παρέλαση αυτή σηματοδότησε και την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων στην προηγουμένως συμφωνηθείσα οριοθετική γραμμή και την παράδοση της πόλης και του φρουρίου της στον Σοβιετικό Κόκκινο Στρατό.
Ναι, ο Κόκκινος Στρατός πολέμησε τα ναζιστικά στρατεύματα, αλλά οφείλουμε να θυμόμαστε και να υπενθυμίζουμε ότι η Σοβιετική Ένωση του Στάλιν συνεργάστηκε με τη ναζιστική Γερμανία του Χίτλερ, δίνοντας του την ευκαιρία να εξασφαλίσει πολύτιμο υλικό και πρώτες ύλες από την Πολωνία για την πολεμική του μηχανή και προσφέροντας του τέτοιες πρώτες ύλες και η ίδια. Αυτά για να μην ωραιοποιούμε τα πάντα.
- Πολιτικός Επιστήμονας / Δημοσιογράφος
