«Το γενικό συμπέρασμα που προκύπτει από την έρευνα που διεξήγαγα είναι ότι η κυπριακή πολιτεία επέδειξε πολύ σοβαρή ανεπάρκεια, ολιγωρία, αμέλεια και ανευθυνότητα στο χειρισμό του όλου θέματος».

Σε 28 μόνο λέξεις, στο δια ταύτα του πορίσματος του, ο δικηγόρος Πόλυς Πολυβίου, Πρόεδρος της Μονομελούς Ερευνητικής Επιτροπής που διορίστηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο για να διερευνήσει τα γεγονότα και τις ευθύνες για την έκρηξη στο Μαρί, αποτύπωσε τις σοβαρές ευθύνες του κράτους οι οποίες οδήγησαν στην ανείπωτη τραγωδία της 11ης Ιουλίου 2011.

Σε 28 μόνο λέξεις ο κ. Πολυβίου επισήμανε τις παθογένειες του κράτους το οποίο εκ του αποτελέσματος φάνηκε ανήμπορο να αποτρέψει την τραγωδία και να ανταποκριθεί, όπως θα έπρεπε, στις υποχρεώσεις που είχε έναντι των πολιτών του.

Λόγω της φονικής έκρηξης στη ναυτική βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» στο Μαρί έχασαν τη ζωή τους 13 άνθρωποι και τραυματίστηκαν άλλοι 62. Επίσης η οικονομική καταστροφή που συντελέστηκε στην Κύπρο ήταν μεγάλη.

Οργή, θυμός και αγανάκτηση τα συναισθήματα που κυρίευσαν τους πολίτες οι οποίοι πλήρως απογοητευμένοι από το θλιβερό γεγονός και τις συνέπειες του, βγήκαν στους δρόμους και πραγματοποίησαν διαδηλώσεις έξω από το Προεδρικό Μέγαρο, αλλά και σε διάφορα σημεία στις πόλεις της Κύπρου.

Συνεπεία της καταστροφής του ηλεκτροπαραγωγού σταθμού της ΑΗΚ ο οποίος γειτνιάζει με τη ναυτική βάση «Ευάγγελος Φλωράκης», η Κύπρος βυθίστηκε στο σκοτάδι, η οικονομία της χώρας δέχθηκε ένα από τα πιο ισχυρά πλήγματα στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ζήσαμε πρωτόγνωρες καταστάσεις.

Σε συνδυασμό και με τη γενικότερη οικονομική κρίση που επικρατούσε εκείνη την περίοδο, το Σεπτέμβριο του 2011, δυο δηλαδή μήνες μετά την έκρηξη στο Μαρί, η κυπριακή οικονομία υποβαθμίστηκε απ’ όλους τους μεγάλους οίκους αξιολόγησης. Τελικά η χώρα οδηγήθηκε σε μνημόνιο από το οποίο κατάφερε να απεμπλακεί το 2016, χωρίς ωστόσο αυτό να αποτελεί το τέλος του δρόμου που λόγω της κατάστασης της οποίας περιήλθε ήταν υποχρεωμένη να ακολουθήσει.

Οι ανατριχιαστικές αναμνήσεις από τη μέρα εκείνη είναι ακόμη νωπές και όσοι έτυχε να τις ζήσουμε από κοντά, προσωπικά βρέθηκα από την πρώτη στιγμή στο χώρο της τραγωδίας και κάλυψα δημοσιογραφικά το θλιβερό γεγονός για λογαριασμό του ΡΙΚ, παραμένουν αποτυπωμένες στο μυαλό όσα χρόνια και αν περάσουν.

Τέτοιες μέρες οι εικόνες της καταστροφής, του πόνου και της οδύνης του Μαρί ξεδιπλώνονται σαν ταινία για να υπενθυμίζουν το μεγάλο κακό που βρήκε την πατρίδα μας το πρωϊνό της 11ης Ιουλίου 2011.

Πραγματικά τι να προτοθυμηθείς. Τις ανθρώπινες ιστορίες των συγγενών των θυμάτων, τις συγκλονιστικές μαρτυρίες όσων γλίτωσαν από θαύμα, τις αδηφάγες φλόγες που ξεπηδούσαν από τον ηλεκτροπαραγωγό σταθμό της ΑΗΚ. Λεπτομέρειες που ανατριχιάζουν και συγκινούν.

Το Μαρί σημάδεψε τη σύγχρονη ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το ημερολόγιο της 11ης Ιουλίου 2011 έγραψε με μελανά χρώματα: 13 νεκροί εν καιρώ ειρήνης. 13 ήρωες οποίοι με προσήλωση και θάρρος στο καθήκον πρόσφεραν τη ζωή τους για την πατρίδα.

14 χρόνια μετά έχουν αποκατασταθεί οι υλικές ζημιές στη ναυτική βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» και στη γύρω περιοχή. Αυτό όμως δεν μπορεί να ξεγράψει τη θυσία των 13 παληκαριών του Μαρί. Η μνήμη τους παραμένει άσβεστη και ουδείς ξεχνά ότι πρόσφεραν τη ζωή τους με θάρρος και αυταπάρνηση στο βωμό του καθήκοντος.

Η θυσία τους πρέπει να αποτελεί σάλπισμα εγρήγορσης της πολιτείας για αποτροπή παρόμοιων περιστατικών στο μέλλον.

Η έκρηξη στη ναυτική βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» όσα χρόνια και αν περάσουν θα μας υπενθυμίζει τις ευθύνες του κράτους έναντι των πολιτών του. Τα παλικάρια του Μαρί θα μας υπενθυμίζουν πάντα την υποχρέωση του κράτους να λαμβάνει όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε να μην συμβούν ποτέ στο μέλλον τέτοια τραγικά περιστατικά.

*Τέως Διευθυντής Γραφείου Τύπου Προέδρου της Δημοκρατίας